Menntamál - 01.12.1957, Qupperneq 30

220
MENNTAMÁL
3. Hvaða ráðum beitir hann til þess að koma börnun-
um ætíð að verki?
4. Athugið spurningaaðferðir kennarans, hvernig hann
orðar spurningar sínar, beitir hjálparspurningum og
hversu hann jafnar niður spurningum um bekkinn.
5. Hversu er spurningum barna og öðrum athugasemd-
um tekið?
6. Hvernig er mál, rómur og málfæri kennara?
7. Hvað gerir kennarinn, ef eitt barn eða fleiri trufla
starfið í bekknum?
8. Gerið yður grein fyrir, hversu kennarinn hagar
framsetningu og kennslu eftir aldri barnanna.
9. Hvaða aðferðum beitir hann til að festa það vel í
minni, sem börnunum er sérstök nauðsyn að muna?
E. Athuganir á börnum.
Ekki nær kennari og uppalandi árangri í starfi, nema
hann hafi áhuga og þekkingu á hverju barni um sig. Jafn-
vel ein einstök kennsluæfing verður auðveldari og betur
af hendi leyst, ef maður þekkir bekkinn. Athugið börnin
kostgæfilega, bæði í skólastofu og á leikvelli. Skrifið at-
huganirnar. Ræðið þær við félaga og æfingakennara.
Efsti bekkur kennaraskólans leggur stund á skipulegar
athuganir á börnum í sambandi við uppeldisfræðinámið.
Hér eru því aðeins örfáar bendingar.
1. Ytra útlit barnsins. ,
2. Árangur þess í einstökum námsgreinum.
3. Hvernig fellur því námið í skólanum?
4. Er mismunur á afstöðu þess og námsvilja í kennslu-
greinum og hins vegar í öðrum verkefnum, til dæmis að
safna efni o. s. frv.?
5. Hefur barnið einhver sérstök áhugamál, sem notfæra
mætti til þess að ná betra sambandi við það og vekja
áhugann ?