Vikan - 22.08.1974, Blaðsíða 33

HUN GERIR ALLT
NIEÐ FÓTUNUM
Anna er 11 ára saensk
stúlka. Hún er létt i lund
og lifsglöð og gengur vel
i skólanum, en þar eru
skrift og reikningur
uppáhaldsgreinar henn-
ar. Bekkjarsystkinin
muna sjaldnast eftir þvi
að Anna hefur enga
handleggi, þvi hún
stendur sig svo vel i
námi og leik, að það er
engin ástæða til að taka
sérstakt tillit til hennar.
Anna var eitt af fyrstu
fórnarlömbum róandi
lyfja, sem barnshafandi
konum voru gjarnan
gefin, þar til afleiðingar
inntöku þeirra voru ljós-
ar. Anna fæddist án
handleggja.
Foreldrar önnu voru
staðráðnir i að láta hana
fá eins venjulegt uppeldi
og væri hún fullkomlega
eðlilegt barn. Fimm ára
gömul fór hún i leikskóla
og siðan i venjulegan
barnaskóla og þar fer
hún i 12 ára bekk i vet-
ur.
Þegar kennarinn segir
nemendum sinum að
taka fram skrifbækurn-
ar, byrjar Anna á að
fara úr sokkunum. Siðan
teygir hún annan fótinn
niður i skólatöskuna,
nær taki á bókinni með
tánum og dregur hana
upp. Siðan flettir hún
upp á réttum stað og
tekur til við að skrifa
eins og hinir, en munur-
inn er sá að hún heldur á
blýantinum með tánum,
en hinir nemendurnir
hafa hann milli fingr-
anna. Anna á heldur
ekki i neinum erfiðleik-
um með að skrifa á töfl-
una, svo framarlega
sem hún hefur háan stól
til að sitja á.
önnu finnst leikfimi
mjög skemmtileg, eink-
um hlaup og langstökk,
en þar getur hún auð-
veldlega staðið jafnfætis
skólasystkinum sinum.
í friminútum lætur
Anna striðni og saklausa
hrekki skólabræðra
sinna sjaldan afskipta-
lausa. Reyni einhver
þeirra að erta hana
sjálfa eða vinkonur
hennar er hún ekki lengi
að hlaupa til og gefa
honum gott spark i aft-
urendann.
Heima fyrir hefur
Anna vanizt þvi að
,,slást” við yngri syst-
kini sin, sem eru 7 og 5
ára, og þau taka ekkert
tillit til þess að stóra
systir þeirra hefur ekki
handleggi til að nota i
bardaganum. Þessu eru
foreldrar önnu mjög
fegnir, þvi þanniglærir
hún að verja sig og taka
á móti, ef á hana er ráð-
ist.
Anna bjargar sér nú
orðið að flestu leyti sjálf,
en mamma hennar þarf
þó að aðstoða hana við
að klæða sig og einnig,
þegar hún fer á salernið.
En brátt ætti Anna að
geta bjargað sér að ein-
hverju leyti á þessum
sviðum, þvi hún er búin
að fá gervihandleggi,
sem voru smiðaðir sér-
staklega fyrir hana. Á
hverjum degi setur
Anna á sig nýju gervi-
handleggina og æfir sig i
að nota þá, i von um að
þeir geti orðið henni að
gagni i framtiðinni.
*
34. TBL. VIKAN 33