Æskan - 01.01.1984, Blaðsíða 40

Æ3*«
,iai)Tíá,
—MJ !■!■■■■ ■ ■ ■!■■■■
RIYNDiH
1T
Þið hafið eflaust tekið mikið af
skemmtilegum myndum. Við
vildum gjarnan birta bestu
myndirnar, og í stað þess að
efna til beinnar samkeppni bjóð-
um við ykkur að senda okkur
bestu og skemmtilegustu mynd-
irnar til birtingar. Við veljum svo
„MYND MÁNAÐARINS" hverju
sinni. Við veitum bókaverðlaun
fyrir allar myndir, sem við birt-
um, en aðeins peningaverðlaun
fyrir „MYND MÁNAÐARINS", 600
krónur. Allir lesendur ÆSKUNN-
AR mega senda inn myndir. Ef
þið viljið fá myndirnar aftur, þá
takið það skýrt fram.
Verið nú dugleg að senda
myndir til blaðsins og gleymið
ekki nafni og heimilisfangi.
Merkið umslagið: Æskan, Box
14, Reykjavík, og neðst í horn
umslagsins „MYND MÁNAÐAR-
INS“.
HVER TEKUR BESTU LJÓS-
MYNDINA?
veistu það, amma, að hann
Lilli kenndi henni ömmu sinni
að tala við Guð, hún kunni
það ekki, hann kenndi henni
að gera „svona“, hann lærði
það í sunnudagaskólanum".
„Það er gott“, sagði amma.
„Eigum við að rifja upp sög-
una um körfurnar, sem engl-
arnir drógu upp til himins,
manstu hvað var í þeim?“
„Það voru bænir og þakkir,
og þakkarkarfan var nærri því
tóm“. „En hvað með þig, er
ekki stundum lítið í þakkar-
körfunni þinni?“ „Það er ekki
eins mikið í henni og í bæna-
körfunni", sagði drengurinn.
„En þú hefur nú margt að
þakka fyrir“, sagði amma.
Og svo var rifjað upp -
þakka fyrir fötin, matinn,
heilsuna, leikföngin, snjóinn
- það var svo gaman að
leika sér í snjónum - pabba,
mömmu, brósa og jólin og
jólagjafirnar.“ „Manstu nokk-
uð fleira? spurði amma. „Já,
að þú ert amma mín“, kom
svo innilega frá litla kút.
Amma fékk kökk í hálsinn og
þrýsti drengnum fastar að
sér. „Og ég þakka Guði fyrir
þig og öll barnabömin", sagði
hún.
Ömmur og afar ættu oft að
fá tækifæri til að tala við börn-
in. Á milli þessara tveggja
aldursskeiða myndast oft
innileg vinátta, sem endist
ævina á enda, og börnin eiga
margar hugljúfar minningar
um afa og ömmu, sem þau
hafa lært að þekkja einmitt á
svona sögu- og samtals-
stundum. Og sú kynning er
þeim öllum jafn dýrmæt. Að
sá góðum fræjum í ungar
barnssálir er blessunarríkt
starf, og hlýtur fyrr eða
seinna að bera tilskildan
ávöxt.
H.T.
Anna litla er að fást við garðyrkju-
störf, af því að hún sér föður sinn
gera það, en uppskeran er ekki eins
góð og hún átti von á.
40