Menntamál - 01.12.1962, Blaðsíða 37

MENNTAMAL
251
sóknum, að forsagnargildi smábarnaprófs sé sáralítið.
Hefur það verið rökstutt þannig, að í fyrsta lagi sé afar
erfitt að prófa smábörn þannig, að niðurstaðan verði ekki
talsvert tilviljunarkennd, og í öðru lagi sé vafasamt mjög,
að þau mæli sömu eiginleika og Binet-prófin vegna þess
hve val verkefna er frábrugðið verkefnum prófa fyrir
eldri börn. Þessi skoðun hefur við talsvert veigamikil rök
að styðjast, því að vitanlega er hvorki hægt að mæla
„symbol-funktion“ né ,,abstraktions“-hæfileika hjá smá-
börnum, þar sem hvorugt er komið í ljós. En hjá eldri
börnum og fullorðnum eru þessi atriði veigamiklir þættir
greindarinnar.
Hins vegar má ætla, að atferli smábarna innihaldi und-
anfara þessara einkenna þroskaðri greindar og annarra
og því gæti í atferli smábarna hlutfallslega sama mismun-
ar og sjá má á greind eldri barna. Úr þessu verður ein-
ungis skorið með rannsóknum, þ. e. prófa fyrst með smá-
barnaprófi og síðan með Binet-prófi, þegar barnið stækk-
ar og reikna út fylgni hinna tveggja prófana. Á því má
sjá forsagnargildi smábarnaprófa. Þessar rannsóknir hafa
verið gerðar á Buhler- og Gesell-prófum og hefur forsagn-
argildið reynzt lítið.
Cattell-prófið er nokkru betra, og má meta gildi þess
einna bezt með hliðsjón af eftirfarandi fylgnitöflum.
Cattell-prófið hefur lítið sem ekki verið notað hér á landi,
en það virðist vera nothæft við íslenzkar aðstæður án veru-
legra breytinga.
Þar sem Binet-próf eru að öðrum þræði sett saman úr
munnlegum verkefnum og byggjast yfirleitt á munnleg-
um fyrirmælum, er ekki hægt að leggja þau fyrir börn,
sem hvorki geta heyrt né talað eða haldin eru verulegum
heyrnar- eða málgöllum. Nú er einmitt mjög oft nauðsyn-
legt að geta metið greind þessara barna og hafa því verið
búin til próf, þar sem ekki þarf að nota mál eða heyrn.
Helzt þeirra prófa er: