Æskan

Volume

Æskan - 01.05.1969, Page 12

Æskan - 01.05.1969, Page 12
Fylgizt með frá upphafi! ÞETTA verður saga, sem œskan skilur og mun lesa frá upphafi til enda Eftir Lisbeth Wernet- Vinkonurnar Karen, Björg og Rósa hafa tekið að sér að selja happdrættismiða á vegum Barnahjálparinnar dönsku, og þær lenda í hinum ótrúlegustu ævintýrum vegna þess, að einn af miðunum, sem þær seldu, hefur týnzt. Nú viil svo til, að Björg man þetta númer, en vinningur fellur einmitt á það, og nú hefst ótrúieg og furðuleg Ieit að miðanum, en fjárhagsleg afkoma nokk- urra persóna er undir því kominn, að miðinn finnist. Miðinn finnst, en það mátti vissulega ekki seinna vera. „Nei, við viljum helzt ekki kaupa happdrættismiða,“ sagði gamla konan og leit á Björgu með augnaráði, sem var ákveðið en þó alls ekki óvingjarnlegt. Þetta var mjög aðlaðandi kona, og Björgu leizt þegar í stað vel á hana. „Þessi fjáröflun er gerð í góðum tilgangi," sagði Björg. „Þetta er happdrætti Barnahjálparinnar og þér getið fengið mjög góð verðlaun ef lánið er með.“ „Hvað ætli ég svo sem vinni,“ sagði gamla konan og brosti þó við. „Þér getið meðal annars unnið ferð til Austurlanda." „Það hljómar nú fallega, en ég ætla nú bara ekki þangað," sagði konan. „Mér er víst hezt að halda mig hér meðan unnt er.“ „Já, en þér getið selt miðann fyrir 20 000 krónur. Eru það ekki miklir peningar?" sagði Björg. Brosið hvarf af andliti gömlu konunnar og hún sagði með sem- ingi: „Jú, það eru vissulega miklir peningar og sannarlega hefð- um við hér þörf fyrir þá.“ Nú heyrðist skyndilega hljómlist innan úr húsinu, sem var lítið og með stráþaki. Einhver lék ]>ar inni á pianó, nokkrir undariegir samhljómar fylllu loflið, en þó var liugnæmur blffr yfir þeim. „Eruð þið frá heimavistarskóianum i Eikarskógi?" spurði konan. „Já,“ svaraði Björg. „Ég hef ekki séð ykkur áður, enda höfum við ckki átt lieim8 hér lengi,“ sagði konan. Nú var samtalið þó byrjað og Björg farln að vona, að þær losU' uðu við cinn miða. Björg leit með eftirvæntingu á gömlu ko»' una, sem enn stóð í dyrunum og brosti góðlega, en þó lá afsvaf í svipnum. „Miðinn kostar aðeins 10 krónur," sagði hún. Nú þagnaði liljómlistin inni i húsinu, dyr voru opnaðar °I> maður gekk fram til þeirra. Hann var mjög stór, með þykka” úfinn hárlubba og i köflóttri skyrtu, sem var óhneppt í hálsinál' ið, en skyrtucrmunum liafði hann brett upp og sá í sólbrúna handleggina. Hann var i gamaldags flónclsbuxum, en liafði >*' skó á fótum. „Hér eru komnar tvær stúlkur frá lieimavistarskólanuni eru að selja happdrættismiða," sagði konan. „Ágætt,“ sagði hann og brosti og nú sáu stúlkurnar, að han1' var virkilega friður i andliti. „En hvað vinnum við svo? Þvottavc eða útsaumaðan borðdúk?" „Miklu meira en það,“ flýlti Karen.sér að segja. „Ja-hérna. Iíomið þið inn. Ég finn, að við gctum talað saman> sagði liann fjörlega. „Hvað vantar okkur lielzt, mamma?“ Kvíðandi liöfðu þær nálgazt þetta liús, þvi ýmsar sögur grnfí'| um, að í þvi byggju sérkennilegar manncskjur. Þetta fólk haf NÝJA framhaldssagan. — Fylgizt með frá upphafi. 248

x

Æskan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.