Menntamál - 01.08.1935, Blaðsíða 50

128
MENNTAMÁL
„kalkir“-pappír, úr venjulegri kortabók, eða, ef þaö þykir
ekki hæfileg stærð, þá má stækka lítið kort með lijálp
skuggamyndavélar þannig, að fara með blýant ofan í út-
línu kortsins á skuggamyndinni, og hafa þar þá auðvitað
pappír í staðinn fyrir tjald. Á þennan hátt má fá hvaða
stærð sem maður vill. Siðan er þessi pappír límdur á
grunninn. ,
Efnið i kortið sjálft er aðallega tvennskonar: hreint sag
og „dekstrin“. Sagið geta allir veitt sér, en „dekstrinið“ er
ódýrt duft, sem fæst i lyfjabúðum. „Dekstrininu“ er svo
blandað saman við sagið, ásamt vatni svo að úr verður
þykkur grautur, sem verður að lirærast vel svo „destrinið“
blandist vel saman við sagið. Varast verður að liafa meira
vatn en svo, að vel sé hægt að hræra grautinn, og best er
að láta „dekstrinið“ í smátt og smátt þar til allur graut-
urinn er orðinn jafn limkenndur, og farinn að loða við
skeiðina, sem hrært er með. 1 staðinn fyrir sag er líka
gott að nota gömul dagblöð rifin niður i smáar agnir, og
siðan soðin í sterlcu sódavatni i nokkurar klukkustundir,
en það er fyrirhafnarmeira, en minni hætta á að sprung-
ur komi í kortin, ef þetta efni er notað, og bezt er senni-
lega að nota hvorttveggja.
Vinnubrögðin við kortagerðina eru í stuttu máli þessi:
I>egar grauturinn er fullgerður tekur maður t. d. oddmjó-
an borðhníf, og fer nú að klessa áður nefndum graut á
grunninn með hinu álímda korti. Börnin verða að hafa
landabréf, með landslagslitum fyrir framan sig á meðan
á þessari kortagerð stendur, og er þá nauðsynlegt að jafn-
framt útlinum á grunnkortinu sé rissað fyrir helztu fjall-
görðum og fjöllum, og er þá bezt að byggja þá upp fyrst,
og láglendið siðan á eftir. Ef strendurnar eru mjög vog-
skornar þarf mikla vandvirlcni og nákvæmni við að byggja
þær upp, og verður þá að hafa oddmjóan vasahnif, eða
citthvað slílct. Til þess að grauturinn klessist ekki við
hnífsblaðið er gott að hafa vatnsbolla á borðinu, og drepa