Vikan - 09.02.1993, Síða 16

Halldór E. Laxness hefur mikla reynslu í leikhúsinu þótt ungur sé.
^MIKIL
# GLEÐI
OG MIKIL
SORG
Á FJÖLUM
Iæfingasal Borgarleikhúss-
ins ræður lífsgleðin ríkj-
um. Leikarar hlaupa og
dansa um sviðið og söngurinn
ómar í salnum.
Tveir litlir strákar leika sér í
indíánaleik allan daginn. Þeir
veltast um í drullunni og sam-
einast í bardaga gegn
hrekkjusvínunum. Stolt en á-
hyggjufull móðir horfir á þá
leika sér. Þetta eru tvíbura-
synir hennar. Þegar skyggja
tekur kemur annar sonur
hennar heim til hennar í frekar
óhrjáleg hýbýli þar sem aldrei
er til nægur matur eða ný leik-
föng. Hinn sonurinn hverfur
sína leið. Hann býr ofar í göt-
unni, í glæsilegu húsi þar sem
aldrei skortir veraldleg gæði.
Þannig alast þessir bræður
upp án vitundar um blóðbönd-
in sem tengja þá. Þrátt fyrir
það eru þeir óaðskiljanlegir
vinir, allt þar til óblíð veröldin
hampar þeim mishátt.
Þetta er erfitt verk en leikur-
unum ferst það vel úr hendi.
Það þarf að tjá mikla gleði og
mikla sorg, því sem næst á
sama augnablikinu, með bæði
söng, dans og hefðbundnum
leik. Yfirumsjón með þessu
öllu saman hefur leikstjórinn,
Halldór E. Laxness. Hann hef-
ur mikla reynslu að baki í leik-
húsinu þótt ungur sé. Átján
ára fór hann til Ítalíu og byrj-
aði að starfa við leikhús þar
sem leikari, fór síðar til
Kanada og Bandaríkjanna þar
sem hann lærði bæði sviðs-
leikstjórn og kvikmyndaleik-
stjórn. Eftir að hafa ieikstýrt
um fimmtíu sýningum víðs
vegar um heim var hann ráð-
inn til að leikstýra Dúfnaveisl-
unni hjá Leikfélagi Reykjavík-
ur og nú ári síöar söngleikn-
um Blóðbræðrum.
„Blóðbræður er afskaplega
BORGARLEIKHUSSINS
SÖNGLEIKURINN BLÓÐBRÆÐUR
16VIKAN 3.TBL.1993
TEXTI: SIGRÚN SIGURÐARDÓHIR/UÓSM.: MAGNÚS HJÖRLEIFSSON