Vikan - 20.02.1992, Qupperneq 46

TEXTI: ANNA S. BJÖRNSDÓTTIR
VIÐTAL VIÐ AÐALSTEIN ÓLAF EINARSSON BASSASÖNGVARA
VIL GETA HELGAÐ
MIG SÖNGNUM
Þegar gamla árið hafði
kvatt okkur og nýtt var
gengið í garð voru
fyrstu tónleikar ársins haldnir í
Listamiðstöðinni Hafnarborg í
Hafnarfirði. Voru þar á ferð
þeir Ólafur Vignir Albertsson
píanóleikari sem flestum er aö
góðu kunnur fyrir fágaðan
undirleik og Aðalsteinn Einars-
son, ungur bassasöngvari
sem var að halda sína fyrstu
einsöngstónleika hér á landi.
Á efnisskránni voru verk eftir
Mozart, Schubert, Verdi, Ey-
þór Stefánsson og Árna Thor-
steinsson. Þóttu tónleikarnir
takast mjög vel og fékk Aðal-
steinn góða dóma fyrir söng
sinn. Okkur lék hugur á að
hitta hann að máli og skyggn-
ast örlftið inn í heim þann er
ungur söngvari hrærist í.
- Hvenær fórstu að
syngja eitthvað af alvöru?
„Mér er sagt að ég hafi byrj-
að að syngja meö gömium,
norskum harmóníkuleikara
þegar ég var fjögurra ára gam-
all og búsettur í Noregi með
foreldrum mínum. Sjö ára byrj-
aði ég að syngja í barnakór á
Akureyri, á íslensku í þetta
skiptið, og hef sungið óslitið
síðan. Aldrei hvarflaði þó að
mér að fara út í söngnám af al-
vöru og ég stefndi á tölvunar-
fræði í Háskólanum. Eiginlega
ætlaði ég fyrst að verða læknir
eins og afi minn, Ólafur Helga-
son, en á unglingsárunum
sagðist ég ætla að verða lista-
maður og var svolítið brosað í
laumi að hinum draumlynda
ofurhuga.
Sumarið 1986 kynntist ég
Aðalsteinn segir að draumur sinn sé að geta unnið fyrir sér með söngnum - enda
geri hann ekkert skemmtilegra.
Aðalsteinn
ásamt hlnni
japönsku
unnustu
sinni.
T
nokkrum af þekktari tónlistar-
mönnum landsins og tókst
þeim að beina mér á braut
sönglistarinnar. Ég hóf nám [
Söngskólanum þá um haustið
og stundaði þar nám [ þrjú ár,
hjá Guðmundi Jónssyni og
Kristni Sigmundssyni. Þar
með varð ekki aftur snúið og
haustið 1989 hélt óg síðan (
framhaldsnám til Indiana-há-
skóla í Bloomington. Tónlistar-
deildin þar er vel þekkt meðal
íslenskra söngvara enda hafa
margir okkar fremstu ungu
söngvara stundað þar nám.
Má þar meðal annarra nefna
Sólrúnu Bragadóttur, Bergþór
Pálsson, Ólaf Gylfason,
Magús Baldvinsson, Esther
Guðmundsdóttur og Ingi-
björgu Guðjónsdóttur.
Bloomington er ákaflega
vinalegur og fallegur bær á
stærð við Reykjavík og er að
mestu byggður í kringum há-
skólann. Söngdeildin þar er
talin ein sú besta í Bandaríkj-
unum og þó víðar væri leitað
og boðið upp á mjög fjölbreytt
nám á öllum sviðum tónlistar.
Við skólann er einnig stórt og
mikið óperuhús og mikil sam-
keppni meðal nemenda um að
fá hlutverk í þeim átta óperum
sem settar eru þar á svið ár-
lega."
- Hefur þú fengið hlut-
verk þarna?
„Ég hef fengið fimm hlutverk
þar hingað til, meðal annars
Dr. Grenvil í La Traviata og
Masetto í Don Giovanni og má
geta þess til gamans að það
er í annað skiptið í röð sem
það hlutverk er sungið af ís-
lendingi. Síðast þegar óperan
var flutt í Bloomington söng
Berþór Pálsson hlutverk Mas-
ettos. Þetta hefur verið
ómetanleg reynsla enda er
gífurleg áhersla lögð á óperu-
uppfærslurnar þar og allur að-
búnaður vel samboðinn öðrum
óperuhúsum [ Bandaríkjun-
um.“
- Hefur þú hugsað þér að
koma heim að loknu námi?
„Þetta er nú nokkuð sem ég
er oft spurður að. Ég tel mig
eiga meiri möguleika sem
söngvari erlendis heldur en
hér heima. Við eigum svo
marga góða og efnilega
söngvara aö markaðurinn er
eiginlega mettaður. Ég er ekki
að segja að það sé auðvelt að
komast áfram erlendis, síður
en svo, en það er óneitanlega
meira um að vera þar. Ég hef
Ifka alltaf haft gaman af að
ferðast og kynnast öðrum
þjóðum. Þar að auki býr unn-
usta mín, sem er japönsk, í
Bandaríkjunum þar sem hún
hefur trausta og góða vinnu og
^það hefur að sjálfsögðu sín
s áhrif."
m - Hvað heldurðu að fram-
> tíðin beri í skauti sínu?
- „Ég lýk væntanlega námi í
L Bloomington í ágúst og stefni
m á frekara framhaldsnám við
S óperudeild háskólans í Mary-
o land. Það er tveggja og hálfs
z árs nám þar sem lögð er sér-
stök áhersla á leiklist, dans,
bardagalist, förðun og annað
sem býr nemendur sérstak-
lega undir hugsanlegt starf á
óperusviðinu. Að því loknu
hyggst ég reyna fyrir mér í
hinum harða heimi atvinnu-
mennskunnar og sjá svo hvað
setur. Draumurinn er að geta
helgað sig sönglistinni af lífi og
sál enda ekkert dásamlegra
en að fá borgað fyrir það sem
manni finnst gaman að gera.
Það er nokkuð sem ég hef ekki
upplifað ennþá og væntanlega
verður enn nokkur bið á því.“
Aðalsteinn brosir glettnis-
lega og blaðamaður er sann-
færður um að honum muni
takast það sem hann ætlar
sér.
Það sópar að Aðalsteini og
frakkinn hans slæst til í vindin-
um eins og leikbúningur sem
undirstrikar dirfsku og þor. Það
verður gaman að fylgjast með
þessum unga söngvara sem á
tækifæri æskumannsins til að
láta drauma rætast. □
46 VIKAN 4. TBL. 1992