Heima er bezt - 01.05.1997, Blaðsíða 12

einum eða öðrum hætti. Við völdum þann kostinn að reyna
að kljást við skuldimar án þess að gefa okkur upp, eins og
það er kallað, og við erum að sjá fyrir endann á því núna.
Eg merki uppsveiflu, sem segja má að hafi hafist, hægt og
rólega, fyrir ári síðan eða svo. En þetta hefur m.a. þýtt það
að fyrirtækið hefur að mestu farið úr eigu ijölskyldunnar.
Aður var það alfarið fjölskyldufyrirtæki en í efnahagslegri
uppbyggingu síðustu ára hafa fjárfestar komið til liðs við
okkur. Þannig höfum við getað rétt úr kútnum. Þetta var
ekki erfið ákvörðun, hún var óhjákvæmileg. Þannig tryggð-
um við að fyrirtækið
hefði áffam verkefni
fólkið áfram vinnu.
Erfiðleikar í
járniðnaði

Það sem hefúr valdið
þessum fyrirtækjum erf-
iðleikum er annarsveg-
ar verkefnaskortur og
hinsvegar erum við að
vinna þessi verkefni á
alltof lágum verðum á
alltof löngum tíma. Við
byggðum yfir fjöldann allan af eldri vertíðarbátum,
skiptum um stýrishús, lengdum báta o.s.frv. Við
vorum í beinni og harðri samkeppni við erlend fyr-
irtæki; norsk, ensk og pólsk og fjöldi verkefna fór
úr landi og var unninn þar á skemmri tíma fyrir
miklu lægra verð en við gátum boðið hér heima.
Til þess að fá eitthvað af þessum verkefnum völd-
um við þann kostinn að taka töluvert af slíkum
verkefnum fyrir of lágt verð. Við þær aðstæður ést
smám saman innan úr efnahag fyrirtækjanna og
skuldir taka að hlaðast upp.
Flestar vélsmiðjur í landinu og allar þær stærstu
fóru á hausinn og voru síðan endurreistar með tiltölulega
litlum skuldum og góðum efnahag. Við keppum við þessi
fyrirtæki en erum langt frá því að hafa endurreist efnahag-
inn, þannig að leikurinn er ójafn. En við höfum orðið val á
öðrum verkefnum. Það er verið að byggja upp og endur-
nýja í virkjunum, byggja upp loðnuverksmiðjur og frysti-
hús og fjölbreytnin er orðin meiri. Við höfúm því getað
leitt hjá okkur slaginn um bátasmíði.
Sveitarstjórnarmál
Theódór sat í bæjarstjóm á Seyðisfirði í 16 ár eða 4 kjör-
tímabil og var oftast forseti hennar. Björg hefúr hinsvegar
látið pólítíkina eiga sig.
Björg.
Það er nóg að einn heimilismaður sé í pólítíkinni. Ég
Að ofan: Jökultindi hleypt af stokkunum í
vélsmiðjunni Stál.
Til vinstri: Tankur úr ryðfríu stáli á leið
til Djúpavogs.
Að neðan: Bátur í slippnum hjá Stáli.

segi stundum að ég hafi verið svo heppin að þurfa aldrei
að taka sjálfstæða pólítíska ákvörðun. Þegar ég kom hing-
að fyrst gat ég kosið tengdafoður minn til Alþingis því
hann var þá í öðm sæti og varaþingmaður Sjálfstæðis-
flokksins á þingi. Svo gat ég kosið manninn minn bæjar-
stjóm. Það má því segja að ég hafi kosið menn frekar en
flokka en hinsvegar var ég þannig uppalin að skoðanir
okkar falla ágætlega saman. Ég tók þátt í pólítíkinni með
Theódór og studdi við bakið á honum. Þegar hann ákvað
að gefa kost á sér í miðstjórn Sjálfstæðisflokksins vann ég
fyrir hann eins og ég gat og held að það hafi haft áhrif á að
hann náði kosningu enda hafði ég trú á mínum manni. Þar
var hann í 6 ár. Ég starfaði um tíma í bamavemdamefnd en
þegar börnin urðu stálpuð fannst þeim óþægilegt að vita af
mér þar, svo ég hætti því. Við vorum með 3 böm og Theó-
dór á kafi í bæjarstjómarmálunum og ýmsu öðm þannig
að ég hafði alveg nóg að gera.
172 Heima er bezt