Vikan - 04.05.1991, Side 6

TEXTI: ÞORSTEINN EGGERTSSON
Vikan fékk aö fylgjast
með brúðkaupi Ólafar
Bjargar Kristjánsdóttur
og Magnúsar Brynjarssonar,
auk þess sem á undan fór og á
eftir kom. Ólöf vinnur sem
fatahönnuður fyrir fatagerðina
Flík og saumaði sjálf á sig
brúðarkjólinn, kjólfötin á
manninn sinn, kjól á brúðar-
meyju og kjólföt á hringabera.
Hún er dóttir hjónanna Kristj-
áns A. Jónssonar yfirkennara í
Keflavík og Helgu S. Péturs-
dóttur. Magnús er flugumsjón-
armaður í flugumsjón hjá
Flugleiðum á Keflavíkurflug-
velli. Hann er sonur hjónanna
Brynjars Péturssonar verk-
stjóra í Sandgerði og Hólm-
fríðar Báru Magnúsdóttur.
Síðastliðin tvö og hálft ár hafa
þau búið í eigin íbúð í Fteykja-
vík. Þau eru myndarlegt, sam-
rýmt og reglusamt par og auð-
vitað lá beinast við að spyrja
hvenær þau hefðu kynnst.
Ólöf: Helgina sem við giftumst
voru liðin sjö ár frá því að við
horfðumst fyrst í augu.
Magnús: 19. aprll 1984. Svo
giftumst við 20. apríl 1991.
- Hvernig kynntust þið?
Ólöf: Ég var nýkomin heim frá
Ameríku þar sem ég var skipti-
nemi; komin aftur heim til
Keflavíkur og aftur byrjuð I
Fjölbraut. Ég var nýbúin að fá
bílpróf, þá var fjör á Hafnar-
götunni og við vorum alltaf
saman, nokkrar stelpur. Svo
Brúðarmærin Sigrún Pétursdóttir, níu ára frænka Magnúsar, Ólöf, Magnús og hringaberinn Kristján A. Jónssoi
sjö ára systursonur Ólafar. Ólöf hannaði sjáif og saumaði alla búningana á þessari mynd.
fengum við einu sinni (búð að
láni og buðum nokkrum strák-
um sem við þekktum. Þar á
meðal var Magnús sem við
þekktum ekkert. Strákarnir
tóku hann bara með af því að
þeir voru allir saman I körfu-
boltaliði.
Magnús: Það hafði einmitt
verið leikur þetta kvöld og við
komum þarna eftir leikinn.
Ólöf: Hann var kynntur þarna
fyrir mér. Þetta var I október,
nóvember en við byrjuðum
ekki að vera saman fyrr en I
apríl næsta ár, svo að við tók-
um okkur líka góðan tíma við
að kynnast.
Magnús: Við vorum bæði I
Fjölbraut og hittumst auðvitað
af og til þar. Þótt við séum
bæði frá Suðurnesjum, þá
erum við frá sitt hvoru bæjar-
félaginu þannig að við þekkt-
umst ekkert I æsku. Það fór
því ekkert að gerast fyrr en I
páskafríinu.
Ólöf: Þá ætlaði ég að fara lesa
eðlisfræði (hlær). Það varð
hins vegar lítið úr því svo að
hann hafði þetta próf mitt lengi
vel á samviskunni.
- Er ekki I ýmis horn að líta
eftir að gifting hefur verið á-
kveðin?
Magnús: Það er best að hafa
sem lengstan fyrirvara og góð-
an tíma til að skipuleggja.
Ólöf: Við pöntuðum veislusal-
inn með tveggja mánaða fyrir-
vara en við giftum okkur líka
um sumarmál. En það er miklu
meira um brúðkaup á sumrin.
Magnús: Veislusalurinn var
eiginlega það fyrsta sem við
hugsuðum um þegar búið var
að tala við prestinn um hvort
kirkjan væri laus.
Ólöf: Kirkjan er númer eitt,
salurinn númer tvö. Maður
þarf náttúrlega að vita hvað
maður ætlar að bjóða mörgum
áður en maður leigir veislusal
því að þeir eru misjafnlega
stórir. Svo kemur ýmislegt
uppá eins og til dæmis brúðar-
vöndurinn og aðrar blóma-
6 VIKAN 9. TBL. 1991