Æskan - 01.03.1970, Síða 57

i fornöld störðu menn út yfir hafið og hræddust
hinar fjallháu öldur, sem stormurinn ætíð vekur. í
hag, á atómöld, spyrja menn: „Hvernig getum við
yfirunnið þessa höfuðskepnu, hafið, á sem auðveld-
astan hátt?“ En „sínum augum lítur hver á silfrið":
Hafið er orrustuvöllur sjómannsins.
Hafið er auðsuppspretta fiskimannsins.
Hafið er landfræðingnum ótæmandi rannsóknar-
efni.
Hafið er neðansjávarljósmyndaranum nýtt við-
fangsefni.
Hafið er skáldinu hugmyndagjafi: „Ekkert er eins
víðáttumikið sem hafið og ekkert eins
þolinmótt," sagði Alexander L. Kielland.
Margir atburðir hafa gerzt á hafinu. Fyrsta sjó-
0rrustan, sem sögur fara af, er orrustan við Salamis
árið 480 f. Kr. Þar börðust Hellenar, sem áttu land
S|ft að verja fyrir Persum. Persar höfðu stærri flota
en Hellenar og höfðu þá þegar gengið á land og
sóttu í átt til Aþenu,- en floti Hellena lá fyrir festum
við Salamis. Þemistókles hét foringi Hellena. Datt
honum nú herbragð í hug. —
K°fndu þeim fréttum til her-
búSa Xerxesar, foringja Persa,
að tloti Hellena sé a3 undirbúa
aðalflotann sigla inn i sund-
1 ,rá austri, en 200 skip gæta þess,
® Hellenar sleDDÍ ekki út að vest-
Hellenar eru orðnir hræddir
Bezt mun þvi að ráðast a?
þeim án tafar. Eftir að flot
þeirra er sigraður, verður
auðvelt að taka land þeirra.
L
189