Vikan - 15.05.1980, Blaðsíða 17
þó svo að mörgum hinna íslendinganna,
sem eru þarna úti, hafi fundist sem ég
æfði ekki nóg. Ég hafði átt við meiðsli i
nára að stríða áður en ég fór út en þau
létu lítið á sér kræla. Vafalítið hefur
hitastigið haft mikið að segja svo og hin
góða aðstaða þarna, en hún er vægast
sagt ólík því sem við eigum að venjast
hér heima. Ég keppti reyndar ekki mikið
þarna úti en hljóp þó að gamni mínu eitt
4x400 metra boðhlaup í sveit sem ég,
Gunnar Páll Jóakimsson og tveir
bandarískir grindahlauparar mynduðu.
Við höfðum að sjálfsögðu aldrei æft
saman en kepptum við boðhlaupssveit
San Jose háskólans. Okkur á óvart
hreinlega skildum við þá eftir og komum
um 80 metrum á undan þeim i mark. Ég
hljóp minn sprett á 48.0 og ég er
ánægður með þann tíma ef tekið er tillit
til meiðslanna sem ég hafði átt i
erfiðleikum með áður en ég fór.”
Hvernig komu þessi meiðsli eiginlega
til?
„Ég var á æfingu inni i Baldurshaga
— undir stúkunni á Laugardalsvellinum
— því það er eina innanhússbrautin sem
hér er að hafa. Hún er þó bæði allt of
hörð og svo allt of stutt og ég tognaði illa
er ég var að reyna að stöðva mig eftir
einn sprettinn. Ég hef reynt að veigra
mér við því að skella af krafti á veggnum
í enda brautarinnar og var þarna að
reyna að bremsa mig af og snerist svona
illa. Ég kem ekki til með að stíga þarna
inn fæti meira.”
Hvargast þú þá æfl?
„Ég æfði eingöngu úti og hljóp mikið
á Kaplaskjólsveginum. Hann var nær
alltaf auður vegna saltburðar. Þá hljóp
ég oft á hluta úr gangstétt við
Háskólann, svona 130-40 metra vega-
lengd, sem var alltaf auður vegna þess
að undir stéttinni liggur hitaveituleiðsla
og þar festi ekki snjó. Þetta gafst ágæt-
lega en ekki er nú aðstaðan merkilegri,”
sagði Oddur og brosti.
„Enginn hvatti mig til þess að
æfa hlaup"
Oddur hefur frá blautu barnsbeini
verið sprettharður en þrátt fyrir að hann
væri alltaf fljótari en félagar hans vekur
það athygli að enginn íþróttakennara
hans í skóla skyldi hvetja hann til að
leggja stund á hlaup. „Ég minnist þess
ekki að neinn kennara minna hafi hvatt
mig til þess að reyna fyrir mér á hlaupa-
brautinni,” sagði Oddur.
Reyndar voru fyrstu skipulegu hlaupin
hjá Oddi langhlaup er hann hóf nám í
Menntaskólanum. Þar er alltaf hlaupið
umhverfis Tjörnina nokkrum sinnum á
vetri og árangur Odds í einu slíku hlaupi
varð til þess að vinur hans, Óskar
Thorarensen, bað hann að keppa fyrir
hönd ÍR í víðavangshlaupi islands vorið
1978. Það var fyrsta opinbera hlaup
Odds.
Oddur slær í gegn á meistara-
mótinu
Oddur æfði vel og skipulega eftir að
hann hóf reglubundnar æfingar fyrir
alvöru og fyrsta meiriháttar mótið sem
hann tók þátt í var meistaramót Íslands
innanhúss. Oddur sigraði þar i 50 metra
hlaupi, varð annar i langstökki og var að
auki í sigursveit KA i 4x400 metra
boðhlaupi. Ekki amaleg byrjun hjá ný-
græðingi i keppnisíþróttum. Oddur vakti
strax mikla athygli á mótinu fyrir mikla
snerpu og góðan stökkkraft og ekki
minnkaði hróður hans er kom að vor-
móti ÍR, sem var eitt fyrsta utanhúss-
mótiðá siðasta sumri.
„Mér tókst að sigra i 100 metra
hlaupinu á 10,5 sek. og siðan í 400 metra
hlaupinu á 49,3 sek. Þá vann ég einnig
langstökkið á vormótinu.” Þar með var
nafn Odds rækilega fest á afrekaskrár og
timi hans i 400 metra hlaupinu var mjög
góður. „Þetta kom mér reyndar dálítið á
óvart því ég hafði ekki æft mjög mikið
rétt fyrir mótið. Aðeins tvisvar í viku í
april vegna prófanna i Mennta-
skólanum. Ég var því meðöllu óþreyttur
og vel afslappaður og það hefur vafalitið
haft sitt að segja. Of miklar æfingar geta
auðveldlega haft áhrif til hins verra fyrir
menn.” sagði Oddur.
Frábær tími Odds á Kalott
Frægðarsól Odds fór ört hækkandi er
leið á sumarið í fyrra og í Kalott-
keppninni, sem fram fór í Noregi, náði
hann frábærum tima í 400 metra
hlaupi. Hljóp hann vegalengdina á 47,5
20. tbl. Vikan 17