Vikan - 28.06.1979, Blaðsíða 22
Eg hlakka reglulega til að senda Víkingana í Evrópukeppni.
Tony Knapp
Blaðamaður Vikunnar ræðir við
Tony Knapp knattspyrnuþjálfara
sem þjálfar nú norska Víkinga
í Stavanger.
Símanúmerið, sem ég kem með í vega-
nesti að heiman, er skakkt. Konan sem
svarar kann samt strax deili á manninum
og segir að ég geti fundið númerið hans í
skránni.
Ég geri það og spyr eftir Tony Knapp.
— Við hvern tala ég? spyr varkár
karlmannsrödd.
Ég útskýri sjálfa mig eftir bestu getu.
— Hvar fékkstu þetta símanúmer?
— í símaskránni, segi ég og finnst málið
allt hið dularfyllsta. Flæki það enn meira
með því að biðjast afsökunar á að hafa
aftur hringt í skakkt númer.
— Nei, nei, segir ntaðurinn og er nú öllu
vingjamlegri. — Þú talar við Tony Knapp.
Ég vildi bara vera viss um að þetta væri
ekki eitt af þessum leiðinda sóðasímtölum,
þar sem fólk hringir nafnlaust til að ausa
sér yfir mig.
Víkingarnir eru í gifurlegu uppáhaldi hér
í Stavanger, segir hann þegar ég hitti hann
síðar um daginn í hinu glæsilega félags-
heimili Víkinga. — Fólk fylgist með ferli
þeirra af lífi og sál og er alltaf tilbúið til að
tjá sig ef því finnst eitthvað fara miður.
Annars megum við vel við una. Ég tók við
þessu liði fyrir tveintur árum en þá höfðu
þeir fallið niður i 2. deild. Nú erum við
efstir í 1. deild.
Viðhorfin til knattspyrnu á íslandi eru
allt öðruvísi. Það var eins og fólk ætti yfir-
leitt aldrei von á því að við myndum vinna
og þess vegna varð gleðin enn meiri þegar
við gerðum það.
Víkingunum hefur sem sagt gengið mjög
vel að undanförnu. Frá febrúar til apríl-
loka lékum við 16 leiki og unnum þá alla.
Það sem af er sumars höfum við leikið 3
leiki og eins og ég sagði áðan með forystuna
í 1. deild.
Baráttan verður samt erfið. í fyrra voru
úrslit í 1. deild ekki Ijós fyrr en í síðasta leik.
Ég held að horfurnar séu ósköp svipaðar
núna.
Það hlýtur að reka að
því að íslenskir knatt-
spyrnumenn hætti að
leika fyrir land sitt án
nokkurs endurgjalds.
— Mér likar ákaflega vel að vinna hér í
Stavanger og skilyrði til æfinga eru mjög
góð. Hér höfum viðbæði lifandi grasvöll og
gervigrasvöll og glæsilega áhorfendapalla,
en byggingu þeirra er ekki alveg lokið.
Áhugi á knattspyrnu er mikill. í fyrra voru
áhorfendur að meðaltali um 10.000 á
hverjum leik, í ár verða þeir um 15.000.
Samt sakna ég íslands. Það var reglulega
þakklátt starf að þjálfa landsliðið og ég
sakna þeirrar miklu spennu og eftir-
væntingar sem fylgja landsleikjum.
Norskir knattspyrnumenn stunda sín
störf á daginn og æfa í frístundum sínum
eins og þeir íslensku. Þetta eru ekki atvinnu-
menn. Islenskir knattspyrnumenn búa þó
við enn verri skilyrði þar sem 8 tíma vinna
nægir engan veginn til lifsviðurværis. Eins
njóta þeir norsku mun meiri hlunninda.
Félagið á bifreið sem þeir geta notað endur-
gjaldslaust og reksturinn á félagsheimilinu
er þeim að kostnaðarlausu. Og í enda hvers
leikárs fá þeir sem samsvarar 1500 pundum
í sinn hlut.
Ég held að það hljóti brátt að reka að þvi
að íslendingar geti ekki lengur ætlast til að
íslenskir knattspyrnumenn leiki fyrir land
sitt algjörlega endurgjaldslaust.
Norsk félög geta keypt menn sín á milli.
Gangverðið á góðum manni er nú um
75.000 norskar krónur en fé þetta rennur
ekki til leikmannsins heldur félagsins sem
hann er keyptur af.
Við þjálfun knatt-
spyrnuliðs verður
auðvitað að taka tillit
til þess hver mót-
herjinn er.
— Víkingarnir eru í mjög góðri þjálfun
núna. Þegar ég kom til starfa áttu þeir
engan leikmann á heimsmælikvarða. Nú
höfum við 7 sem standast þær kröfur
fullkomlega. Það stendur til að við tökum
þátt í Evrópukeppninni og ég hlakka mikið
til þess. Víkingunum hefur verið sér-
staklega hælt fyrir góða sóknarleiki. Það
gleður mig mjög, því á íslandi var ég
stundum ásakaður fyrir að leggja bara
ZZ Vikan Z6. tbl.