Vikan - 22.06.1999, Blaðsíða 15

Myndirnar eru líkt og málað-
ar með aðstoð að handan;
dulúðugar og magnþrungnar.
Vikan 15
ótrúlega seigar. Og í því
samhengi vil ég endilega
nefna að konur þurfa að
notfæra sér krafta sína,
hörku og, já, galdra, í mun
meiri mæli en þær gera."
Verða karlmenn þá alveg
útundan sem viðfangsefni í
list þinni?
„ Þeir hafa orðið það
hingað til en ég er búin að
lofa sýningu í sumar til heið-
Eg stend á því fastar en fótunum
að ein góð ferð í fjöruna jafnist
á við margra tíma meðferð hjá
sálfræðingi.
unum að ein góð ferð í fjör-
una jafnist á margra tíma
meðferð hjá sálfræðingi. í
fjörunni hreinsast hugurinn
og friðsældin tekur völdin.
Mér finnst líka nauðsynlegt
að taka mér skóflu í hönd
annað slagið og grafa holur
eða skurði. Við þá iðju fæ ég
oftast bestu hugmyndir mín-
ar því það er líkt og þá opn-
ist allar gáttir hugmynda-
flæðisins.
Eg mála
líka stundum
á rekavið
sem ég finn
fjörunni og
urs karlpeningnum í Snæ-
fellsbæ og hún verður með
öðrum brag en venjulega.
Þetta verða olíumálverk á
striga en að þessu sinni not-
ast ég líka við smurolíu,
steinolíu og matarolíu.
Myndirnar munu verða á
girðingum á þrettán stöðum
við bæinn. Málverk þessi
verða grófari en vanalega og
hafa þá sérstöðu að vera til
sýnis úti í guðsgrænni nátt-
úrunni. Það má því með
sanni kalla þau vindverk!"
Fyrst við erum að ræða
um sýningar leikur okkur
forvitni á að vita hvort þú
hafir haldið hefðbundnar
sýningar og hvort einhver
slík sé á döfinni?
„Ég er stundum með sýn-
ingar og síðustu tvær hélt ég
á Horninu í Reykjavík. Ég
var nýlega með sýningu á
verkum mínum á Akranesi
og verð með aðra í Reykja-
vík árið 2000. Annars fer ég
mjög sjaldan til Reykjavíkur
þótt ég sé bæði fædd og upp-
alin þar. Ég geri mér einna
helst bæjarferð til að kaupa
ramma og heilsa upp á
vini. Langbest líður mér
hér í mínu orkumikla og
kröftuga umhverfi. Ég
stend á því fastar en fót-
hanna úr honum minjagripi.
Það er frekar tímafrek vinna
þó að hún sé jafnframt
skemmtileg og munirnir
verða til þannig að ég sit og
hugsa eða
íhuga úti á hól
og tálga eigin-
lega ómeðvit-
að í leiðinni.
Það kemur
eitt og annað
út úr því."
Hvers vegna
kaustu að búa
á Snæfells-
nesi?
„Ég fór í
sögulega tjald-
ferð árið 1980
sem endaði á Búðum og ég
varð yfir mig hrifin af staðn-
um og umhverfi hans. Þetta
var ást við fyrstu sín. Eitt
leiddi af öðru og ég starfaði
við hótelstjórn og sem
rekstraraðili á Búðum í 15
ár. Að setjast síðan að á
Bjarnarfossi virtist eðlilegt
framhald af öllu öðru. Ann-
ars hef ég svo mikið að gera
að ég hef ekki haft tíma fyrir

Sigriður með
kraftmikinn
Bjarnarfoss-
Konumálverk
Sigríðar eru
táknræn fyrir
sjálfsbjargarvið
leitni og innri
styrk kvenna.
inn 1 bak-
grunni
-y ■ j
-
'■
Það er unaðslegt
að heyra niðinn í
fossinum þegar
ég er að munda
penslana.

vangaveltur
um hvers
vegna ég bý hér. Fólk spyr
stundum hvort ég verði ekki
einmana á veturna þegar
myrkrið umlykur allt og
snjóþyngslin gera það erfitt
að ferðast milli bæja. En ég
finn ekki fyrir því. Þá kveiki
ég á kertum og hef það
notalegt. Þá mála ég líka
mikið og sekk mér í lestur.
Eiginlega má segja að ég og
verkin hans Laxness renn-
um saman í eitt á veturna
en þau eru í miklum met-
um hjá mér. Ég les einnig
mikið af tæknilegu efni
tengdu myndlistinni og
er afar hrifin af þjóðsögum.
Ég er mikill grúskari. Ég les
enn fyrir krakkana mína á
kvöldin þótt þeir séu komnir
á unglingsár og gjarnan eru
það draugasögur sem verða
fyrir valinu og þá kúrum við
saman uppi í rúmi á meðan
vindurinn næðir úti. Þetta
eru yndislegar samveru-
stundir hjá okkur sem ég vil
halda í heiðri sem lengst."
Við kveðjum þessa dular-
fullu, seiðmögnuðu og
sterku listakonu með virkt-
um og þökkum henni
áhugavert spjall.