Æskan - 01.01.1984, Blaðsíða 29
HÚSAMÚSIN og HAGAMÚSIN
5. - Gott mun nú gott að snæða, hugsaði hún.
Það var ekki svo lítið sem hagamúsin hafði safnað.
Hún bar fram hnetukjarna og hvannarætur og
margs kyns aðrar rætur og enn annað góðgæti
sem vex um skóg og fjall. Það geymdi hún í gryfju
svo að það frysi ekki.
7. Hagamúsin þá það með þökkum og leið ekki á
löngu uns hún birtist. Húsamúsin hafði safnað
saman nokkru af öllu því sem afgangs varð í
húsinu um jólin. Þar voru ostbitar, smjörklípur og
tólg, brauðmolar, grænmetisagnir og enn fleira
góðgæti.
6. Gnótt var á borðum og þær átu vel og lengi. En
húsamúsinni fannst þetta lélegur kostur. - Víst
mun hægt að draga fram lífið á þessu, sagði hún,
- en ekkert gómsæti er það. Komdu til mín og
bragðaðu á því sem ég hef að bjóða.
8. Þær gerðu sér gott af og lengi gat hagamúsin
bætt við sig, því að slíkt sælgæti hafði hún aldrei
bragðað. Á eftir þyrsti hana enda var maturinn
sterkari og feitari en hún átti að venjast. - Hér er
ölið við höndina, sagði húsamúsin.
Skemmtileg myndasaga í litum