Æskan - 01.07.1988, Blaðsíða 8

Viðtal: Karl Helgason Myndir: Heimir
öskarsson
"^höfumAfy lífleð''
Þeir eru norðlenskir, Jrjörugir, spaug-
samir, glaðbeittir og galvaskir; ejtirsótt-
ir til laujlétts leiks Jyrir dansi; dáðir aj
draumlyndum meyjum og mörgum
Jleiri; sigurvegarar í Músíktilraunum
1987; tilþrija-tónlistarmenn: Strákarn-
ir í Stuðkompaníinu.
„Nei, við vorum ekki að stæla Stuð-
menn - eða reyna að ná vinsældum út á
nafn þeirra,“ svarar Karl Örvarsson þeg-
ar ég spyr um ástæðu nafngiftarinnar.
„Við höfðum lengi velt fyrir okkur hvað
við ættum að skíra hljómsveitina, eina
þrjá mánuði. Ég var einhvern tíma að
versla í söluskála þegar hugmyndinni
laust niður. Mér fannst nafnið hentugt
og eiga vel við.“
- Hefur Stuðkompaníið einvörðungu
slegið á létta strengi, lagt áherslu á fjör
og hopp og hí. . .?
„Á dansleikjum höfum við leitast við
að standa undir nafni, að koma fólki í
„stuð“, vera gleðihljómsveit. Það er
óhætt að segja að við höfum þótt líflegir
á sviði og átt auðvelt með skapa ánægju-
leg hughrif. . .! En á nýju plötunni okk-
ar - hún kom út í vor - voru ekki ein-
ungis stuðlög. Takmark okkar var að
leika góða tónhst, ekki einfalt sumar-
gleðipopp - og okkur tókst það vel. Við
lögðum mikinn tónlistarlegan metnað í
gerð plötunnar.“
„Bræðraband"
Stuðkompaníinu var komið á laggirnar
í apríl 1986. Þá tóku tvennir bræður á
Akureyri sig saman, Karl og Atli Örvars-
synir og Jón Kjartan og Trausti Már
Ingólfssynir og mynduðu hljómsveitina
ásamt Magna Friðriki Gunnarssyni.
„Magni hefur alltaf staðið á milli
tveggja skauta, bræðrabandalaganna.
Þegar við höfum rifist hafa bæði bræðra-
gengin reynt að fá Magna á sitt band,
togast á um hann. Það hefur raunar verið
afar shtandi fyrir hann, strákinn, og leg-
ið nærri að við tættum hann í sundur,
andlega og hkamlega. Allt hefur þó feng-
ið farsælan endi. Við höfum líka komist
að því, eftir grufl í ættfræðidoðröntum,
að Magni er frændi okkar bræðra beggja,
allra, eða þannig. Það mun vera skyld-
leiki í tólfta lið, jafnvel tíunda!“
Karl Örvarsson segir þetta með undar-
legum hátíðleika. Mér heyrist krimta í
einhverjum á bak við. . .
Og fyrst ég hef þegar sagt það óbein-
um orðum er eins gott að játa það strax:
Ég var að tala við nafna minn í síma,
staddan í Vestmannaeyjum. Við höfðum
ætlað að ræða saman í makindum í
Reykjavík, þeir hugðust hafa hér við-
komu á leiðinni frá Akureyri til Eyja. En
ferðaáætlun var skyndilega breytt og þeir
fóru hjá með hraði.
„Við sáum að við yrðum að æfa dálítið
með nýjum trommuleikara - hann hljóp
í skarðið fyrir Trausta Má sem flatmagar
nú á Sólarströnd (Costa del Sol) á Spáni.
Við fengum Sigfús Örn Óttarsson til liðs
við okkur, ágætan Akureyring, einn af
farsælustu trommuleikurum landsins,
margreyndan með fjölda hljómsveita.
Hann hefur barið bumbur með Rick-
shaw, áður Mannakornum, og er nú í
því fræga Rokkabilly-bandi Reykjavík-
ur, syngur þar líka bakrödd við góðan
róm. . .
Já, þess vegna breyttist þetta allt.“
Þannig var það. En við gerum gott u
öllu með löngu langlínuspjalli, sV°
eins og vinkonur eiga og kemst eng>n°
að símanum í marga stundarfjórðung2-
(Og þá segja þær stundum við manWnn
sinn: „Ég þarf að tala við hana Siggu
nokkrar mínútur. Hrærðu í pottinufl1
tuttugu mínútna fresti. . .“ - En þa^ e
auðvitað allt annað mál. . .)
Margir lesendur Æskunnar höfðu be
ið okkur að segja frá Stuðkompannn^
helst í löngu máli og með m°rg
myndum. Við bregðumst nú (loksm^
vel við og reynum að lýsa þeim a^'n
kvæmlega. Við látum lesendum þ° e .
að ráða í lit hárs og augna af myndun ^
- og látum lengd, þyngd og skósts
liggja á milli hluta.
Karl Örvarsson er 21 árs, söngvarl n j
saxófónleikari sveitarinnar. Hann
ungur á saxófón, í ein þrjú ár, °g s\
hálft misseri hjá Félagi íslenskra m)°^
listarmanna í Reykjavík. Hann hefur
ið það duga. Hann var áður í hljómsV01^
inni Bandalaginu er lék nánast ein ^
innansveitar á Akureyri og í alnæsta
grenni. Karl hefur helgað sig tónlistjn ^
undanfarin ár - og að auki fengist 03
við auglýsingagerð. n|
Karl segist hafa mestar taugar
hljómsveitanna Japans, FIXX, 11
Floyds, Prefats Sprouds og tónhst &
mannsins Davíðs Bowies. „Sem ret^nia
og skylt því að við erum fæddir a s
f/esK»"