Vikan

Útgáva

Vikan - 12.07.1973, Síða 14

Vikan - 12.07.1973, Síða 14
Ó\ ÆMIS A I) (; E K I) V ( D KÓLEKU. — fcg er á leift til Astraliu, i heimsúkn til dóttur minnar. Ég hefi hevrt ah mahur geti átt von á ah smitast af kóleru þar. Er hættulegt ah fara þanf»ah? Ég sagði við frú B.: — Þér þurfið ekki að óttast að sýkjast af kóleru i Ástraliu, nema ef eitthvaö óvenjulegt beri til. Það er yfirleitt ekki hætta á þvi i nútima samfélögum. nema að vatnsból og hreinlætiskerfi fari alveg úr skorðum. — Hvernig getur þetta þá orð- iö aö faraldri? — Kólera er algeng i vanþró- uðum löndum. þar sem heilsu- vernd og hreinlæti er af skorn- um skammti eöa alls ekki til staðar. En i þróuðum löndum stingur kólera ekki niður kolli, nema þá meðal fólks, sem hefur verið á ferð um þessi lönd. drukkið vatn og borðað ávexti og grænmeti, sem ekki hefur verið þvegið eða soðið. SVKLAK. Fram á siðustu öld komu oft upp kólerufaraldrar i okkar hluta af heiminum. Það var enskur læknir. sem fann þaö út fyrir um hundrað árum siðan, að kólerusýklar bárust með drykkjarvatninu Hann gat þá stöðvað faraldur i London, með þvi aö loka fyrir vatnsdælu og koma þannig i veg fyrir að fólk leggöi sér til munns vatnið úr sýktum brunni. Þelta skeði reyndar aldarfjórðungi áður en raunveruleg orsök fyrir kóleru varð kunn. Hver var orsökin? — Orsök kólerunnar er sýkill, sem er i laginu eins og komma i smásjánni. Sýkillinn sezt að i görnunum og orsakar niður- gang. t alvarlegum tilfe'.lum or- sakarþetta miklar kvalir. mikið vökvatap úr likamanum. upp- köst og sjúklingurinn getur fall- ið i dá. — Er hægt að la'kna kóleru'l spurði frú G. — Já. Fyrst þarf að bæta up vökvatapið. sagði ég, — og gefa sjúklingnum fúkalyf, sem á að ráða við sýkilinn. Flestir sjúk- lingar ná sér á nokkrum vikum og læknast þá alveg af þessum hvimleiða sjúkdómi. r FEKOAHÖFT. Nútirrya heilbrigðisþjónusta gerir sitt til að hefta utbreiðslu sjúkdómsins. Ferðamenn, sem ætla að fara til landa. þar sem sjúkdómurinn er algengur. verða að láta spraula sig gegn honum. Sömuleiðis, ef þeir þurfa að fara i gegnum þau lönd. Það verða litil eða engin áhrif bólusetningunni. Mörg riki krefjast þess að ferðamenn sýni vottorð upp á að þeir hafi látið framkvæma önæmisað- gerð gegn kóleru. Það er hægt að fá upplýsingar um það hjá sendiráðum viðkomandi landa. Keyndar vita ferðaskrifstofurn- ar um það lika. Ég hefi vottorð upp á bólu- setningu gegn bólusótt, læknir Er þah eitthvað likt með bólu- setningarvottorð gegn kóleru? Já. En bólusetning gegn bólusótt varir i þrjú ár. en gegn kóleru aðeins i þrjá mánuði. Það er nauðsynlegt að sprauta tvisvar gegn kiileru og þá með Ijögra vikna fnillibili. En ef þér hafið ekki tima til að biða svo lengi. má gefa aðra sprautuna eftir sjii daga. Þá er lika vissara að fá þriöju spraut- una þrem eða fjórum mánuðum siðar. En ef ónmæmið á að hald- ast. þá er að minnsta kosti ráð- legt að fá sprautu eftir sex mán- uði, til að viðhalda ónæminu. RlKASTI MAÐUR 1 LEIKHÚSINU Malcolm Parish hafði erft hlutabréfin sfn eftir afa sinn, stofnanda fyrirtækisins. Þá var Malcolm fertugur að aldri, svo að gamli maðurinn hafði haft nægan tima til að meta viðskiptagáfu hans og stjórnunarhæfileika. Þegar hann sá, að þessir hæfi- leikar voru hvergi til staðar, var hann svo klókur að setja arfinn undir eftirlit en láta hæfari menn stjórna fyrirtækinu. Og þessar ráðstafanir reyndust eiga fullan rétt á sér. Malcolm dró ekki á langinn aö sanna spádóma afa sins. Hann fór til Evrópu og lifði þar lifi lúxusflakkara. Evrópu og Austurlönd fjær áttu sér menningu, sem honum fannst fööurland hans, Ameriku, stór- lega skorta. En á þessum tuttugu ára flækingi lét hann samt aldrei hjá liða að hirða ávisanirnar, sem voru ávöxturinn af menningar- slysinu I föðurlandi hans. En nú virtust ferðalögin hafa glataö öllum töfrum sinum. Hann var kominn heim — ef þá hin ópersónulegu óþægindi gistihúss geta kallazt heimili. < ' íbúðin hans var i turninum og skrautleg mjög, en skorti þó alla hlýju. Ég hafði sagt til min gegn um innanhússimann og hann var fús aö tala við mig. Hann kom til dyra, allur hinn vingjamlegasti, grannvaxinn maður með góðleg augu og tók fast i hönd mér. Hann var með rauðleitt-hár og velsnyrt totuskegg sama litar. — Gl'eður mig aö kynnast yður, lögfræöingur, sagði hann og leiddi mig að stól með höndina kumpánalega á öxl mér. — Ég las um yður i morgunblaði. Hræðileg ákoma, skilst mér. Og orkaði lika illa á mig. Mig sem talaði viö manninn bara I gær! Og kunni strax vel við hann. Prýðilegasti maður! Kom blátt áfram og viö- kunnanlega fram. Hann kom til aö spyrja um frænda sinn, sem vann áöur hjá mér. Hvaö viljið þér fá að drekka? Koniak? Viski? Absint? Nefnið þér bara það sem þér viljið. Það tekur ekki augnablik. — Nei, ekkert, þakka yöur fyrir, sagði ég. — Reykja þá? Reyniö þér einn af þessum. Þeir eru búnir til sér- staklega handa mér á Kúbu. Hann bar stóran Havanavindla- kassa upp að nefinu á mér. — Takið þér nokkur stykki, lög- fræöingur. Gerið svo vel. • Ég valdi einn og stakk honum i vasa minn. Hann tók sjálfur annan, sneið af endanum og kveikti I. Svo blés hann reyknum ánægjulega út um nasirnar. Framhald á bls. 44 1 -1 VIKAN 7? TBL.

x

Vikan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.