Vikan - 14.12.1972, Page 36

I
AÐ PRÍLA
UPP
GAFLINN
Gunnar Jökull Hákonarson.
Hefur nokkur séð
Mána í tunglskini?
Hefur nokkur séS
Mána príla upp gafl í
tunglskini? Þetta
kann að hljóma
undarlega, en það er
nú einmitt það, sem
hljómsveitin Mánar
hefur gert að undan-
förnu. Ég ræddi við þá
fyrir nokkru og eru
þessi skrif byggð á
því, sem þar kom
fram.
36 VIKAN 50. TBL.
Björn Þórarinsson.
alveg verið með þessi böll
þarna fyrir austan.“ (Og það
fer víst ekki á milli mála,
hverjir hafa verið með böllin
þarna fyrir austan). Aðsókn
hefur verið mjög góð og það
hefur lítið þýtt fyrir hljóm-
sveitir af Reykjavíkursvæðinu
að halda ball þarna fyrir aust-
an, ef Mánar eru svo að segja
á næsta bæ. „Það hefur jú kom-
ið fyrir einu sinni,“ segir
Gunnar Jökull, „að ég hef far-
ið vel út úr því að spila fyrir
austan, áður en ég byrjaði með
Mánum. Það var þegar Mánar
samþykktu að fara út af svæð-
inu.“
Guðmundur Benediktsson
spilar á rafmagnspíanó, auk
þess sem hann hefur alltaf gít-
ar við höndina. Spilar hann á
hvort tveggja jafnt og syngur
einnig. Hann var einn stofn-
Guðmundur Benediktsson.
Hljómsveitin Mánar hefur
verið starfandi nú um sjö ára
skeið. Þessum sjö árum hefur
að mestu verið eytt fyrir aust-
an fjall, en þó hafa Mánar lagt
land undir fót og þá víða kom-
ið við. Þeir hafa aflað sér vin-
sælda og virðingar um land
allt og þó svo þeir starfi lítið
sem ekkert á höfuðborgarsvæð-
inu, verður hljómsveitin að
teljast ein sú vinsælasta á
landinu. Lítið hefur borið á
hljómsveitinni, en þeir hafa
spilað óslitið í sjö ár eins og
áður sagði, en ekki með sama
mannskap þó. Það er aðeins
einn þeirra, sem verið hefur
óslitið frá upphafi. Það er
Ólafur Þórarinsson eða Labbi,
eins og hann er kallaður. —
Labbi spilar á gítar og flautu,
auk þess að vera einn aðal-
söngvari hljómsveitarinnar. —
Ólafur Þórarinsson.
Björn Þórarinsson er bróðir
hans og spilar á orgel og svo-
lítið á gítar, svona í laumi.
Einhver vildi bera upp á hann
saxafóninn líka, en við nánari
eftirgrennslan kom í ljós, að
hann hafði jú spilað á saxafón
um ævina, en það var bara
eitt lag, sem fór á eina af plöt-
unum þeirra. Það var eins og
hann vildi gleyma því sem
fyrst, svo við skulum bara gera
það líka.
„Ég hef nú verið í þessu
spiliríi í um 10 ár, þ. e. þrjú
ár áður en Mánar urðu til. Eg
hef aldrei lært neitt að spila,
þangað til núna, að ég sæki
einkatíma á gítar og flautu.“
Þetta sagði Labbi einnig:
„Hljómsveitin byrjaði fyrst að
taka við sér fyrir svona fimm
árum, og hefur verið að príla
upp gaflinn síðan. Við höfum