Vikan - 06.04.1972, Blaðsíða 25

Málmhjarta Jóns Gunnars, næsta magnað verk, sem slær með hrika-
legum drunum og dynkjum þegar raftnagn er leitt í það.
— Hvað er það þá sem grein-
ir ykkur frá öðrum listamönn-
um?
— Það er til dæmis samvinna
okkar, sem er mjög náin; við
stöndum þannig stöðugt í
bréfasambandi við þá, sem eru
erlendis, og erum samtaka um
að halda uppi þessu galleríi og
annarri starfsemi, sýningum
erlendis og tengslum við er-
lenda myndlistarmenn, gallerí
og söfn. Hinsvegar er svo að sjá
að flestir aðrir myndlistarmenn
hér á landi húki bara hver í sínu
horni og komi sér í hæsta lagi
saman um að sýna í félagi einu
sinni á ári.
— En nú hafa þeir félög, gru
þau ekki virkjuð?
— Þeir hafa eitt félag, já, en
það er hvorki fugl né fiskur að
mínum dómi. Það er ekki stétt-
arfélag, og það er ekki heldur
hægt að segja að það sé klíka,
nema partur af því. Jú, að vísu
ráða þeir hverjir sýna á Norð-
urlöndum og hafa ýmis em-
bætti, svo sem embætti hvísl-
ara.
— Ha?
—Það er sá sem hvíslar í eyru
úthlutunarnefndar. Það er svo-
kölluð ábendingarnefnd. Og svo
eru þeir meðlimir að Bandalagi
íslenzkra listamanna. En við
skulum annars reyna að tala
um eitthvað annað en FÍM, það
er svo ósköp ömurlegt umræðu-
efni.
— Myndirðu kannski heldur
vilja ræða síðustu úthlutun
listamannalauna?
- Já, þeir tóku náttúr-
lega afstöðu í því máli tveir úr
Súm, sem fengu þetta, neituðu
að taka við þessu og voru nokk-
uð sammála í afstöðu sinni. Ég
hef svo sem engu við það að
bæta, að svo stöddu.
— Hvað telurðu að ráðið hafi
afstöðu úthlutunarnefndar? Tel-
urðu að hún hafi sett ykkur
rnarkvisst hjá?
— Nei, það hugsa ég ekki.
Ég held að afstaða nefndarinn-
ar stafi bara af fáfræði. Hvernig
er líka hægt að búast við að
einhverjir sveitamenn langt ut-
an af landi geti verið að fygjast
með því sem hér gerist; þeir
komast ekki frá kúnum sínum.
Ekki svo að skilja að ég líti
niður á sveitamenn eða bænd-
ur, heldur dreg ég í efa aðstöðu
þessara manna til að fylgjast
með. Það sem er að nefndinni
er fyrst og fremst að hún er
skipuð röngum mönnum, fólki
sem ekki hefur verulegan
menningaráhuga. Þar að auki
Einn veggurinn var alþakinn
myndum og ýmiss konar pappírs-
gögnum úr sögu Súm.
er sjálft fyrirkomulagið mein-
gallað.
— Hvernig mynduð þið vilja
hafa fyrirkomulagið?
— Við höfum stungið upp á
því að meira yrði um starfs-
styrki, jafnvel að heildarupp-
hæðin væri hækkuð. Ég hef út
af fyrir sig ekkert á móti þessu
fólki, sem fengið hefur launin
og allt er vel að þeim komið,
þótt mig klígi við þessu þakk-
lætiskvaki frá vissum persónum
í garð nefndarinnar; það finnst
mér lýsa vanmati á sjálfum sér
Framhald á bls. 31.
Ein af blýantsteikningum Arnars Herbertssonar, sem áreiðanlega voru
meðal þess markverðasta á sýningunni, gæddar sterkum hrylli- og
innilokunaráhrifum.
14. TBL. VIKAN 25