Æskan - 01.07.1988, Blaðsíða 47

rsi kól lasto fan
eftir Þórdísi Biömsdóttur 9 ára.
Sólaskóla eru margir krakkar.
a'ldór kennir einum bekknum
1 Sólaskóla.
^ofan, sem Halldór kennir í,
er SVo lítil að þegar
°r°in, stólarnir og börnin
eru komin inn í hana
er bara ekkert pláss
kennarann.
Kennarinn varð því að láta sér
ynda að ganga uppi á borðunum
ötnin þurftu líka að ganga
a borðunum til að
°mast í sætin sín.
Það sem kennaranum þótti verst
Var að það var nokkuð stórt bil
^Hi tveggja borða.
ilið var svo stórt að
ann varð að taka tilhlaup
°8 stökkva eins langt
u§ hann gat til að
ontast á milli þeirra.
Það yar mánuður liðinn frá
því að skólinn byrjaði.
Þá kom dálítið fyrir
sem börnin gleyma aldrei.
Það gerðist þegar kennarinn
var að hoppa á milli borðanna.
Hann hoppaði á milli þeirra
alveg þangað til hann
kom að borðunum sem breiða
bilið var á milli.
Þá tók hann langt tilhlaup og
stökk svo eins langt og hann gat.
En hann stökk aðeins of langt.
Hann lenti þess vegna
ekki á borðinu heldur lenti hann
á drengnum sem sat við borðið.
Sem betur fer meiddist
hvorugur þeirra.
Skólastjórinn sá þá að það var
ekki hægt að láta börnin
vera í svona lítilli stofu.
Hann útvegaði því kennaranum
stærri stofu og þá
fór allt vel.
^ lcscndum
Nokknr
lítil lióð
Vindur
Vindurinn hvíslar að mér,
segir mér frá sorgum heimsins,
segir að heimurinn
brenni í vítislogum.
En ég veit að Guð mun gæta mín.
Ég veit líka að vindurinn
segir satt.
Friður
Dúfa!
Þú sem flýgur á hvítum vængjum.
Hvar ert þú?
Að elska
Ástin er svo furðuleg.
Fólk svíður þegar það elskar
og það svíður
þegar það elskar ekki.
Edra-Aka, 11 og 12 ára.