Æskan - 01.07.1970, Síða 19
ana og sjá um að senda þá til kon-
ungsins. Hann varð að fylgjast með
regntímum og sjá um að skurðir og
áveitur fyrir kornvinnsluna væru
hreinsaðar reglulega. Hann varð einn-
ig að geta gefið upplýsingar urn, hvort
vænta mætti góðrar eða lélegrar upp-
skeru.
Um allt þetta þurfti að skrifa
skýrslur til konungsins. Ef veðrátta
var slærn og uppskerubrestur fyrir-
sjáanlegur, varð landstjórinn að skrifa
birgðastjóra næstu stórborgar og fá
sent frá honum korn, til þess að fólk-
ið liði ekki hungur. Þegar uppskeran
var góð, varð að greiða jætta korn til
baka.
Það hefði verið mjög erfitt fyrir
menn að undirrita nafn sitt á leir-
töflurnar, svo að konungurinn, land-
stjórar og flestir assyrískir heldri
menn áttu innsigli, sem þeir notuðu
sem undirskrift. Móttakandi bréfsins
jækkti innsiglið og vissi þá sam-
stundis frá hverjum bréfið var.
Innsigli voru notuð í stað undir-
skriftar á öll mikilvæg skjöl, sem voru
rist svo nákvæmlega í leirtöflurnar,
að ekki væri hægt að breyta neinu í
jteirn, án jtess að Jaað sæist.
Ashurbanipal konungur átti mesta bóka-
safn veraldar í leirtöflum.
Innsigli var rist á smávalB, sem rennt var
yfir leirtöfluna.
Ef t.d. santningur var gerður um
sölu á landi, var j)að allt ritað með
mikilli nákvæmni og kaupandi og
seljandi ásamt vottum settu innsigli
sitt undir samninginn. Síðan tók
skrifarinn samninginn, setti hann í
leirumslag og á Jtað voru ritaðir sömu
skilmálar. Það var hægt að breyta því,
sem stóð á umslaginu, en það var ekki
hægt að breyta innihaldinu, án þess
ið brjóta fyrst umslagið.
Bækur varð einnig að rita á leir-
töflur, eins og bréfin, svo Jtær voru
Konunglegur skrifari ristir bréf konungsins
á leirtöflu. Bréf og umslög eru látin I hita-
ofn til herzlu.
fyrirferðarmiklar og erfitt að safna
tniklu af þeim. Einn konunganna, As-
hurbanipal að nafni, var mikill lær-
dómsmaður. Hann hafði safnað rúm-
!ega tuttugu Jmsundum slíkrabókaog
átti mesta bókasafn í heimi. í safni
hans voru bækur um trúmál, vísindi,
læknisíræði, landbúnað og fjölda
annarra efna, meðal annars einnig
nokkur skáldrit.
355