Æskan - 01.07.1978, Blaðsíða 40

Kæra Æska
Ég sendi þér mynd þar sem ég he
á heimalningnum á Staðarbakka Þar
sem ég var í sveit. Hann heitir LiHa-
Lilla var voðalega gæf. É9 9 ,
henni úr pela á morgnana °9
kvöldin. Þegar ég vissi ekkert af11
hana þurfti ég ekki annað en að ka
Lilla, þá kom hún. Lilla er nú °r^in
stór og er búin að eignast lítið larTlb'
Að lokum vil ég þakka Æskunni fyrir
allan fróðleik og skemmtilegt efni-
Guðfinna Helgadó«'
I3ára'
1 rökkurbyrjun fann hann eintrjáning, bundinn við tré á
bakka Ugambi.
Umsvifalaust rak hann dýrin út í hann og ýtti frá landi.
Þetta varð í svo skjótri svipan, að hermaðurinn tók ekki eftir
því, að báturinn var ekki tómur. Sofandi vera á botni bátsins
hafði gersamlega sloppið hjá eftirtekt vegna myrkursins.
En ekki var báturinn fyrr á flot kominn, en urr eins apans
dró athygli Mugamba að veru, er stóð nötrandi milli hans og
apans. Sér til mestu undrunar sá hann, að það var
svertingjakona. Hann gat naumlega varið hana fyrir apanum
og sefað ótta hennar.
Að því er næst var komist, hafði hún flúið og valið sér
náttstað í bátnum til þess að losna við að giftast karlræfli, sem
hún hataði.
Mugamba var ekki vel við návist hennar, en lét hana vera
þó kyrra í bátnum, heldur en tefja ferðina við að flytja hana á
land.
Bátnum skaut allhratt gegnum myrkrið í áttina til skipsins,
enda þótt aparnir væru ekki fimir ræðarar. Mugambi sá
skipið óljóst, en þó betur en þeir, er verið hefðu neðar á ánni
eða á árbakkanum, því frá honum bar það við hafið.
Er hann nálgaðist það, varð hann hissa, því hann sá ekki
betur en það færðist, og brátt varð hann þess vís, að það hélt
niður ána. Rétt í því, að hann ætlaði að hvetja apana til að
herða róðurinn, kom annar bátur í ljós ekki þrjá faðma frá
stafni báts hans.
Jafnframt sáu þeir í ókunna bátnum bát Muganr>ba’ j
fyrstu þekktu þeir ekki, hverjir voru á honum. Maður i .f
ókunna bátsins kallaði til Mugamba rétt í því, að ba(í
komu saman. „,,r
Urrandi pardusdýr svaraði, og maðurinn sá í grænar &
Shítu, sem stóð með framlappirnar á borðstokknum, 11
til þess að stökkva á óvinina.
Jafnskjótt vissi Rokoff, hver hætta hér var á ferðum-
b^'
gaf skjóta skipun um að skjóta á áhöfnina, og það voru
skot og hljóð svertingjakonunnar á báti Mugamba, sel11
Tarzan og Jane heyrðu.
efðir
og
Áður en ræðararnir á báti Mugamba, er voru oa’ .jj
f ,yi gð *
heimskari en ræðarar Rokoffs, gátu lagt báti sinum t]|
áttin3
hans, var hann sloppinn og flaug nú niður ána
skipsins. gUit>
Skipið hafði losnað aftur af grunni og lent t .^t
straumi, er rennur upp með syðri bakka Ugambi og sa,llt|.|U(ti
aftur árstraumnum um hundrað metrum ofar. Þann'S
skipið Jane beint í fang óvinanna.
. ,r ha
Þegar Tarzan steypti sér í ána, sá hann ekki skipú'’ °e , j]U,
enga hugmynd um, að það væri í nánd. Hann synti á b'J
fóf
fði
er komu frá bátunum.
og
Honum datt síðasta sundferð sín í Ugambi í þug;
hrollur um hann.
En þótt eitthvað strykist tvisvar við fætur hans, var^ e
frekar úr því og hann gleymdi öllum krókódílum af un
34