Vikan - 23.08.1979, Qupperneq 25

—
vill fann hann einhvers staðar á bak við
fyrir hræðslu og sektartilfinningu. En
hann vildi ekki hugsa um það. Það var
bara eðlilegt að þau ræddu saman og
spyrðust fyrir um hagi hvors annars.
Það var jú hrein tilviljun að þau skildu
hittast og varla væri skylt að finna til
sektar yfir slíkri tilviljun?
— Ég er ánægður yfir því að hafa hitt
þig aftur, sagði hann skyndilega.
Maria hafði lagt Björn á gólfið, í miðj-
an haug af marglitum kubbum af öllum
stærðum og gerðum. Hún settist viðeld-
húsborðið með minnisbók og talaði við
sjálfa sig meðan hún skrifaði. — Númer
eitt á listanum: Bókasafnið. Númer tvö:
Bankinn. Hún ætlaði til tilbreytingar að
leggja inn peninga, ekki taka út. Þau
höfðu selt ungu pari gömlu þvottavélina
í gegnum auglýsingu. María átti von á
að fá nýju þvottavélina í seinni hluta
vikunnar. Hún brosti með sjálfri sér. en
það var angurvært bros. Nú var ný
þvottavél mikill viðburður í lifi hennar.
Þannig hafði það ekki alltaf verið. Fyrir
nokkrum árum hafði hún verið á kafi úti
á vinnumarkaðinum. Hún hafði ferðast
mikið og hitt margt fólk í gegnum starf
sitt, sem var að skipulcggja sýningar og
keppnir. Þá hafði hún lifað spennandi
lífi.
34. tbl. Vikan 25