Vikan - 09.02.1993, Blaðsíða 51

reyna að komast til Kisangani
og slóst það í för með okkur.
Þegar upp var staðið vorum
við orðin fjörutíu og fimm, að
meðtöldum fimm bátsmönn-
um.
Ferðin kostaði tíu dollara á
mann en fjögur hundruð doll-
arar eru í þessum löndum dá-
góð summa í fimm litla vasa.
Það er því ekki hægt að segja
annað en að við höfum verið
laglega svikin en til er fólk
sem lætur hafa sig í allt
mögulegt til þess eins að
komast í smávegis ævintýri,
meira að segja örlitla fjárkúg-
un. Sá sem stjórnaði ferðinni
hét Rodger. Hann áætlaði að
ferðin tæki tvo daga eða í
mesta lagi þrjá - allra mesta
lagi þrjá. Samkvæmt því átt-
um við að vera komin degi á
undan trukknum til Kisangani
svo allt leit vel út. Við áttum
þó eftir að komast að raun um
að áætlanir Rodgers stóðust
yfirleitt ekki - „alveg“.
Rodger hafði mælt sér mót
við okkur klukkan sjö um
morguninn og það átti að
leggja af stað klukkan átta.
Þetta var fyrsta áætlun Rod-
gers sem stóðst ekki „alveg“
því að upp úr hádegi, voru
landfestar leystar og loks
haldið af stað.
Enn er ég ekki alveg viss
um hvað olli þessari töf og ég
held að enginn hafi vitað það
fullkomlega en þegar þarna
var komið í ferð okkar höfðum
Þetta er ferjan sem viA
misstum af og hér
hún föst í ánni.
fréttum viö aö hún
veriö föst þama í
viku.
Þessir
þrír
tur 45
sem
fimm daga
„skemmti-
siglingu"
eftir Zaire-
ánni.
-4 Þrír
þreyttir
feröa-
langar.
ÞFjölskylda
sem átti
leiö hjá. Viö
öfunduðum
þau
hálfpartinn
af öllu
plássinu
sem þau
höföu í
bátnum.
3.TBL. 1993 VIKAN 51