Vikan - 23.03.1989, Qupperneq 34

TEXTI: JÓN KR. GUNNARSSON
unni voru hermenn með okkur í bílnum
og hermenn voru í jeppa sem fylgdi okkur
með blikkandi ljósum.
Alda: — Þetta var heldur betur framandi
fyrir okkur.
Björk: — Annars vorum við heidur græn
fyrir þessu. Það voru tveir vopnaðir her-
menn í rútunni og okkur fannst mikið
ffemur að þeir hefðu bara fengið far með
okkur en að þeir væru okkur til öryggis.
Fyrsta kvöldið var móttaka fyrir okkur í
Ludhiana og þar voru meðal annars fúll-
trúar frá borgaryfirvöldum sem tóku á
móti okkur. Þarna voru vopnaðir verðir á
öllum göngum og eins fyrir utan leikhúsið.
Við spurðum hvort þetta kæmi okkur
Steinunn Knútsdóttlr leikkona sýndi það hugrekki að haida á stærðar slöngu eins temjarans sem
á vegi hennar varð og kanna viðbrögð slöngunnar er hún blés í blistru temjarans.
BjörkJakobsdóttir tiflir sér niður til hvíldar á einum viðkomustað leikhópsins í Indlandi. Og óð-
ara er hópur apa kominn á vettvang til að snýkja af henni góðgæti.
eitthvað við en þá var okkur sagt að her-
mennirnir væru einmitt vegna okkar veru
þarna. Við ætfuðum tvær að fara út á götu
og fá okkur kók en þá fylgdu hermenn á
eftir okkur.
— Voru engir tungumálaörðugleikar?
Nú lékuð þið á íslensku. OIli það ekki
erflðleikum?
Alda: — Við sögðum frá efni leiksins og
söguþræði og svo var lögð meiri áhersfa á
látbragðsleikinn heldur en hérna heima.
Það var greinilegt að áhorfendur fylgdust
mjög vel með. Það voru mikil viðbrögð í
salnum, hlátur og fólkið var að ræða saman
um atburðarásina.
Björk: — Það kom líka ffam í bfaðaum-
mælum að fólk hafði fylgst vel með.
Leikritið var nokkuð stytt og það hafði tek-
ist meistarafega vef. Hávar leikstjóri á
heiðurinn af því.
Alda: — í leikritinu er húmor sem höfðar
tif alfra. Á því er ekki nokkur vafi.
Björk: — Þetta er farsi en af því að leikrit-
ið er eftir Shakespeare þá halda margir að
þetta sé ofsafega þungt, en svo er ekki. En
þessi ferð heppnaðist mjög vel.
— Það hefúr komið fram að þið feng-
uð þama viðurkenningar fyrir frami-
stöðuna. En hvað tóku margir
leikhópar þátt í þessari leiklistarhát-
íð?
Alda: — Það tóku 13 leikhópar þátt í
þessari leiklistarhátíð frá 11 löndum. Við
erum ánægð því að okkar leikhópur fékk
LEIKFERÐALAC5
Með Shakespeare
frá Haf narfirdi til Indlands
Hópur ungs fólks á vegum Leik-
félags Hafnarfjarðar er nýlega
kominn úr nýstárfegri leiklist-
arferð til Indlands. Vissulega
óvenjuleg reynsla fýrir ungt leiklistarfólk.
Tveir af þátttakendunum voru teknir tali
þær Alda Sigurðardóttir sem var fararstjóri
og Björk Jakobsdóttir leikkona.
— Hvemig stóð á þessu ferðalagi?
Alda: — Þetta var alþjóðleg leiklistarhá-
tíð fýrir áhugafólk, fýrst sinnar tegundar í
Asíu. Að vísu höfðu Japanir haldið áður
slíka hátíð en hún var ekki eins víðtæk.
Þetta er í annað sinn sem Leikfélag Hafh-
arfjarðar tekur þátt í slíkri leiklistarhátíð
én fyrir fjórum árum fór félagið í sömu er-
indum til Mónakó en þá fór 20 manna
hópur þangað. Að þessu sinni fór 14
manna hópur til Indlands auk þriggja sjón-
varpsupptökumanna. Leikstjóri var Hávar
Sigurjónsson en leikritið sem við sýndum
var „Allt í misgripum" eftir Shakespeare.
Þetta er gamanleikur, reyndar farsi. Leik-
sýningarnar voru þrjár úti á Indlandi. Dag-
inn eftir að hátíðin var sett voru tvær leik-
sýningar í röð en það var mjög strembið,
ofsalega erfitt.
Björk: — Þegar maður kom þarna út þá
var allt svo ólíkt því sem maður á að
venjast, maturinn og hvaðeina. Sumir
fengu í magann. Það var hálf lélegt ástand
á fólkinu eftir tvær sýningar í röð í Chandi-
garh.
Alda: — Daginn eftir fórum við svo til Lu-
dhiana í Punjab-héraði. Þetta er víst
stærsta iðnaðarborgin á Indlandi. Ástandið
var dálítið sérstakt því þar hafa verið mikl-
ar óeirðir í gangi að undanförnu og meira
að segja á þeim tíma sem við vorum þarna.
Það var verið að opna svæðið fyrir ferða-
mönnum á ný þegar við vorum á ferðinni.
Björk: — Við fengum bara herfylgd hvert
sem við fórum. Þegar við ferðuðumst í rút-
32 VIKAN 6. TBL. 1989