Æskan - 01.07.1988, Blaðsíða 13

Ejíddu á meðan ég sæki hana.
^Ertu vitlaus!
, 8 vil ekki vera ein
1 draugahúsinu, hvæsti Vigga.
n ^-°nidu þá með!
,Vo tróðu þau sér aftur
Ut Ur° gluggann.
^au m®ttu Láru og Jonna.
við ætlum að líta á drauga-
^ið. Viljið þið vera með?
p.|.a5 sögðu Lára og Jonni í kór.
E sótti byssuna
°8 svo fóru þau öll fjögur
lnn Um gluggann.
J°nni festi sig á nagla
§rét svolítið.
Eað^ann ^ætt^ fljött.
að
var svo spennandi
vera kominn inn
1 draugahúsið.
au læddust upp gamlan tréstiga.
að brakaði draugalega í honum.
þVn Eomu þau inn í eldhús.
| að var stórt en dimmt.
stofunni var næstum myrkur.
1 að var af því
rUnnarnir voru
o^stum vaxnir fyrir gluggann.
v° voru líka dökkbrúnar
prdínur.
y|t°rninu stóð píanó.
^ga gekk að píanóinu.
j^Un opnaði það
8 trornrnaði á nóturnar
var draugalegt hljóð.
au gengu hring eftir hring
^ allt húsið
^ sáu engan fjársjóð.
f Ve8gjunum héngu myndir
sErýtnum körlum.
Framhaldsþættir eftir Krístínu Steinsdóttur.
- Ég vil fara heim, sagði Lára.
Ég er hrædd, það er svo dimmt.
- Þú þarft ekkert að vera hrædd.
Ég er með byssuna mína.
Elli var mannalegur.
- Ég er samt hrædd, vældi Lára.
- Smábarn........hvein í Ella.
Þá heyrðist ægilegur hávaði.
Pomp. . somp. . bomp. .
brrrrr. . .
Krakkarnir stirðnuðu.
- Jesús minn. . .! hrópaði Vigga.
- Draugurinn. . .! hljóðaði Lára.
- Allir út íljótt! æpti Elli.
Hann var náfölur
og hljóp á undan hinum.
Hann hljóp svo hratt
að hann tók ekki eftir litlu kisu
sem sat uppi á píanóinu.
Kisa hafði farið inn um gluggann
á eftir krökkunum.
Hún sat nú á píanóinu,
barði í nóturnar
og hoppaði á þeim.
Hjálp!
Elli þaut niður stigann
og allir krakkarnir á eftir.
Lára kom síðust hágrátandi.
Hún datt og meiddi sig í hnénu
og grét nú enn hærra.
Þau tróðust öll út um gluggann.
Fyrst kom Elli, svo Vigga.
þá Jonni og síðust Lára litla.
Hún var háskælandi og blóðug.
Þau flýttu sér svo mikið
að þau gleymdu að loka
k j allaraglugganum.
Svo hlupu allir heim til sín.
- Það var hræðileg vofa
í draugahúsinu,
bunaði Vigga út úr sér.
Hún var að borða kvöldmat.
-Hvað ertu að segja?
spurði mamma.
Vigga sagði mömmu alla söguna.
- Þetta megið þið aldrei gera,
það er bannað að ryðjast inn
í annarra manna hús.
Líka hús sem enginn býr í.
Mamma var mjög alvarleg.
- Og hvernig dettur ykkur í
hug að það sé fjársjóður
í kjallaranum hjá henni
Nikkólínu gömlu!
Næsta dag hittust Vigga og Elli.
- Ég má aldrei fara aftur
inn í mannlaus hús,
sagði Vigga alvarleg.
- Iss, piss, mér leist
ekkert á þetta hús, sagði Elli.
- Við getum verið hjá
pabba og mömmu í kjallaranum
þegar við förum að búa.
- Og kannski finnum við
fjársjóð þar!
sagði hann og brosti breitt.

13