Vikan - 06.04.1972, Blaðsíða 18

STEMNING
ISTAPA
Frá tónlistarkynningu
sem Nemendaráö
Gagnfræðaskóla
Keflavíkur
stóö fyrir 9. marz, sl.
Á milli sólarglætanna rigndi
og snjóaði á víxl. Ríó-tríóið var
á leið til Keflavíkur, þar sem
Nemendaráð Gagnfræðaskóla
Keflavíkur ætlaði að halda tón-
listarkynningu, og ég hafði
íengið með þeim far. Þeir æfðu
raddir á leiðinni og það skar i
eyrun — þegar ég ætlaði að
bæta fjórðu röddinni við.
Þegar við nálguðumst Kefla-
vík urðu þeir æfir og kenndu
hverjir öðrum um óskaplega
fýlu sem gaus upp. Ég tók ekki
þatt i umræðunum ug var þai
al ieiðandi kennt um allt á end-
anum, eða þar til samkomulag
varð um að gúanóið á staðnum
væri sökudólgurinn. — Heidur
vildi ég vera heima hjá þér i
þrjá daga samfleytt en að búa
hér, sagði Ágúst við Helga. —
Út úr bílnum, ósvífni strákling-
ur! var svarið.
Fólk streymdi inn i Stapann
þegar við komum að og við
dyrnar var stór rúta; „Sæta-
ferðir frá Grindavík & Sand-
gerði klukkan 19.30“, stóð á
auglýsingunni í anddyrinu. Á
bakvið var allt í fullum gangi:
Magnús Kjartansson hafði ver-
ið fenginn til að taka þátt í
undirbúningnum og stjórnaði
röggsamlega og Finnbogi bróðir
hans og fvrrum samstarfsmað-
Agúsl rólari Ágústsson, bílatöff-
arinn sem smíðar magnara og
upptökuborð.
ur í Júdas, ásamt þriðja Júdas-
arliðsmanni, Hrólfi Gunnars-
syni gengu um í hólkvíðum bux-
um og biðu þess að hægt væri
að hefja skemmtunina. Finn-
bogi átti að kynna og Hrólfur
sá um að spyrja þá er komu
fram, út í músíkina og sitthvað
fleira. Auk þeirra var þarna
fjöldi annarra ungra manna og
kvenna sem ég kann ekki að
nefna.
Ingvi Steinn Sigtryggsson
var fyrstur. Hann byrjaði á
nokkrum lögum eftir Gilbert O’
Sullivan og gerði það vel, enda
er maðurinn snjall og liðtækur
á þessu sviði. Það hefur dálítið
einkennt Ingva Stein, að hann
virðist ekki alltaf vera viss á
því sem hann er að gera, en
þótt svo hafi ekki verið i Stapa
hef ég heyrt i honum gera bet-
ur. En Keflvíkingar eru trygg-
ir og fögnuðu honum vel, enda
er hann í Júbó og þeir eru
gerðir út frá Keflavík. — Þeir
hringdu í mig og báðu mig að
koma í hljómsveitina, sagði
hann aðspurður. — Ég sagði já,
Það vakti töluverða kátínu
þegar hann sagði Beach Boys
oppáhaidshljómsveitina sina.
enda gera sér ekki allir grein
fyrir því að Beach Boys eru
ekki lengur burstaklipptir, am-
erískir skólastrákar i röndótt-
um, stutterma skyrtum (með
Gunnar Þ.: Á leið til
Kjöben til að taka upp
,,Rise And Shine".
músík eftir því), heldur frábær
hljómsveit, þenkjandi og alvar-
legir músíkantar. Ingvi Steinn
ondaði á laginu „Disney Girls1'
af „Surf’s Up“, nýjustu plöt-
unni þeirra, en þá fannst mér
vanta allan hrynjanda og lagið
i meðferð hans ekki nægilega
gott. Ingvi Steinn leikur sér
ekki nóg að hljómborðinu á
píanóinu, heldur slær hann
beina hljóma.
— Jú, það er rétt, sagði hann,
— ég er að undirbúa plötu. en
ckki einn, með öðrum. Þetta
verður LP og efnið frumsamið,
Eftir mig og aðra. Við förum
sennilega í þetta i sumar eða
Inní búningsherbergi sat lág-
vaxin, rauðhærð stúlka, sem
raulaði lágt við gítarundirleik
Vignis Bergmann. Hún var
næst og Finnbogi kynnti: —
Næst er ung stúlka sem hefur
aðeins komið fram einu sinni
áður. Hún mun syngja nokkur
lög og undirleik annast Magn-
ús Kjartansson og Vignir Berg-
mann.
Hann sagði aldrei neitt um að
stúlkan héti nokkuð, en á aug-
iýsingunni í anddyrinu var
auglýst Steinunn Karlsdóttir.
Og Steinunn Karlsdóttir vakti
verðskuldaða hrifningu. Hún
söng svo til eingöngu lög eftir
Carole King og gerði það mjög
vel; þeir Vignir og Magnús léku
á píanó og gítar og tóku undir
með henni við og við. — Mig
langar að halda áfram að
syngja ein, svaraði hún spurn-
ingu Hrólfs. Það er gott. Ann-
að væri tjón, þvi þessi gagn-
íræðaskólastúlka á athygli skil-
iðið.
Þeir Magnús og Vignir urðu
eftir á sviðinu og Magnús til-
kvnnti að þeir ætluðu að „flytja
18 VIKAN 14. TBL