Vikan - 04.05.1991, Blaðsíða 12

TEXTI: ÞORSTEINN EGGERTSSON
Brúðkaupið er innsigli
trúar, vonar og kærleika
Viö kirkjubrúökaup hér á
landi, sem víöa annars
staðar, er algengast aö
brúöguminn og svaramaður
hans sitji uppi viö altarið og
standi upp í hvert sinn er gest-
ir ganga inn í kirkjuna. Konur
setjast þá gjarna vinstra megin
við ganginn, séö inn í kirkjuna,
en karlmenn hægra meginn.
Þegar brúðurin er leidd inn
kirkjugólfið af fööur sínum eða
svaramanni er brúðarmars
leikinn og gestirnir rísa úr
sætum. Sá brúðarmars sem
oftast er leikinn er eftir Richard
Wagner. Þegar brúðhjón
ganga úr kirkju er oft notaður
brúðarmarsinn úr Jónsmess-
unæturdraumnum eftir Felix
Mendelssohn. Gjarnan er
Séra Karl Sigurbjörnsson, sóknarprestur
í Hallgrímskirkju.
Ólöf og Magnús innsigla giftinguna með kossi og séra Karl getur
ekki leynt ánægju sinni.
sunginn hjónavígslusálmur
sem er þá bæn fyrir brúðhjón-
unum. í brúðkaupi Ólafar og
Magnúsar söng Hlíf Káradóttir
einnig Maríubæn (Ave Maria
eftir Schubert) sem er að vísu
katólsk þótt hún sé oft sungin í
lútherskum kirkjum. Veigar
Margeirsson lék á trompet,
meðal annars lagið Amazing
Grace og auk hans lék organ-
istinn Einar Örn Einarsson.
Athöfnin var falleg og lát-
laus, framkvæmd af séra Karli
Sigurbjörnssyni. Við náöum
tali af honum að vígslu lokinni.
„Núna á sér stað meiri
ásókn en áður í að gera brúð-
kaup með sem mestum glæsi-
12 VIKAN 9. TBL. 1991