Menntamál - 01.08.1935, Qupperneq 34

112
MENNTAMÁL
honum. Óli gengur rakleitt til mömmu sinnar og spyr: „Má
hafa hjól í himnaríki?" Mamma hans svarar glaðlega, bros-
andi: „Já, og þar þykir öllum vænt um drengi, sem eiga hlaupa-
hjól.“ Óli glaðnaði við, síðan bar mamma hans hann inn í rúm,
og augnabliki síðar var Óli sofnaður með bros á kinnum. Sið-
an þetta var, eru liðin nærri sex ár, og hefir Óli siðan aldrei
átt vont með að sofna á kvöldin. Lækningin var óefað sú, að
þarna sigraði gleðin og væntumþykjan á hjólinu óttann við
dauðann í einni svipan.
Athugsemdir barna eru oft mjög merkilegar, og lýsa þá liug-
myndaflugi þeirra, sem sumir barnasálarfræðingar telja að sé
auðugast á aldrinum 3ja til 7 ára*), skapgcrð þeirra og sálar-
ástandi á vissum augnablikum. Einhver hugmyndaríkasti dreng-
ur, sem eg þekki, heitir Einar. Þegar hann var á 5. ári, dó
köttur á heimili Einars. Um kvöldið, þegar Einar var háttað-
ur, kallar Iiinar á mömmu sína og segir með alvörusvip: „Nú
er Kleópatra (nafn kisu) hjá kattaguði.“ Svo kom löng lýsing
á kattaguðinum, hversu hann Ieit út, heimkynni hans o. s. frv.
Mamma hans hlustaði á þessar athugasemdir, en gerði hvorki
að lofa þær né lasta, sem og rétt var, því að ef hún liefði hælt
þeim, gat það ýtt undir hégómlega hugaróra, en ef hún gerði
gys að þeim, gat það valdið „komplexi“ í drengnum. Einu sinni
veiktist Einar snögglega, rifnaði (sprakk) í honum botnlang-
inn, og var Einar fluttur i sjúkrabíl á spítala til uppskurðar
upp á lif og dauða. Hann var viðþolslaus í bílnum. En á miðri
leið á spítalann segir hann upp úr eins manns hljóði: „En
hvað þetta er gaman.“ (í bílnum). Svo samstundis þyrmdi yfir
hann með óþolandi kvölum. Þetta sýndi, hvað „fantasía“ hans
varð sterk í augnablikinu, og yfirgnæfði sárustu líkamskvalir.
Hér skal nú staðar numið að sinni, en það skyldu allir for-
eldrar og aðrir uppalendur barna hafa hugfast, að það veldur
miklu um skapgerð og andlega heilbrigði manna á fullorðins-
aldri, að börnin lifi auðugu og frjálsu ímynda- og hugmyndaflugi
í bernsku**), og að hugmyndum barnsins sé tekið af þeim full-
orðnu með festu og skynsemd. (Framh.)
Jón Sigurðsson.
*) Sbr. Homer Lane; Barnets Fyra Áldrar, Stoekholm 1933,
bls. 46—63.
**) Sbr. ritgerð prófessors dr. Haraldar K. Schjelderup: Op-
dragelse og Karakterutvikling. Olso 1933. (í safninu: Arbeids-
mðten i Folkskolen.