Vikan - 29.07.1993, Page 64

LOFTUR ATLIEIRÍKSSON SKRIFAR FRÁ HOLLYWOOD
VIKUVIÐTAL VIÐ MARIO VAN PEEBLES LEIKSTJÓRA ■ I
ÞRIÐ JI
HVER
KUREKI
VAR
SVARTUR
Kvikmyndagerðarmenn í
Hollywood hafa stund-
um verið gagnrýndir
fyrir að gefa óraunsæja mynd
af villta vestrinu. í myndunum
„Dansað við úlfa” og „Hinir
vægðarlausu” leituðust Kevin
Costner og Clint Eastwood
við að sýna vestrið frá nýjum
sjónarhornum og báðar
myndirnar nutu fádæma vin-
sælda og hlutu fjölda ósk-
arsverðlauna. í Dansað við
úlfa var indíánum lýst sem
þjóðflokki sem lifði í nánum
tengslum við náttúruna en
ekki eins og stríðsmáluðum
apaköttum með það eitt að
markmiði að safna sem flest-
um hvítum höfuðleðrum. Clint
Eastwood tók hins vegar
þann pól í hæðina í „Hinum
vægðarlausu” að gefa með-
ferð skotvopna og ofbeldi í
vestrinu raunverulegri mynd
en við höfum séð í öðrum
kúrekamyndum.
íslendingar þekkja það vel
frá skrifum útlendinga um
land og þjóð að mannkyns-
sagan ber merki þess er hana
ritar. Hingað til hafa kúrekar
hvíta tjaldsins flestir verið Ijós-
ir á hörund eins og framleið-
endurnir í Hollywood en í
myndinni „Posse”, sem Há-
skólabíó tekur til sýninga á
næstunni, er uppruni þeirra
endurskoðaður. Leikstjórn og
aðalhlutverk myndarinnar er í
höndum Mario Van Peebles
en hann er einn af frumkvöðl-
um svörtu nýbylgjunnar í am-
erískri kvikmyndagerð. Þrátt
fyrír ungan aldur hefur hann
leikið í stórmyndum á borð við
„Jaws” og „Cotton Club” og á
móti Clint Eastwood í „Heart-
break Ridge”. Þekktasta
mynd Van Peebles er þó
væntanlega New Jack City
sem hann leikstýrði fyrir
Warner Brothers. Með henni
skipaði hann sér á bekk með
athyglisverðustu leikstjórum
Bandaríkjanna en myndin gaf
ógnvænlega og raunsæja
mynd af glæpum og eiturlyfja-
neyslu í stórborgum Ameríku.
Posse hefur gengið mjög vel í
kvikmyndahúsum vestan hafs
og lífsorkan og krafturinn
geislaði af Mario þegar við
hittumst skömmu eftir frum-
sýninguna á Nyppo hótelinu í
Beverly Hills.
HVÍTUR EÐA
SVARTUR VESTRI
- í Posse eru allir hvítu karakt-
erarnir illmenni að einum und-
anskildum og svertingjarnir
akkúrat hið gagnstæða. Er
það með þessum augum sem
þú lítur þjóðféiagið eða er
þetta val byggt á dramatísk-
um forsendum í myndinni?
„Mamma mín er hvít og
pabbi minn er svartur og
mamma var alltaf vond við
mig,” segir Mario alvarlega en
skellir síðan upp úr. Ef þú lítur
á þá tíma sem sagan gerist
þá var mjög óvenjulegt að
hvítir litu á svarta sem jafn-
ingja sína. Mannkynssagan er
eins og bók sem er ritfærð af
valdastétt hvers tíma og í
byrjun myndarinnar segir
gamall svartur maður að sér
finnist skritið að það skuli
ennþá kennt að Kólumbus
64VIKAN 15.TBL. 1993