Vikan - 28.06.1979, Blaðsíða 23

Tony Knapp ásamt liði sinu. Víkinai

[>;■I I ; ,<s\ V •.*.«'.)//íf.JK : I
W'ÆBB&i'
í sókn í Noregi
Víkingarnir hafa skorað 220 mörk i 73 leikjum.
áherslu á vörnina. Það kom auðvitað
eingöngu til af því að ég var að æfa lands-
liðið til keppni við lið svo miklu sterkari
þeim eins og t.d. Holland, Frakkland og
Belgíu. Það hefði verið brjálæði að ætlast
til að íslendingar léku sóknarleik gegn
slíkum liðum.
í 1. deild eru Víkingarnir hins vegar með
bestu liðunum og geta þvi leyft sér að
sækja á og berjast. Ég hef stjórnað 73
leikjum síðan ég kom hingað og í þessum
leikjum hafa þeir skorað 220 mörk. Ég er
mjög ánægður með það og að sjálfsögðu er
meira gaman að æfa lið sitt til sóknar. En
það verður auðvitað að taka tillit til
mótherjans.
Þó að Norðmenn séu ágætis fólk eru þeir
langt frá því að vera jafn hlýir og opnir og
Íslendingar. Mér þykir mjög vænt um
íslendinga og hefði ekki farið nema af því
að tilboðið sem ég fékk frá Stavanger var of
gott til að hægt væri að neita þvi. Þegar ég
ákvað að taka því varð mér jafnvel hugsað
til þess að ef ég hefði svona miklar tekjur í
tvö ár hefði ég kannski ráð á því að koma
aftur til starfa á íslandi. Sá árangur sem ég
náði þar var mér mikil umbun og bætti upp
hin lágu laun.
Mesta vandamálið er
að missa bestu
knattspyrnumennina
úr landi
— Mesta vandamál íslenskrar knatt-
spyrnu er að það verður sífellt algengara
að leikmenn fari úr landi og gerist atvinnu-
menn þar sem miklir peningar eru í boði
um leið og þeir verða góðir. Þetta er líka að
verða vandamál hér i Noregi. Ég er einmitt
að fara á fund i Osló til að ræða þessi mál
og ég hef hugsað mér að leggja til að lagt
verði bann við því að leikmenn fari úr landi
á miðju leikári nenia með því skilyrði að
þeim sé leyft að leika landsleiki fyrir sitt
eigið land.
Þegar ég fór frá íslandi fanlnst mér þið
eiga óvenju mikið af ungum ofe efnilegum
knattspyrnumönnum. Ég varð satt að segja
fyrir dálitlum vonbrigðum rneð frammi-
stöðu þeirra á síðasta ári, sérstaklega sveið
mér þó að frétta að þeir hefðu gert jafntefli
við Bandaríkjamenn. Bandaríkin hafa
aldrei verið fótboltaland — og verða það
aldrei. Þeir hefðu átt að vinna og ég vona
bara að þetta þýði ekki að íslenska lands-
liðinu sé að hraka.
Annars hafa orðið heilmiklar breytingar
á alþjóðlegri knattspyrnu að undanförnu.
Lið sem voru á toppnum eru að dala, eins
og t.d. Austur-Þýskaland, Belgía og
Holland. Islendingar ættu nú að hafa tæki-
færi til að ná sem bestum árangri.
Samningur rninn við Víkingana rennur
út í október. Ég er enn óráðinn í þvi hvort
ég held áfram-eða tek einhverjum af öðrum
tilboðum sem ég hef fengið.
Nú er ég heldur ekki lengur einn um að
taka ákvarðanir um framtíðina, bætir hann
svo við og brosir. — Hin íslenska unnusta
mín, Helga, hefur vissulega sitt að segja í
því máli.
JÞ
26. tbl. Víkan 23