Vikan - 01.12.1996, Blaðsíða 66
► Sai Baba að þessu sinni.
Maðurinn sagðist vera
ákveðinn í því að fara út í
viðskipti og hét því að Baba
myndi fá helminginn af
gróða sínum, ef einhver yrði,
allt til æviloka. Þessi maður
heitir Isaac Tigrett en hann
stofnaði Hard Rock Cafe á
sínum tíma sem hann seldi
síðar fyrir 12 milljarða króna.
Hann gaf Sai Baba helming
þeirrar upphæðar. Pening-
ana notaði Baba til þess að
byggja spítala sem er í dag
næststæðsti spítalinn í Suð-
austur-Asíu og annast fá-
tæka þeim að kostnaðar-
lausu.
Það undraverðasta, sem
Jesús gerði, voru líklega
kraftaverkin og fátt vakti
meiri athygli en þegar hann
vakti fólk upp frá dauðum.
Sagan af Lazarusi er vel
þekkt í biblíunni. Jesús vakti
hann til lífs þegar hann hafði
verið dáinn í fjóra daga. Sai
Baba hefur, samkvæmt al-
mannarómi, að minnsta
kosti sex sinnum vakið menn
upp frá dauðum. Eitt sinn
heimsótti hann ekkju sem
grét yfir nýlátnum eigin-
manni sínum. Baba snart öxl
hennar og sagði: „Hvers
vegna ertu að gráta, kona.
Maðurinn þinn vill fá tebolla!"
Nokkrir hafa forvitnast um
það hjá Sai Baba hvað hann
viti raunverulega um Jesús
Krist. Jesús var vissulega
guðlegur, eins og Buddha
og Rama, þótt hann hafi ein-
ungis verið lofsunginn síð-
ustu æviárin. Baba hefur
haldið því fram að Jesús hafi
dáið á krossinum, eins og
kunnugt er, en að hann hafi
síðar verið lífgaður við með
Frú Reeser
brann nánast
upp til agna
árið 1951 og
vísindamenn
voru ráð-
þrota.
Fátt hefur verið vísinda-
mönnum meiri ráðgáta en
skyndilegur líkamsbruni
fólks. Menn hafa leitað
margvíslegra skýringa á
þessu einkennilega fyrir-
bæri, t.d. með því að segja
að þeir, sem hafa brunnið,
hafi verið alkóhólistar eða
feitir. Hvorutveggja á víst að
flýta fyrir bruna. Þetta stenst
ekki því rúmlega helmingur
heilunarjurtum og sérstökum
jógaæfingum. Sagan segir
að síðan hafi hann lifað sem
venjulegur maður í ind-
versku þorpi og dáið þar
sem dýrlingur í hárri elli. Ein-
hverju sinni var Baba gefin
prentuð mynd af Turin lík-
klæðunum. Þegar hann
snerti hana varð hún að fal-
legum litum og Baba sagði
að svona hefði Jesús raun-
verulega litið út. Á sama
tíma sýndi Baba agnarsmá-
an viðarkross sem var úr
sama efni og hinn raunveru-
legi kross sem Kristur var
krossfestur á. Hann sagðist
hafa þurft að seilast eftir
honum inn í atómheiminn.
Manneskjan á krossinum
hefur verið rannsökuð af sér-
fræðingum sem segja að
hún sé það agnarsmá að
það sé útilokað að hún hafi
verið búin til af mannavöld-
um.
Sai Baba hefur lítið fengist
til þess að tjá sig um geim-
verur. Hann hefur reyndar lát-
ið hafa eftir sér að þar sem
við eigum enn fullt í fangi
með að einbeita okkur að líf-
inu ættum við ekki að hafa
áhyggjur af því hvort líf leyn-
ist á öðrum hnöttum. En hve-
nær skyldum við þá sigla inn
í nýjan heim þar sem efnis-
hyggjan ræður ekki lengur
ríkjum? Hann segir að hún
muni hefjast áður en hann
sjálfur deyr. „Ég mun sjá dög-
un nýrrar aldar," segir þessi
guðdómiegi maður. Núna
velta menn því fyrir sér hve-
nær Sai Baba muni deyja en
hann er ótrúlega kvikur af 71
árs gömlum manni að vera.
(Þýtt og endursagt úr
Encounters)
FÓLK!
þeirra, sem hafa brunnið án
nokkurrar skýringar, er
grannur og drakk ekki
áfengi. Eitt elsta dæmið um
óútskýranlegan líkamsbruna
er frá árinu 1673 en þá
brann fátæk kona á auga-
bragði. Aðeins höfuðið og
nokkrir fingur voru eftir af
henni. Meira að segja beinin
voru brunnin til ösku. Það
furðulegasta var að strárúm-
ið, sem hún svaf í, var al-
gjörlega óbrunnið.
Árið 1835 var amerískur
stærðfræðiprófessor að
mæla rakastigið utandyra á
köldum degi. Skyndilega fann
hann fyrir miklum sársauka í
vinsta læri og var engu líkara
en að horn hefði stungist í
hann. Þegar hann leit á fótinn
á sér sá hann eldbjarma leika
um lærið. Hann lagði lófann
yfir logann og slökkti hann
samstundis. Þegar hann kom
heim kom nokkurra sentf-
metra brunasár í Ijós á lærinu
og gat var á nærbuxunum
hans. En ekkert gat var hins
vegar á buxunum. Sárið var
32 daga að gróa.
Árið 1888 brann gamall her-
maður til kaldra kola þar sem
hann svaf uppi á lofti í hlöðu.
Ekki eitt einasta strá brann
þegar maðurinn fuðraði upp.
Eitt þekktasta dæmið um
svona fólksbruna er frá árinu
1951 en þá brann kona að
nafni Reeser. i hennar tilfelli
var svona bruni í fyrsta skipti
rannsakaður ofan í kjölinn og
sem fyrr voru menn agndofa.
Það eina, sem var sýnilegt af
konunni, var brunnin lifur,
hiuti mænunnar, sprungin
höfuðkúpa og annar fóturinn
með inniskónum á. Allt ann-
að var brunnið til ösku og vís-
indamennirnir sögðu að til
þess að brenna bein þyrfti
3000 gráðu hita en svo mikill
hiti er ekki í eðlilegum eldi.
Og jafnvel ef svo væri væri
óhugsandi aö ekkert annað í
umhverfinu myndi sleppa við
eldinn eins og raun bar vitni.
Þegar svona líkamsbrunar
eiga sér stað er eins og algjör
eyðilegging verði á einum fer-
metra. Það sem er utan hans
sleppur alltaf við eldinn.
Arið 1956 brann 78 ára
gamall maður í votta viður-
vist. Hann sat í ruggustól
þegar hann varð skyndilega
alelda en enginn gat nálgast
hann vegna hitans. Hringt
var samstundis á slökkviliðið
en þegar það kom á vett-
vang 15 mfnútum síðar var
maðurinn orðinn að ösku, að
fótunum undanskildum.
Alls eru til um tvöhundruð
skráð tilfelli af ofangreindum
líkamsbrunum. í flestum til-
fellum brennur fullorðið fólk,
sem býr eitt, en það leysir
samt ekki þessa undarlegu
ráðgátu þótt það geti táknað
eitthvað sérstakt.
(Þýtt og endursagt úr
Encounters) □