Vikan - 23.11.1972, Blaðsíða 44

Höfuð og heyrnartilffar
Voss - tilffðarhjéilmar
Sllenta - heyrnarhlffar
DYNJANDI Sf.
Skeifan 3 - Reykjavík

r "ía vív, \ "c4@3u.-34T Mí 3'
^ í"'^h"„ "31. **«,»“• v**"*
svolítið uggandi, sérstaklega
vegna þess að hann var sendur
í bíó upp á eigin spýtur.
Hann fer yfirleitt hvorki í
leikhús né kvikmyndahús, svo
ég var svolítið hrædd um að
hann ruglaði saman því sem ég
var að reyna að túlka með leik
mínum og raunveruleikanum.
Vesalings sálin, hugsaði ég,
hann hlýtur að fá hjartaslag.
En hann sagði ekkert um mynd-
ina við mig, en ég veit að hann
var ánægður yfir því að vinir
hans dáðust að henni og frammi
stöðu minni. Reyndar held ég
að faðir minn sé víðsýnni en
maður heldur.
Glenda er ekki hégómleg, það
varð mér ljóst eftir því sem ég
talaði lengur við hana. — Ég
var mjög ófríð sem barn,
hræðilega feit og bólótt. En ég
var svo matlystug að ég var sí
og æ að moða í mig.
— Þegar ég var fjórtán ára
var ég með fléttur og kringlótt
andlit. Augun sáust varla, þau
voru svo djúpstæð, þau hrein-
lega sökkva, þegar ég er feit.
'Ég var sannarlega ekki neitt
augnayndi.
— En það sem ég hafði mest-
ar áhyggjur af voru bólurnar,
þær voru hræðilegar og ég er
ekki laus við þær ennþá. Það
er ákaflega óþægilegt að búa
við þetta, eiginlega eins og
martröð, sem maður losnar
ekki við.
— Mér fannst ég vera svo
veinjuleg og allt annað en lag-
leg, svo ég hugsaði lítið um út-
lit mitt, fannst það tilgangs-
laust, en reyndi að láta til min
taka á öðrum sviðum. Ég reyndi
að vera fyndin, koma fólki til
að hlæja og ég held ég hafi gert
það til að bæta mér það sem
á vantaði útlitið. Ég þekkti
enga stráka, en það var sjálfri
mér að kenna, því að ég var
— og er reyndar ennþá —- alls
ekki félagslynd.
Hún hætti í skóla sextán ára
og fór að vinna í lyfjabúð. Þá
var það einhver, sem fékk hana
til að ganga í félag áhugaleik-
ara í hverfinu.
— Einhver sagði að ég ætti
að læra leiklist, svo ég skrifaði
til RADA, sem var eini leik-
listarskólinn, sem ég kannaðist
við og þangað komst ég. Þá fór
ég að gera sitt af hverju fyrir
útlitið. Ég kynntist stúlku frá
Kanada í skólanum og hún
kenndi mér ýmislegt í þá átt.
Svo fór ég að fara á hárgreiðslu-
stofur og hreinsa andlitið með
öðru en vatni og sápu. Fram
að þessu hafði mér alltaf fund-
44 VIKAN 47. TBL.