Vikan - 23.03.1972, Qupperneq 7

Míb drewmdi
I Mri alwg
MÁTTI EKKI SLÖKKVA LJÖSIÐ
Kæri draumráðandi!
Mig langar til að biðja þig að ráða fyrir mig draum, sem
er svona:
Ég var stödd í kirkju ásamt fleira fólki, og það átti að
fara að ferma börn. Skyndilega fór einn krakkinn að gráta
og varð að fara með hann út. Um leið og það gerðist, fór
fólkið að tínast burtu. Þá fannst mér ég allt í einu sjá nátt-
kjólinn minn á gólfinu. Allt fólkið fór að hlæja, en ég lét
sem ég sæi það ekki og tók hann upp.
Næst gerist það í draumnum, að mér finnst, að allt fólkið
fari inn í sal og sé þar látið gera leikfimiæfingar. Það átti
að fresta fermingunni, svo að ég fór heim til mín (á stað,
þar sem ég átti einu sinni heima).
Ég er rétt í þann veginn að fara úr síðum kjól, sem ég
var í, og komin í önnur föt, þegar sagt er:
„Við eigum að koma í kirkju. Það er bíll fyrir utan, sem
þú átt að fara í.“
Þar sem ég stend þarna í forstofunni á mínu gamla heim-
ili og ætla að slökkva ljósið í svefnherbergi foreldra minna,
sé ég allt í einu föður minn (en hann er dáinn). Hann vill
ekki leyfa mér að slökkva, en samt reyríi ég það, en tekst
ekki. Loks fer ég að snökta, og þá er systir mín komin til
mín. Ég segi henni, að ég megi ekki slökkva ljósið, en hún
segir, að það sé allt í lagi. Eg held samt áfram að reyna að
slökkva ljósið, en faðir minn kemur alltaf í veg fyrir það.
Mér fannst hann vera á tveimur stöðum í einu, í eldhúsinu
og svefnherberginu — og brosti alltaf til mín.
Lengri varð draumurinn ekki. Viltu vera svo góður að
ráða hann fyrir mig.
Lilla.
Okkur þykir sennilegast, að þessi draumur tákni, að
tímamót séu yfirvofandi í lífi þínu. Þú munt verða að taka
alvarlega ákvörðun innan skamms, sem mun skipta þig
miklu í framtíðinni. Líklega er um makaval að ræða, og þú
ert í miklum vafa um, hvaða stefnu þú eigir að taka, Vís-
bending föður þíns er á þá leið, að þú eigir að taka jákvæða
afstöðu láta ljósið loga, en ekki slökkva það.
Véa Vflunnar
RAUN VIÐ HRAUN
Alltaf bætist raun við raun,
réna gleðistundir.
Það er ei nema hraun við hraun
höltum fæti undir.
LEIKIR Á GÖTUNNI
Frá áramótum hefur venju fremur verið ástæða til að
ræða um veðrið. Blíðan hefur verið með eindæmum, sól-
skin og hiti stundum dag eftir dag, gróðurilmur í lofti og
börn a,ð leik — á götum úti.
Þetta óvenjulega vor um vetur hefur leitt hugann enn
einu sinni að leikaðstöðu barna í borginni. Undarlega seint
virðist ganga að bæta hana, þótt oft hafi verið bent á, hve
bágborin hún er. Gatan er eina athvarf alltof margra barna
í höfuðborginni. Slysahættan vofir daglega yfir til angurs
og kvíða umhyggjusömum foreldrum, sem ekki fá rönd við
reist. Aukin fræðsla í umferðarmálum gerir það að verk-
um, að flestir foreldrar vita núorðið, að börn eru nánast
varnarlaus í umferðinni: Þau skynja ekki fjarlægðir, hraða
og hreyfingar á sama hátt og fullorðið fólk. Það kom fram
í ágætum sjónvarpsþætti á dögunum, að barn hefur ekki
öðlazt fulla sjón, fyrr en fimmtán ára gamait. í sama þætti
kom einnig fram, að fyrst þegar barn er tólf ára er nokkur
von til þess, að það sé hæft til að hegða sér rétt í umferð-
inni.
Furðu gegnir, hve fáir leikskólar eru í Reykjavík, jafn
sjálfsagðar og slíkar stofnanir eru taldar nú á dögum. Og
það er ekki aðeins erfitt að koma börnum í leikskóla, held-
ur kostar það ærið fé: skólagjaldið hefur nýverið hækkað
úr 1200 í 1600 krónur fyrir eitt barn.
Leikvellir eiga að heita til í flestum hverfum, en þeir eru
fjarska illa búnir tækjum. Þar fyrirfinnast naumast önnur
leiktæki en þau, sem tíðkazt hafa í áratugi: rólur, sölt og
sandkassar. Þessi gömlu tæki eru sjálfsagt góð á sinn hátt,
en ekki sakaði að auka fjölbreytnina ofurlitið; fitja upp á
einhverju nýju, sem svalar enn betur leikþörf barna og
þroskar ímyndunarafl þeirra. Hvernig væri að efna til hug-
myndasamkeppni um ný leiktæki fyrir börn?
Þegar íbúðarhverfi eru skipulögð í erlendum borgum,
eru stór, opin svæði til útivistar staðsett fjarri umferðar-
götum og lögð rík áherzla á, að leikaðstaða barna sé sem
allra bezt. Vera kann, að í framtíðarskipulagi Reykjavíkur-
borgar sé þessum málum gerð hin ákjósanlegustu skil, en
ósköp gagnar lítið að dást að því ágæta plaggi fjórða hvert
ár — þegar kosningar standa fyrir dyrum.
Erl. Gottskálksson.
G. Gr.