Menntamál - 01.08.1935, Blaðsíða 35

MENNTAMÁL
Tónlistarmenning.
113
NiÖurl.
Söngkennslan í barnaskólunum. Yfirleitt mun söngur vera
kenndur svo i islenzkum barnaskólum, a'Ö kennarinn leikur
lagiíS á hljóðfæri — lang-oftast harmonium — þangað til meiri
hlutinn af börnunum hefir lært þab nokkumveginn rétt.
Þegar betur blæiSir eru svo kenndar undirraddir á sama hátt,
og svo æföur kór. Og þegar bezt lætur er kennt aS þekkja
nóturnar. Vi'Sast hvar er ekki hægt atS hafa þetta ötSruvísi.
ÞaS þarf ekki a'ö taka þaö fram, aö þessi aöferö er mein-
gölluö. Nemandinn verður á engan hátt sjálfbjarga. Þaö er
aöeins hægt aö fara meö nokkru þyngri lög síöasta skólaáriö,
en það fyrsta. Annaö vinnst ekki. Þaö er vita-gagnslaust aö
þekkja c frá d og hálfnótu frá fjórðungsnótu, ef maðurinn
getur ekki notfært sér þá þekkingu. Þetta er þululærdómur.
Viö dæmum hann óhæfan. Hvaö á þá aö gera? Þaö á aö
reyna aö gera nemendurna sjálfbjarga. Þaö á aö kenna aö
syngja eftir nótum.
Þaö er auðvitað óþarfi, aö gera grein fyrir því, hver á-
vinningur það væri, ef allmikill hluti af nemendum í barna-
skólum fengi sæmilega æfingu í nótnalestri — æfingu í aö
syngja eftir nótum — enda geri eg það ekki nema aö litlu
leyti. Skal þá fyrst bent á þaö, að þeim sem læra á hljóö-
færi getur oröiö af því nokkur stuöningur, en almennari kunn-
átta í hljóðfæraleik hlýtur aö vera ein af máttarstoöum auk-
innar söngmenntar í landinu. — Þeir, sem æfa söng í kór-
um, hafa efalítið flestir tekið eftir því, hvað raddæfingar
taka oft langan tíma, veröa jafnvel stundum leiðinlegar og
oft þreytandi. Fyrir þetta er aö mestu leyti girt með almenn-
ari kunnáttu i því aö syngja eftir nótum.
Þaö munu þykja ótvíræö meðmæli meö bamaskólunum,
ef unglingarnir geta farið rakleiðis án frekara náms, inn
í þá skóla, sem veita meiri fræðslu og menntun, framhalds-
skóla eöa sérskóla. í sumum þeirra er söngur skyldunáms-
8