Vikan - 20.01.1977, Síða 15

umboðsmaður hans og það meira að
segja kauplaust. Ég man eftir konu,
sem hringdi frá Bandaríkjunum og
talaði við mig í hálftíma um það
hvernig ég, svona góður og indæll
maður, gæti fengið af mér að vinna
fyrir geðbilað fífl eins og hann
Ffscher. Satt að segja vorum við öll
orðin dauðþrevtt á þessum eilífu
hringingum og Fischer líka, þvi að
hann var allan tímann hálfspenntur
og upptrekktur á meðan mótið fór
fram.
Tvær ólíkar
persónur
SæmundurPálsson lögregluþjónn er
líklega þekktastur undir nafninu
Sæmi rokk, enda hefur hann rokkað
af slíkri hjartans lyst í mörg ár, að
enginn kemst með tærnar þar sem
hann hefur hælana. Margar liprar
stúlkur hafa dansað við hann. en um
þessar mundir sýnir hann mest með
Diddu.
Loftur Asgeirsson tók þessar
mvndir. en aðrar myndir tók ljós-
myndari Vikunnar, ,lim Smart.
skera, og þegar ég kom til hans dag-
inn eftir, hafði ég Ásgeir son minn
með mér. Fischer fékk mikinn
áhuga á honum og fjölskyldu minni,
og upp úr þessu leitaði hann til min
með nær öll sin vandamál, og svo
fór, að hann vildi helst hafa mig
nærri öllum stundum.
Fischer sérlega
barngóður
— Fischer er alveg sérlega barn-
góður og kunni vel að meta að fá að
dveljast á heimili mínu, og ég fann
oft á honum. að honum fannst hann
hafa farið á mis við mikið að eiga
ekki sína eigin fjölskvldu. Rétt áður
en hann fór heim aftur, hringdi
Joan systir hans til mín og spurði
mig að beiðni skákmannsins, hvort
ég gæti ekki hugsað mér að koma
með honum vestur og halda áfram
að vera hans hægri hönd. En ég
vildi það ekki. Þó þáðum við hjónin
boð hans um að koma með honum
til Ameriku um tíma. Á meðan
Fischer var hérna, vann ég mínar
v’aktir i lögreglunni. auk þess að
vera með honum, svo að það var
lítill tími til að sinna fjölskyldunni.
Þannig var það fyrstu þrjár vikurn-
ar, þar til Fischer fór fram á það, að
ég helgaði honum allan minn tima.
— Var ekki mikið hringt til þin
frá Bandaríkjunum meðan á skák-
mótinu stóð?
— Jú, alveg látlaust, bæði þaðan
og eins hringdu margir hér heima til
þess að biðja mig um eiginhandar-
áritun á minjagripi um skákmótið.
Margir umboðsmenn frá Ban^aríkj-
unum hringdu líka og vildu fá bæði
mig og Fischer til þess að koma
fram i alls konar þáttum. Til dæmis
hringdi umboðsmaður Barböru
Streisand oft "g vildi ólmur gerast
— Eiginlega kvnntist ég Fischer
sem tveimur ólíkum persónum, þ.e.
skákmanninum Fischer og unga
lífsglaða manninum Fischer heima
hjá sér í Pasadena í Los Angeles.
þar sem hann var afslappaður og
átætis félagi. Áður en við fórum til
Pasadena. bjuggum við á heimili
Bobs Hope, og það var mjög
skemmtilegt tímabil. Við Fischer
áttum góðar stundir saman, lékum
tennis, svntum og gengum alveg
gífurlega mikið. Hans skoóun er sú.
að andlegt og líkamlegt þrek fari
saman, og hann hefur trú á hreyf-
ingu. Ifann áleit til dæmis, að Frið-
rik Ölafsson skorti líkamlegt þrek
í erfið mót, en taldi hann þó með
bestu skákmönnum hc' ns.
— Leit Fischer stórt á sig?
— Nei. það gerði hann ekki
Hann er mikill grínisti og hafði t.d.
alveg ógurlega gaman af því, ef
einhver hélt mig vera hann eða
öfugt, en það kom nokkuð oft fvrir.
ba>ði hér heima og úti. Það var allt
reynt til þess að fá Fischer til þess
að koma fram i skemmtiþáttum í
bandariska sjónvarpinu, en hann
neitaði alltaf. Johnnv Carson. sem
sér um einn vinsælasta skemmti-
þáttinn, hringdi í hann 7 sinnum
einn daginn til þess að fá hann i
þáttinn, en ekkert gekk. Þá vildi
hann fá mig til þess að koma fram,
en ég vildi það ekki Fischers vegna.
Reyndar sé ég nú eftir því núna.
— Eitt sinn var okkur boðið til
Arthurs Rubinstein til að sækja
litasjónvarp, sem hann hafði gefið
Fischer. Fischer átti þarna sýnilega
trúnaðarvin, sem hann lagði fyrir
margar spurningar, og ríkti með
þeim mikill kærleikur.
Það kom lika nokkuð oft fyrir, að
ég fór einn fyrir hönd okkar beggja í
samkvæmi og i einhverju þeirra
kynntist ég leikurunum Burt Lan-
caster og Gene Kelly. mjög hressum
náungum. Ég fékk lika mörg at-
vinnutilboð sem lifvörður. en hafn-
aði þeim öllum. þó að sum væru
óneitanlega freistandi.
— Tókst þér aldrei að hafa áhrif á
Fischer til þess að mæta stundvis-
lega?
— Jú einu sinni tókst mér það.
hérna heima. Mér tókst að fá hann
til þess að mæta á réttum tíma i boð
forseta íslands á Bessastöðum. Ég
talaði um það við hann, að hann
gæLÁundir engum kringumstæðum
levft sér að koma seint þangað. og
hann féllst á. að ég sæi algerlega
um. að \ ið vrðum komnir þangað
stundvíslega. Ég vissi.að ég yrði að
beita einhverjum klæljum. og ákvað
að .lýta öllum klukkum í íbúðinni
og úrum okkar beggja um 15
mínútur. Fischer hafði ekki hug-
mvnd um það, og við mættum
fvrstir allra í samkvæmið. Ég sagði
honum frá þessu seinna er ég sá
hvað honum líkaði þetta vel og þá
hló hann sig alveg máttlausan. En
Fischer er þannig skapi farinn. að
maður veit aldrei. hvernig hann
bregst við. Að umgangast hann er
eins og að leika á fiðlu, því að það er
nauðsynlegt að vera alltaf á varð-
bergi. En hann bar alltaf traust til
mín. og ég brást ekki því trausti.
— Fréttirðu aldrei af Fischer
núna?
— Jú. svona af og til. Hann hefur
beðið mig um að vera hjá sér en ég
hef ekki hug á því í bráð að minnsta
kosti. En það er aldrei að vita. hvað
ég geri.
— Hvað með framtíðardraum-
ana?
— Þeir eru nú hvorki háfleygir né
margir. F.g ætla mer að reyna að
halda góðri heilsu. eins lengi og ég
get. og hyggst gera það með þvi að
stunda íþróttir og halda áfram að
vera bindindismaður. Ég var í fimm
ár i meistaraflokki i handbolta og
hef þjáifað handbolta nokkuð lengi,
og því ætla ég að halda áfram. Nú,
a'tli ég haldi ekki áfram að vera
lögregluþjónn — og svo það mikil-
vægasta: Halda áfram að lifa ham-
ingjusömu fjölskyldulífi eða alla
vega gera mitt besta til þess. ‘A K

3. TBL. VIKAN 15