Æskan

Árgangur

Æskan - 01.11.1980, Blaðsíða 15

Æskan - 01.11.1980, Blaðsíða 15
vinnuvegur að rækta jólatré, og er hann rekinn á vísindalegan hátt í Bandaríkjunum. Eru þar ræktuð ýmis ^fbrigði sígrænna trjáa, sem hafa alla Þá kosti, er jólatré mega prýða. Greinarnar eru fagurlega lagaðar og sterkar til þess að þola þungann af því, sem á þær er hengt. Barrnálarnar hafa ýmis litbrigði og þær losna ekki þótt tréð komi í hita. Það getur því staðið inni í stofu um öll jólin, án þess að láta á sjá. I engu ríki í heimi mun vera jafn- aiikill markaður fyrir jólatré eins og í Bandaríkjunum. Þar eru seldar 50 milljónir trjáa um hver jól. Þessi tré koma öll frá Norðurríkjunum, en mest ræktun jólatrjáa er í Pensylvaníu. Þar er lítið fjallaþorp, sem heitir Indíana, en það kallar sig „Jólatrjáa-höfuð- borg heimsins", enda er hvergi á byggðu bóli ræktað jafnmikið af jóla- trjám og þar. Þeir, sem stunda þessa ræktun, græða vel á því. Til skóg- ræktarinnar geta þeir notað lélegt iand, sem ekki er hæft til akuryrkju. Og þessi skógrækt er einnig góð að öðru leyti, því að með þessu er því varnað að hrjóstrug lönd blási upp. Nú eru jólatré ræktuð á rúmlega 100.000 ekrum lands og gefa góðan arð. Þegar Theodore Roosevelt varð íorseti, hafði það verið venja um all- mörg ár aó hafa úrvals fagurt tré í Hvita húsinu á hverjum jólum. Roosevelt ofbauð hve mikið var höggvið af skógi á hverju ári til þess eins að menn gæti haft tré á heimilum sínum á jólunum. Hann gat þó ekki bannað þann sið. En hann gerði ann- 3ð. Hann bannaði algjörlega að jóla- tré væri í Hvíta húsinu. Ekki dugði það bann þó alveg, því að synir hans laumuðust með jólatré upp í herberg- ið sitt, án þess að hann vissi af. Þá var nýlega komin á laggirnar stofnun, sem heitir Skógvernd Bandaríkjanna. Forstjóri hennar var Gifford Pinchot. Hann fór á fund for- setans og tjáði honum, að það horfði síst til landauðnar þótt ung tré væru höggvin og höfð fyrir jólatré. Það væri nauðsynlegt að grisja skógana, þeir Reynið að gera þessa mynd af jólasveininum sem er að hella úr pokanum sínum, fallegri með því að mála hana, annaðhvort méð vatnslitum eða litblýöntum. Sendið blaðinu myndina fyrir 1. febrúar 1981. Fimm bókaverðlaun. næðu við það betri þroska. Ef grisj- unin væri framkvæmd á réttan hátt, yrði hún til þess að skógarnir yrðu betri. Þegar Roosevelt heyrði þetta, afturkallaði hann bann sitt og síðan hefur jólatré verið á hverju ári í Hvíta húsinu. Nú er farið að velja sérstakt tré til þess, og var það einkaréttur einhvers af Vesturríkjunum að velja það og gefa. Um langt skeið voru þar höfð „lifandi" tré, það er tré sem voru tekin upp með rótum og jarðvegi, og að loknum jólum gróöursett aftur á einhverjum stað. Nú er þetta jólatré klofið í skíð að loknum hátíðum og geymt til þess að brenna á arni Hvíta hússins á næstu jólum. Sums staðar er það siður að safna saman öllum jólatrjám eftir nýárið og gera úr þeim mikið bál á þrettándan- um til heiðurs vió Austurvegsvitring- ana og Betlehemsstjörnuna. Jólatré eru af ýmsum tegundum: rauðfuru, hvítfuru, blágreni, rauð- greni, balsam-furu, Douglas-furu o. s. frv. Skemmtilegar þykja balsam- fururnar, því að greinar þeirra koma í kross með reglulegu millibili, og eru því þessi tré talin tákn krossins helga. Blágreni og norsk fura eru og í mikl- um metum. Þetta hafa skógræktarmenn í huga og þeir velja sérstakan jarðveg fyrir hverja tegund. Þegar kemur fram í ágúst, senda þeir pöntunarlista til viðskiptamanna sinna, svo að þeim gefist kostur á því í tíma að velja þær tegundir er þeir vilja helst. Allt haustið eru menn svo önnum kafnir við að merkja þau tré, sem á að fella, en skógarhöggið byrjar ekki fyrr en komið er fram á vetur. Fyrstu trén, sem felld eru, eru geymd í frystiklefum fram undir jól, svo að engin hætta sé á því að þau láti á sjá. Margur mun geta tekið undir með litlu stúlkunni að fegurstu tré hér á jöróu séu jólatrén. Af bernskuminn- ingunum eru minningarnar um jólin öllum kærastar, og það eru jólatrén sem hafa varpað töfraljóma sínum yfir þær.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.