Vikan - 12.07.1973, Qupperneq 18

Jón S. Guðmundsson, cand mag,
menntaskólakennari.
m |l
/'iSs'íl
NUGILDANDI STAFSETN-
ING HEFUR MARGA KOSTI
Jóhann S. Hannesson, skólastjóri
STAFSETNING ER
LÍTILFJÖRLEGT ATRIÐI
Fyrstu viöbrögð mln viö þvi
dæmi um breytta stafsetningu
sem birt er hér aö framan eru
vægast sagt heimskuleg. Af öllu
þvl sem þar er frábrugðiö mínum
ritvenjum er eiginlega ekkert
sem særir mig aö ráöi nema rit-
háttur orðanna sklog dilst: hann
sker mig ekki aðeins i augun, sem
má kalla skiljanlegt, heldur
einnig i eyrun, sem er al-
gjörlega óskiljanlegt, að minnsta
kosti mér sjálfum. Sennilega
valda þessu einhver dulin
hugmyndatengsl, en hver sem
þau .tengsl kunna að vera er
deginum ljósara að i þessum við-
brögöum er harla litið vit.
Ég myndi ekki játa á mig svona
heimskuleg og vit-laus viöbrögð
ef ég væri ekki sannfærður um að
flestum mun 1 þessu efni fara likt
og mén í öllu sem varðar tung-
Framhald á bls. 43
Enn er íslenzk stafsetning á
dagskrá, að þessu smni af hvöt-
um hinna háu menntayfirvalda
þjóðarinnar. Og svo mikil er þörf-
in talin á breytingum, að nýskip-
uð stafsetningarnefnd fær nánast
fyrirmæli um i erindisbréfi sinu,
hvað hún skuli gera. Svo viðtæk-
ar eru þær breytingar, að þær
mundu, ef að lögum yröu, gera
mörgum af yngri og óbornum
kynslóöum stórum erfiðara fyrir
um en ella að lesa eldra prentað
mál á móðurmáli sinu. Er sizt
þörf á slíku, eins og nú er ástatt.
Sumir hafa þó látið sér til hugar
koma, að nefndinni sé aðallega
stefnt gegn mestá „vandræða-
barninu” aö sumra dómi, stafn-
um z. Ekkert er auöveldara en
útrýma z, hitt hefur staðið i flest-
um, sem um hafa fjallað, hvernig
stafsetja skuli á eftir ýmsar orö-
Framhald á bls. 42
Elías Mar, rithöfundur
Sigriöur Ragna Sigurðardóttir,
kennari:
RÖSUM EKKI UM RÁÐ
FRAM
EFLAUST MÓTMÆLA
MARGIR
öefaö má lagfæra sitthvað
varðandi stafsetningu, en þó
einkum greinarmerkjasetningu
Islenzkrar tungu frá þvi sem
tiðkazt hefur um skeiö. En þessir
tveir þættir verða þó naumast
skildir frá annarri meöferö tung-
unnar yfirhöfuð, og ég hygg að
jafnvel óbreytt ástand I þeim efn-
um yrði hvorki tungunni né lands-
mönnum fjötur um fót
menningarlega. Mikln fremur
þyrfti að gera bragarbót hvað
snertir siaukna orðfæð al-
mennings, rangbeitingu orða og
orðasambanda, beinan
þekkingarskort á þeim lögmálum
móöurmálsins sem eiga aö vera
hverjum miðlungsgreindum
manni runnin svo I merg og bein,
að hann þurfi ekki að gripa til
neinnar utanaðlærðrar skólafor-
múlu til þess að vita hvort hann
Framhald á bls. 42
Það mætti breyta ýmsu, en of
mikið má af öllu gera, sagði
Sigriður Ragna Siguröardóttir
þegar hún hafði lesiö tilrauna-
textann okkar.
Ég tel, að við getum sleppt zet-
unni, en ég er ekki jafn viss um
ypsilon. t>ó tel ég sterklega koma
til greina að sleppa þvi llka.
Ef þessum stöfum veröur
sleppt úr Islenzku máli, verða
eflaust margir til aö mótmæla.
Fjöldi fólks hefur lagt mikið á sig
við að læra stafsetningarreglur,
einkum og sér i lagi ypsilon og
zetu reglur.
Samt sem áður tel ég, að
einfalda beri stafsetningarreglur
til að gera ritmáliö aðgengilegra
fyrir allan þorra manna. bað er
það ekki eins og er.
Ég sé enga ástæöu til að breyta
reglum um tvöfaldan samhljóöa.
Frh á bls. 42
18 VIKAN 28. TBL.