Æskan

Árgangur

Æskan - 01.10.1971, Blaðsíða 60

Æskan - 01.10.1971, Blaðsíða 60
Myndin sýnir kort af Svíþjóð og lönd og innhöf, sem að hennl llggja. 1. Svíþjóð er stærst allra Norðurlanda, 450.000 km-, og liggur austan megln á Skandinavíuskaga. Landið er álíka langt og Noregur, en breiðara og miklu láglendara. Ströndin liggur að Helsingja- botni, Eystrasalti, Eyrarsundi og Katte- gat, en löndin, sem að því liggja, eru Noregur og Finnland. Um helmingur Svlþjóðar er skógi vax- Inn. Meginhluti þessa mikla skógar er barrskógur (fura og grenl). Syðst eru laufskógar, einkum beykitré. Barrtrén eru græn allt árið. Þau þola kaldara loftslag og þrlfast i ófrjórri jarðvegl en flest lauftré. Hálendið er mest nyrzt í landinu og ■kallast Lappland ásamt nyrztu héruðum Flnnlands. Þar eru fjöll og firnindi, lítið sem ekkert gróin, og víðáttumikil helða- lönd. Miklll vatnaklasi er á breiðu beltl yfir þvera Mið-Svlþjóð. Stærst eru Ván- ern, Váttern og Málaren. Vánern er lang- stærst, um það bil 70 sinnum stærra en Þingvallavatn. Úthafsloftslag er á vesturströndinni, en annars staðar meginlandsloftslag. í Norður-Svíþjóð er veturinn svo kaldur, að allar hafnir við Helslngjabotn eru isi lagðar marga mánuði á árl. Stærstu eyjarnar eru Gotland og Ey- land, báðar I Eystrasalti. 2. Sviþjóð er konungsríkl með þing- bundna stjórn. Þingið heitir Rikisdagur. Ibúar eru um 8 milljónlr. Stærsta borg- in er Stokkhólmur, sem hefur meira en eina milljón Ibúa, og er hún jafnframt höfuðborg landslns. Stokkhólmur er enn fremur mesta iðnaðarborgin og stendur við afrennsli Málarens og að nokkru leyti á hólmum í vatninu. Málaren er eitt fegursta stöðuvatn i Svíþjóð. I vatn- inu eru mörg hundruð skógi vaxnar eyj- ar og hólmar. Þar eiga margir Stokk- hólmsbúar sumarbústaði og njóta f sum- arleyfinu sveitasælu í næsta nágrenni stórborgarlnnar. Borgin sjálf þykir eln sú fegursta í allrl Evrópu. Margar glæsl- legar byggingar prýða borgina. Meðal þeirra merkustu má t. d. nefna Riddara- hólms-kirkjuna, þar sem margir hinna sænsku konunga eru grafnir, Þinghúsið, Konunglegu óperuna, Þjóðminjasafnlð og Konunglegu bókhlöðuna. Myndln er frá höfninni og borgarhlut- anum gamla. 3. i Svíþjóð eru þjóðbúningar af marg- víslegum gerðum, elns og tiðkast með- al ýmissa þjóða. Unga fólkið hér á myndinni er klætt þeirri gerð, sem segja má að sé einna mest einkennandi fyrir sænska þjóðbúninga. Þjóðdansar eru mikið iðkaðir í Svi- þjóð og þá einkum meðal unga fólksins. Standa Svíar I fremstu röð Evrópuþjóða á því sviðl. 4. Aðalatvinnuvegir Sviþjóðar eru land- búnaður, skógarhögg, iðnaður og náma- gröftur. Svíar framleiða nægar landbún- aðarvörur til eigin þarfa (kjöt, mjólk, kornvörur, garðávexti, grænmeti). Skánn heitir frjósamasta og bezt ræktaða hérað landsins. Þar eru mörg bú og stór og búskapurinn rekinn með nýtizku sniði. Á ökrunum má sjá vinnuvélar af stærstu og fullkomnustu gerðum. B e Úr hlnum mlklu skógum landsins kem- ur meira en þrlðjungur allra útflutnings- verðmæta þjóðarinnar. Ekkert land í Evrópu flytur út jafnmikið af timbri, trjá- mauki og pappír, að ógleymdum hinum heimskunnu sænsku eldspýtum. Ár eru margar í landinu og fleyta þær á hverju vori meira en hundrað milljónum trjá- bola til strandar. Bæir og borgir hafa því risið við marga árósana í sambandl við sögunarmyllurnar og trjáiðnaðinn. Námagröftur er mjög mikill, einkum járngrýti. Langt norður í auðnum Lapp- lands eru heil fjöll úr járngrýti, sem vart á sinn lika annars staðar. Úr 100 kg af járngrýti fást 65 kg af hrelnu járni, sem síðan er hægt að breyta í stál. í Mið-Svíþjóð eru einnig mlkilvægar járn- námur. En þar er málmurinn djúpt I jörðu, en ekki ofan jarðar eins og ! Lapplandi. Málmiðnaður er feikimikill og margs konar vörur framlelddar, allt frá rakvélarblöðum og kæliskápum tll bíla og skipa. Svíar bræða þó aðeins lítinn hluta af járngrýtinu sjálfir. Mikið af þvl er selt óunnið úr landi. Sænskt stál og sænskar iðnaðarvörur eru þekktar um víða veröld. Svíar tala sænsku, sem er mjög lík norsku og dönsku. Menntun þjóðarinnar er mjög góð og lífskjör þjóðarinnar betri en ( flestum öðrum löndum heims. 58
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.