Vikan - 20.02.1992, Side 54

TEXTI: ANDERS PALM / ÞÝÐING: HJS
HVER ER MAÐURINN?
Reyndu sjálfan þig sem
rannsóknarblaðamann
eða rannsóknarlögreglu-
mann. Með því að lesa
um lífshlaup viðkomandi
persónu og nota um leið
þekkingu þína og
hyggjuvit ættir þú með
tiltölulega léttum leik að
komast að því um hvaða
karl - eða konu - er að
ræða. Teikning af vang-
svip viðkomandi
persónu fylgir með
æviágripinu.
Vélarbilun! Vörubíllinn stóð á
miðjum veginum þar sem
hann liggur yfir járnbrautar-
teinana. Af hverju þurfti hann
endilega að gefa upp öndina
hér?
Hann vissi að hann var í
bráðri lífshættu, hann heyrði
niðinn í lestinni sem nálgaðist
móð og másandi á miklum
hraða. í fátinu kom honum til
hugar að reyna að ræsa vélina
á nýjan leik. Hann snýr lyklin-
um og bíllinn hrekkur örlítinn
spöl áfram án þess að vélin
fari í gang. Með því aö endur-
taka sama leikinn nokkrum
sinnum án afláts hrekkur vöru-
bíllinn nokkurn spöl áfram -
en ekki nægilega langt. Lestin
gefur hljóðmerki og það byrjar
að ískra í neyöarhemlunum
en hún er komin allt of nálægt
til þess að geta numið staðar í
tæka tíð. Á síðasta rykknum
rennur vörubíllinn loks út af
teinunum. Lestin brunar fram
hjá og strýkst næstum við bíl-
pallinn. - Þar munaði mjóu.
Þessi saga er aðeins ein af
mörgum um ýmislegt sem
hann hefur orðið fyrir á lífsleið-
inni. Eitt sinn tókst honum á
síðustu stundu að koma í veg
fyrir að stór og mikill bygging-
arkrani fyki um koll í miklu
óveðri. Svona lagað var alltaf
að koma fyrir hann.
KRÖPP KJÖR
Hann ólst upp við kröpp kjör.
Móðir hans var saumakona og
faðir hans byggingaverkamað-
ur sem átti sér þann fjarlæga
draum að finna upp vélmenni
sem kynni að hlaða múrsteina.
Öll fjölskyldan bjó í einu litlu
herbergi, foreldrar og fjögur
börn. Þar hjúfraði hver sig upp
að öðrum á köldum nóttum.
Geitin, sem fjölskyldan átti, ylj-
aði þeim að vetri til og gaf
þeim feita og næringarríka
mjólk árið um kring.
Þegar hann var orðinn sex
ára var hann látinn bera
ábyrgð á yngri systkinum sín-
um og aðstoða foreldra sína
við heimilishaldið. Hann var ið-
inn í skólanum og honum gekk
vel við námið. Að menntaskóla
loknum lá leiðin í tækniháskól-
ann. Á háskólaárum sínum
hitti hann tilvonandi eiginkonu
sína, feimna og elskulega
stúlku ofan úr sveit. Það var
ást við fyrstu sín hjá þeim
báðum.
Áður en langt um leið var
brúðkaupið haldið. Skólafélag-
arnir skipulögðu mikla veislu til
heiðurs brúðhjónunum og fólk
skemmti sér fram til næsta
morguns. Ættingjar brúðgum-
ans kröfðust þess að fá að
halda þeim aðra veislu þar eð
þeir gátu ekki verið í gleðskap
skólafélaganna. Farið var að
óskum þeirra og önnur veisla
haldin. Fjölskylda brúðarinnar
var fastheldin á gamla siði og
krafðist þess að fá að halda
sína veislu eins og sómdi for-
eldrum brúðar. Þar var meðal
annars til siðs að brúðurin
hengdi út lakið af brúðarsæng-
inni að morgni. Hin nýgiftu
vöknuðu upp við hróp og köll
að utan. Þar var fjölskyldan
saman komin og krafðist þess
að fá að líta lakið augum til að
geta sannfærst um að brúð-
hjónin hefðu eytt nóttinni á við-
eigandi hátt. Þau svöruðu því
til að ekkert sæist á lakinu þar
eö þau hefðu sofið saman
tvær brúðkaupsnætur áður.
Tæpu ári síðar var fyrsta
erfingjans von. Hann hafði
vonast til þess að það yrði
sonur en þeim fæddist fallegt
stúlkubarn sem hlaut þegar
nafnið Lena. Nú liðu tvö ár og
í annað sinn var von á fjölgun.
Nú var hann sannfærður um
að það yrði sonur. Honum
varð ekki að ósk sinni en var
auðvitað jafnglaður þegar
önnur stúlkan leit dagsins Ijós.
Nú eru báöar dæturnar upp-
komnar og barnabörnin orðin
nokkur.
„STAL RÆÐUSTÓLNUM"
Hann hefur sýnt af sér mikið
hugrekki og ákveðni við fjöl-
mörg tækifæri. Það þarf sterk-
ar taugar og þor til þess að
standa upp og bjóða fimm
þúsund manna samkomu
birginn. Hann heyrir til litlum
minnihluta á þinginu og situr á
meðal öftustu manna, næstum
uppi í rjáfri. Þingið hefur staðið
yfir í fjóra daga. Hvað eftir
annað hefur hann lagt fram
skriflega beiðni um að fá að
taka til máls en án árangurs.
Honum verður smám saman
Ijóst að hans er ekki vænst
uppi í ræðustól. Hann tekur
því til sinna ráða, gengur niður
óendanlegar tröppurnar og
stefnir að háborðinu í aðal-
fundarsalnum. Verðirnir opna
fyrir honum hliðið.
Hann heldur þátttökuspjaldi
sínu yfir höfði sér þegar hann
gengur föstum skrefum að
ræðustólnum og stígur f
pontu. Það verður dauðaþögn
í salnum. Hann heyrir hvernig
fimm þúsund manns gríþa
andann á lofti og bíða þess
sem verða vill. Enginn hefur
fyrr vogað sér að gera nokkuð
þessu líkt, allra augu þeinast
að honum. Reynt er með
ýmsu móti að koma í veg fyrir
að hann láti til sín heyra.
Nokkrir þingfulltrúar og verðir
reyna að draga hann niður úr
ræðustólnum en hann heldur
sér sem fastast og hvikar ekki.
Loks gefast þeir upp og hann
fær að taka til máls. Orö hans
vekja ekki bara athygli þings-
ins heldur alls heimsins.
Nú er hann valdamesti mað-
ur lands síns, aðeins lítill
minnihlutahópur stjórnmála-
manna er á móti honum. Hon-
um hefur þegar verið veitt að
minnsta kosti eitt banatilræði.
Flestir landar hans líta á hann
sem sína björtustu von.
SJÁ SVAR Á BLS. 66.
LAUSN SÍÐUSTU GÁTU
Það þarf
sterkar
taugar og
þor til þess
að standa
upp og
bjóða fimm
þúsund
manna
samkomu
birginn.
+ + + + + + + A + 0 + + + Þ + 0 + M
+ + + + + í> A Ð E R E R F 1 'T' T + Æ
+ + + + + E L G I R + A F L A G A R
+ + + + + K L A Ð I N N + + P E Ð +
+ + + + + K A rp A + ó G E Ð + R + R
+ + + + + I R + R ó G U R + I D K A
+ + + + + L + s + B U R + M + + L L
+ H ó F Þ E K K rp I R + K A S K ó L
L A G L E G L A U F + S V i K U R +
A N N E S + ó L G A + s A G 0 + A F
+ N A S S E R + + N E s L U N A + A
+ + + K L ó + H A L I + R L D U S rp
L E S + E S + ö R E N D Æ T I + 6 L
A R I + G E N F + G N 0 Ð + N ó R A
+ + G R U N A R + U + F I N N A + Ð
E F T I R + S + A R F I + A + R A +
+ R A F + S K i R + A + F R A T + F
L I Ð T Æ K U + N Æ R V E R U + B 0
+ Ð + A R A R + A F T A N + + S A G
+ L 0 Ð I Ð + 0 R G E L + H L á K A
+ A R + N A G G + A S + K R Ý L I N
A U Ð U G + A + 0 R K A + A Ð A N +
+ S T E I K U R + G T L + F A R U K
+ + A F + K L A Ð A + K ö L N + + E
B A K S A + I Ð I N N I + B I R K T
Þ V E R G I R Ð I N G u rI + R A U M
54 VIKAN 4.TBL.1992