Vikan - 01.12.1996, Blaðsíða 51

Vikan - 01.12.1996, Blaðsíða 51
ÞÝTT OG ENDURSAGT: ÞÓRDÍS BACHMANN Tískuhönnuðurinn Karl Lagerfeld, sem tískublaðafólk kallar Karl keisara, kemur sannarlega til dyranna eins og hann er klæddur í þessu viðtali sem hann átti við þýskan blaöamann. Hann svarar nærgöngulum sþurningum um yfirborðslegan tískuheiminn, kyn- hneigðina, einmanaleikann, bernskuna og aðra tísku- hönnuði sem allir fá það óþvegið. - Þú sendir kvenfólkið út í þröngum pínupilsum, plast- kjólum og skóm með háum hælum. Heldurðu að því líði vel í þessu? - Konu, sem tollir í tískunni, líður alltaf vel. - En það er ekki hægt að ganga á þessum skóm. - Jú, það kemst upp í vana. - Hönnuðurinn Yohji Yama- moto hefur sagt að hann hanni föt á konur til að vernda þær í karlaheimi sem honum finnst ógnandi. - Það finnst mér hroki. Ég dái það sem Yamamoto gerir og hann er góður tæknilega en það, sem hann lætur út úr sér, er stundum alger hroði. - Jean-Paul Gaultier kallar konur, sem eltast við tísk- una, „gæsir sem fá bestu kæfu að borða og verða veikar af henni. “ - Þetta er nú meira bullið. Gaultier ætti ekki að tala svona mikið. Fötin hans eru betri en yfirlýsingarnar. - Yves Saint Laurent fullyrðir að maður geti lesið það, sem honum er mest virði, út úr sköpunarverkum hans: Ást hans til kvenna. - Já, en hann hefur aldrei verið með konu. - Áttu við vegna þess að hann er hommi? - Já, en ég hef ekki áhuga á þess konar spurningum. Það er liðin tíð að raða fólki niður samkvæmt kynhneigð. - / myndinni Prét-a-porter út- skýrir Robert Altman muninn á körlum og konum f tfsku- heiminum á þennan hátt: „Konur hanna föt á sjálfar sig eða aðrar konur. Karlmaður hannar föt á þá konu sem hann langar í - eða á þá konu sem hann langar til að vera. “ - Djöf. . . della. Við þurftum ekki að bíða eftir að Altman segði okkur þetta. Þetta rugl er það sem gerir þessa mynd svo innantóma og leið- inlega. Altman er bitur gaml- ingi. Ég þekki hann vel. Hann heimsótti mig og bað mig að leika í myndinni. Þegar ég hafnaði því bað hann Robert de Niro. En launin voru of lág fyrir de Ni- ro. - Coco Chanel talaði iíka af lítilsvirðingu um karlkyns tískuhönnuði. - Já, það hefur hún gert í reiði vegna þess að körlun- um gekk betur en henni en hún þoldi ekki kvenfólk. Henni fannst konur ömurleg- ar. - Þú hefur starfað fyrir Chanel síðan 1983. Fyrstu fötin, sem þú hannaðir þar, voru dæmigerð fyrir fágaða hönnun Chanel. - Það gerði ég að yfirlögðu ráði. Ég er líka á þeirri línu núna. Tískan hreyfir sig í bylgjum, eins og hafið og ástin. Það þarf að eyðileggja eitthvað til að skapa annað. Maður yerður að endurnýta það gamla, sýna því svolítið virðingarleysi, umpotta. - Þú sagðir eitt sinn í viðtali: „Tískan þarfnast fórnar- lamba. Vlð lifum af þessum fórnarlömbum. Það þarf enginn á öllu þessu drasli að halda. Konurnar langar meira til að kaupa fötin en vera í þeim. Á þann hátt fá þær svolítið ævintýri inn í sitt leiðinlega líf.“ - Það sem ég segi, gildir einungis á því andartaki sem ég segi það. Eftir hálft ár er ekki lengur að marka það. - Finnst þér ekki að konurn- ar ættu að reyna að gera eitthvað í sínu leiðindalífi frekar en að kaupa fötin þín, sem þær hafa ekkert við að gera, sér til afþreyingar? - Þú verður að ræða við konu um það. Það er ekki mál okkar karlanna. - Skilurðu baráttu kvenrétt- indakvenna fyrir bættri sam- félagslegri stöðu kvenna? - Ég hef alltaf forðast að hafa viðhorf. Hefði ég viðhorf myndi ég ekki tjá mig mikið um þau því það er hundleið- inlegt fyrir aðra. - En það er þó ennþá þannig að konan skreytir sig til þess að þóknast manninum. Hún vill að hann girnist hana. - Já, hvers vegna ekki? Ég þekki margar konur sem vilja láta girnast sig í vissu sam- hengi af því að þær girnast manninn en svo verða þær sinn eiginn miðdepill á ný. Það er ekkert að því. Ég þekki engar kúgaðar konur en það er vitanlega vegna þess að ég þekki ekkert nema forréttindakonur. - Þú vitnar gjarna í Oscar Wiide. Ein uppáhaldssetn- ingin þín er: „Hið mikilvæg- asta í lífinu er að vera yfir- borðslegur. Enginn veit hvað er næstmikilvægast. “ - Já, ég hef ekkert á móti því að vera talinn yfirborðslegur. Ég er enginn menningarviti. Þeir, sem velta hlutunum of mikið fyrir sér, eiga ekki heima í tískuheiminum. Fólk má hugsa eins mikið og það vill en það verður aumkunar- vert þegar það fer að flagga þessum djúpu hugsunum. Tískan er yfirborðsleg. Því verður maður að kyngja þeg- ar maður velur þetta fag. Þeir hönnuðir, sem telja sig mikla hugsuði, hafa í raun- inni ekki náð að skilja nokk- urn skapaðan hlut. Þeir vita ekkert i sinn haus, eru menningarsnauðir en vaða svo í þeirri villu að þeir séu of góðir fyrir þennan bransa. Þeir spyrja sig: Hvernig stóð á því að ég valdi mér svo yf- irborðslega atvinnu. Ég tek mínu starfi eins og það er. Ég þarf ekki að gera atvinnu mína að sálrænum harmleik. - Hver gerir það? - Yves Saint Laurent, til dæmis. Þú veist hvað hann segir í viðtölum. - Hann segist þjást af þung- lyndi. - Mér finnst það fráhrindandi af því að ég veit hverjar skoðanir hans í rauninni eru, hvernig hann hagar sér í raun og veru. Raunverulegt líf hans er langt frá því þvaðri sem hann lætur út úr sér opinberlega. - Hann er með arabíska vændisdrengi í höllinni sinni í Marokkó. - Einmitt. Þess vegna nenni ég ekki að hlusta á þessa dómadags þvælu og væl út í eitt. - Hvers vegna ætti maður, sem notfærir sér vændis- drengi, ekki að geta þjást? Pasolini (ítalskur leikstjóri) þjáðist líka. - Vissulega, en Saint Laur- ent er ekki Pasolini. Við er- um í fatabransanum. Tíska er ekki list. [ verkum Pasolin- is er vídd sem ekki fyrirfinnst í taftkjólum. Sérhver verður að haga sínu lífi eins og hann óskar og megnar. Mað- ur á að geta séð sjálfan sig utan frá. Ég get séð sjálfan mig utan frá og hlegið að sjálfum mér. Það er nú allur galdurinn. Maður á ekki að taka sig of hátíðlega. Það eru margir milljarðar manna í • Ég er enginn menningarviti. Þeir, sem velta hlutun- um of mikið fyrir sér, eiga ekki heima í tískuheimin- um. • Mér fannst tímasóun aö vera lítill. • Um Yves Saint Laurent og ást hans til kvenna: „Já, en hann hefur aldrei verið með konu.“ • Kannski er gríman oröin að minu raunverulega andliti. • Ég er niðurstaða þess sem ég ímyndaði mér, vildi og ákvað að verða. 4. TBL. 1996 VIKAN 51
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.