Vikan - 23.03.1989, Qupperneq 16

Móðir Guðmundar Guðrúnarsonan
Tók pelann af
heimalingnum
Fæddur 23. desember
1960 í Reykjavík. f stein-
geitarmerkinu.
Já hann Guðmundur minn
var fœddur á Porláksmessu og
því sannkallað jólabam.
Hann varstrax afskaplega táp-
legt bam, þó ekki vœri hann
hár í loftinu, “ sagði GUÐRÚN
ÞÓRÐARDÓTTIR tnóðir hans.
„Hann er langyngstur
þriggja brœðra og Guðmund-
ur á ekki langt að sœkja
íþróttaáhugann. Bœði brœður
hans og faðir voru í knatt-
sþymu áður fyrr. Áhuginn jy>r-
ir íþróttum var alltaf mikill hér
á heimilinu og það má næst-
um því segja, að ef ekki vœri
verið að tala um íþróttir, þá
var verið að taka þátt í þeim
eða horfa á kappleiki," sagði
Guðrún.
„ Guðmundur varð sttemma
duglegur strákur, kátur og
fjömgur og fljótt kom það í
Ijós að hann gefst helst aldrei
upp. Átta ára gamall, varhann
farinn að keppa ífótboltanum
ett löngu fyrr var hann auðvit-
að farinn að leika sér með
bolta. “
„Pað var eitt sinn,“ sagði
Guðrún að við fómm vestur í
ísafjarðardjúp í sutnarleyfi og
í heimsókn til framdfólks okk-
ar þar. Þá var Guðtnundur á
þriðja árinu. Pama á bcenum
var heitnalingur og bömin á
bœnum tóku Gutntna með,
þegar honutn var gefið að
drekka úr pe/a. — Petta þótti
Gumma gaman og horfði
hann með tnikilli athygli á
lambið sjúga pelann sinn en
sjálfur hafði hann aldrei haft
pela. - En allt í einu vindur
Guðmundur sér að latnbinu.
Tekur af þvi pelann, stingur
honutn upp í sig ogfer að totta
hann af miklum ákafa og
hitm hróðugasti. - Petta vakti
tniklan hlátur og kátínu
þama bœði meðal krakkanna
og fullorðinna setn að komu
og sagan utn það, þegar
Gummi tók pelann af heima-
lingnum hefur lengi verið á
orði í fjölsk)>ldu okkar.
Patmig var Guðmundur oft
prakkaralegur og sniðugur í
sér sem strákur og ég man það
líka, hvað ég hafði oft gaman
af því, þegar hann var að
herma eftir bœði mötmutn og
dýrum en það gerði hann
listavel," sagði Guðrún Þórð-
ardóttir tnóðir hans að lokum.
Faðir Guðmundar er Guð-
mundur L. P. Guðtnundsson,
húsasmiður en móðir hans
Guðrím er„bara ein af þessum
svokölluðu húsmæðrutn, eitis
og hún sjálf sagði.
MÓÐIR ALFREÐS AÐALHEIÐARSONAR
Alltaf vitað hvað
hann vildi
Fæddur 7. september
1959 á Akureyri í meyjar-
merkinu.
„Hann Alferð var rólegur og
tnjög geðgóður sem krakki"
sagði móðir hans AÐALHEIÐ-
UR ALFREÐSDÓTTIR. „Hann
er nœstelstur sex systkina,
fitnm brœðra og systur, sem er
yngst. Ef ég tnan rétt, þá fór
hann ekki að verða félagslynd-
ur að ráðifyrr en á skólaárun-
um og þó hann hafi alltaf ver-
ið geðgóður þá getur hann
auðvitað reiðst. “
Aðalheiður sagði, að Alferð
hafi alla tíð virst vita hvað
hann vildi og að hvaða tnarki
hatm vildi stefna. „Hatm veit
líka," sagði hún, „að þá þarf
að vinna að því að ná þessu
markmiði.
Ég held að það að alast upp
í svo stórum systkinahópi, sex á
svipuðum aldri, geri það að
verkutn að fólk lœri að það
þatf að hafa fyrir hlutunum, “
sagði Aðalheiður. „Það dugar
ekkert að bíða eftir að tnanni
séu réttir hlutimir upp í hend-
utnar, það þarf að vinna að
þeitn. “
Við spurðutn Aðalheiði
hvort hún hafi átt von á því að
Alfreð mundi taka handbolt-
ann svo föstum tökum, setn
raun hefur orðið á.
„Maður hafði hugann svo
sem ekkert við það á tneðan
bömin vom lítil," sagði hún.
„ Við vomm svo heppin að þau
vom öll hraust og við hvöttum
þau til þess að standa sig vel í
skólanum og að nota síðan
tímann vel til einhverra cer-
legra verka, hvort sem það var
í skóla, í vinnu eða tótnstund-
utn, — við íþróttir eða annað."
Faðir Alfreðs er Gísli Bragi
Hjartarson, bæjarfulltrúi á Ak-
ureyri og einn eigenda verk-
takafyrirtækisins Hýbý’la hf.
Aðalheiður móðir hatis er
skiifstofustjóri Útvegsbanka ís-
latids hf. á Akureyri.
í NÆSTUVIKU
HEFSI KYNNING Á ÞÁTTTAKENDUM
í FEGURDARSAMKEPPNIÍSLANDS1989
4g!g| Fylgstu með kynningunni í nœstu tveim tölublöðum og útfylltu ||Jg|
í'l síðan atkvœðaseðilinn, sem fylgir Vikunni 4. maí I'I
16 VIKAN 6. TBL. 1989