Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.04.1917, Blaðsíða 111

Skírnir - 01.04.1917, Blaðsíða 111
•-218 Kitfregnir. [Skirnir var kalt til Engla og Burgunda. En þessa veröur að geta fyrir þá sök, að Frakkland var þá svo illa komiS, aS jafnvel ungir sveinar gengu blóSugir hverir undan öSrum, er þeir deildu um rótt föSurlands síns og rótt erlendra yfirdrottna. VerSur þá og auSskiliS, aS meiri bruni hafi þar þá veriS í hugum manna og vin- átta og fjandskapur staSiS dypra en á friSartímum þeim, sem vór höfum haft reynslu af. Þá verSur ljósara fyrir mönnum, hvernig þessi 17 ára gamla bóndadóttir mátti orka því er hún geröi. FöS- urlandsástin vakti henni ósigrandi þrá til þess aS bjarga ættjörð sinni. Trúartraust hennar vakti henni aftur bjargfasta trú á því, aS guS mundi hjálpa þjóSinni. En enginn hjálparinn kom. Þá vaknaSi hjá henni svo lifandi þrá, að verða helsærSri ættjörS sinni að liði, að hún trúði því, að guð hefði sérstaklega ætlað sór þetta hlutverk. Og nú hafði hún vitranir og sagði María mey henni og aðrir himneskir sendiboSar, hvað hún ætti að gera. LagSi hún á staS til konungs og fekk leyfi til að fara til Orleans og lótta af umsátinni. Óskelfdur hugur hennar og einbeitni og barnslegt trú- artraust vakti nú Frökkum nýjan hug og nýjar sigurvonir og ætt- jarðarást, en dró úr hug fjandmönnum þeirra með því ofurafli, sem trú og hjátrú áttu á þeim tfmum. Tilkoma þessarar ungu meyjar sneri öllu við, og hún leiddi Frakka frá sigri til sigurs, fór með konung til Reims og lét krýna hann þar sem húti hafSi heitið. Stóð nú hagur Frakka vel og hún þóttist hafa lokið hlutverki sínu. En fyrir fortölur manna fylgdi hún þó enti hernum, en þá fór svo að lokum að hún var gerð bernuma og síðan seld Englendingum t hendur. Þeir geröust nú þeir ódrengir að þeir svöluðu hatri sínu á þessari saklausu ■ mey, sökuSu hana um galdur og brendu hana á báli. Frakkakon- ungur og hans menn gerðu engar verulegar tilraunir til þess að bjarga henni. Síðan hefir menn deilt á um konu þessa. Hafa sumir gert gys aS henni, sumir lastað hana, en sumir lofað. Nú hafa Englar nýlega sett henni minnisvarSa og reynt með þvf að má blettinn af, . er þeir fengu við bálför hennar. Enginn getur með sauni mótr mælt því, að húu hafi verið einhver hinn ágætasti og einkennileg- asti bardagamaður í þjónustu hugsjónanna. En fegurstan minnis- varða hefir hið heimsfræga þýzka þjóSskáld Fr. Schiller sett henni, j;þar sem er sorgarleikur sá, er Alexander hefir nú þýtt. Eg hefi orðið svo margorSur um yrkisefnið sakir þess, að al-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.