Vikan - 02.04.1992, Blaðsíða 7

Stjórnmál leggjast í ættir eins og
annað. Fátítt mun þó aö faðir og þrír
synir hans setjist allir á þing. Stefán
Gunnlaugsson og synir hans, þeir
Finnur Torfi, Gunnlaugur og Guð-
mundur Árni, hafa allir setið á Alþingi íslend-
inga. Stefán var bæjarstjóri i Hafnarfirði um
árabil. í þeim stól situr nú Guðmundur Árni
sonur hans og Finnur Torfi var varabæjarfull-
trúi eitt kjörtímabil. Gunnlaugur sat fyrst á þingi
fyrir Reykjaneskjördæmi 1978-79 en er nú
prestur í Heydölum og þingmaður Austur-
lands. Fyrir níu árum var Guðmundur Árni
bróðir hans í efsta sæti á framboðslista Al-
þýðuflokksins á Austurlandi, sama sætinu og
Gunnlaugur skipaði í síðustu kosningum. Við
mæltum okkur mót við þá bræður á skrifstofu
bæjarstjórans í Hafnarfirði um daginn.
Guðmundur, þú varst blaðamaður hér áður
fyrr og síðar ritstjóri Alþýðublaðsins. Var þetta
góður skóli fyrir bæjarstjórastarfið?
- Já, að mörgu leyti er þetta ekkert ósvipað.
í báðum þessum störfum eru menn að vasast
í öllu milli himins og jarðar og þurfa að hafa
þekkingu á eins mörgu og kostur er. Hér
fáumst við kannski á einum og sama degi við
brotna girðingu við einbýlishús, sálgæslu þeg-
ar fólk á um sárt að binda - og síðan við frá-
gang skjala þar sem verið er að fjárfesta upp á
tugi milljóna. Allt þetta hefur til dæmis verið á
borði minu í dag. Ég hef löngum verið þeirrar
gerðar að vilja sjá hlutina gerast hratt, skorpu-
maður sem vill sjá árangurinn koma í Ijós fyrr
en síðar. Sumum hefur nú fundist nóg um hér
I Hafnarfirði hvað þetta varöar!
Var þaö ekki góð tilfinning fyrir fyrrum hand-
boltamanninn aö afhenda félögunum úr FH
sigurlaunin í bikarkeppninni á dögunum?
- Jú, mér leiddist það nú ekki, ekki síst
vegna þess að ég var síðastur FH-inga fram
að þessu til að taka við bikarnum 1977. Þá
urðu FH-ingar síðast bikarmeistarar og höfðu
þá orðið það þrjú ár í röð. Við unnum þá bikar-
inn til eignar þannig að þetta var annar gripur
nú. Þeir höfðu reyndar orð á því FH-ingar, sem
báðu mig um að vera heiðursgest á leiknum,
að ég væri orðinn hálfgerð óheillakráka fyrir
liðið. Þaö hafði nefnilega reynt á það áður að
ég sæti sem heiðursgestur í örlagaríkum leikj-
um FH, bæði í knattspyrnu og handbolta - og
þeir leikir höfðu allir tapast.
Annars kemur reynslan úr iþróttunum lang-
flestum vel, bæði í leik og starfi. Þar lærir mað-
ur að taka tillit til náungans í samvinnu í hópi
en jafnframt berjast mjög hart fyrir því aö vinna
sigur og ná árangri. Ég er þeirrar skoðunar að
íþróttaiðkun sé mjög holl og góð, ekki aðeins
sem líkamleg hreyfing heldur líka fyrir sálina.
Og þetta kennir manni að takast á við lífið og
tilveruna frá degi til dags.
Gunnlaugur, varst þú ekkert í boltanum?
- Jú, ég var í handboltanum og komst svo
langt að verða Islandsmeistari með öðrum
flokki FH en hætti fljótlega eftir þaö.
Þú hefur hætt á toppnum?
- Já, þetta var mjög eftirminnilegur tími. Ég
var markvörður en tók oft þátt í leiknum úti á
vellinum líka ...
- Þú varst frægur fyrir það, skýtur Guð-
mundur Árni inn í.
- ... og ég held aö það hafi tæpast liðið svo
leikur að ég tæki ekki eins og eitt vítakast. Ég
var raunar með öruggari vítaskyttum i liðinu!
Þessi glæsilegu iþróttamannvirki hér í Hafn-
arfirði vekja athygli. Er uppbygging þeirra að
þakka íþróttaáhuga bæjarstjórans?
- Ég hugsa að það hafi nú ekkert spillt fyrir,
svarar Guðmundur Árni. - Ég hef aldrei dregið
. r
9 sé nú ekki þessi
vidreisnarár í jaffn mikl-
um Ijóma og margir í
flokknum vilja vera
láta.##
n . . . það hefði verið
einnar messu virði og I
raun eðlileg afleiðing
kosningaúrslita að þá-
verandi stjórnarflokkar
hefðu farið yfir stöðu
mála og freistað þess að
halda samstarfinu
áfram.##
ffÉg dreg ekki dul á það
að svipmót þessarar
stjórnar er mér lítt að
skapi. Mér finnst vanta
hin manneskjulegu við-
horf í störf og stefnu
þessarar stjórnar.##
ffÞað skortir í raun og
veru þekkingu á lífskjör-
um fólks í landinu þegar
verið er að taka ákvarð-
anir um mikilvæg
málefni.##
##Kennisetningar,
uppskriftir frá útlöndum,
úr bókum meintra snill-
inga, sem á að yf irfæra í
einu vetfangi á íslenskt
samfélag, held ég að
einkenni allt of mikið hið
pólitíska andrúms-
lofft . . .##
„Skilin á milli þessara
f jármagnsvaldahópa í
þjóðfélaginu annars
vegar og neytenda og
almennings hins vegar
eru sífellt að verða
augljósari.##
7. TBL. 1992 VIKAN 7