Vikan - 20.01.1977, Blaðsíða 17

meira menntaskólum í Finnlandi.
Það eru mjög góð persónuleg
tengsl hér á milli kennara og nem-
enda.
— Hvernig líkar þér að búa á
Garði?
— Mér likar það yfirleitt ágæt-
lega. Hér gilda ágætar reglur, en
mér finnst skrítið, að stúdentum
skuli vera ieyft að halda hér
veislur. Það getur verið mjög
óþægilegt fyrir aðra, sem búa hér.
Ég vil ekki setja meira út á þetta,
vegna þess að ég er styrkþegi.
— Hvað greiðir þú í húsaleigu
á mánuði?
— Ég greiði 8000 krónur.
— Hvaða álit hefur þú á lána-
málum íslenskra stúdenta?
— Ég er sammála sjómannin-
um, sem skrifaði í Morgunblaðið
og sagði, að íslenskir stúdentar
virtust hafa næga peninga a.m.k,
fyrir áfengi og sígarettum. Ég
held, að íslenskir stúdentar hafi
miklu meiri peninga heldur en
finnskir stúdentar.
— Hvað heldur þú, að námið
komi til með að kosta þig mikið
þetta skólaár?
— Ég fæ 40 þúsund í styrk á
mánuði, en það nægir ekki.
Bækurnar eru svo dýrar. Ég þarf
sennilega að leggja fram um 200
þúsund sjálf.
— Hvernig finnst þér náms-
aðstaða í H.Í.?
— Mér finnst hún mjög góð.
Ég er hissa á því, hve íslenskir
stúdentar nota lesstofurnar lítið.
Sjálf nota ég þær mikið.
— Hvað finnst þér um Matsölu
stúdenta?
— Maturinn er of dýr og þess
sitt'.í.

vegna elda ég sjálf til þess að
spara. Það er ekki nógu gott að
hafa einungis hádegismat, og það
er lika alveg óþarfi að hafa alltaf
margréttað.
— Hverjuviltþú breytaiH.Í.?
— Proftiminn er ekki nógu
góður. Það ætti að hafa oftar
próf, svo að duglegir nemendur
geti flýtt fyrir sér.
— Hvað ætlar þú að gera,
þegar þú hefur lokið námi hér?
— Ég stefni að því að verða
eilífðarstúdent, en það tekst nú
sennilega ekki. Þá gerist ég lík-
lega kennari, og svo get ég haldið
fyrirlestra um ísland og íslenskar
bókmenntir og bætt samskipti
islendinga og finna. Ég er mjög
hrifin af íslenskum bókmenntum
og þá sérstaklega af Skarphéðni
Njálssyni. Gunnar á Hlíðarenda
er hins vegar ekki að mínu skapi.
— Hvernig líkar þér við íslend-
inga?
— Ég þekki svo fáa islendinga,
að ég get ekki sagt mikið um þá.
Það eru alltaf mjög misjafnar
persónur meðal þjóða. íslending-
ar eru dálítið lokaðir og opnast
yfirleitt aðeins þegar þeir eru
drukknir. Það er erfitt að eignast
góða vini hérna. Ég hef komist að
því. að íslendingar eiga heimsmet
i einni íþrótt, og það er að brjóta
flöskur á götum úti.
Lítill tími
til
félagslífs
1 íbúð nr. 253 á Hjónagörðum
H.í. búa hjónin Guðrún Vignis-
dóttir og Snorri Baldursson
ásamt syni sínum Heimi, sem er
þriggja ára.
Guðrún er frá Akureyri, tók
stúdentspróf í M.A. 1975 og
stundar nú nám við Hjúkrunar-
skóla íslands. Snorri er hins
vegar úr Eyjafirði og tók
stúdentspróf í M.A. 1974. Hann
er nú á öðru ári i liffræði í H.í.
— Hvernig likar ykkur að búa
hérna?
— Mjög vel. Við höfum ekkert
út á það að setja.
— Eru engir gallar, sem fylgja
því að búa á Görðunum?
— Nei, engir stórkostlegir.
íbúðirnar eru kannski helst til
litlar. Það eru til dæmis engin
lestrarhorn í þeim, en að öðru
leyti eru þær alveg ágætar.
— En hverjir eru helstu kost-
irnir?
— Staðsetningin er mjög góð
og félagsskapurinn. Hér kynnt-
umst við fólki, sem er i svip-
aðri aðstöðu og við sjálf. Við
höfum t.d. reynt að koma á fót
gagnkvæmri barnagæslu um
helgar, svo að við getum notað
timann til þess að lesa.
— Hvað kostar að búa hér á
Hjónagörðunum?
— Leigan er 16.000 krónur á
mánuði, og svo greiðum við 4.000
kr. fyrir ljós og hita.
— Hvaða álit hafið þið á lána-
málum stúdenta?
— Okkur finnst ekki réttlátt,
að lánin skuli vera skert svona
mikið. Þau eru jú vísitölutrvggð.
og það ætti þvi ekki að skipta eins
miklu máli með upphæðirnar.
Framfærslukostnaður er reiknað-
ur of lágur, en lánin nema aðeins
85% af áætluðum framfærslu-
kostnaði. Þetta kemur ef til vill
áægtlega út, ef bæði hjónin geta
»
3. TBL. VIKAN 17