Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.04.1917, Blaðsíða 63

Skírnir - 01.04.1917, Blaðsíða 63
170 Jón Stefánsson. [Skímir . ara að. En síðasta árið tókst honum með elju, þrátt fyrir heilsubilun, að binda enda á þær sögur, sem áleiðis voru komnar, nema eina — »Grasaferðina«. Mér virðist öðruvísi blær yfir fiestum síðari sögum J. . St., en hinum fyrri, sem áður eru út komnar. Þar kennir meiri mýktar og sorgbliðu í meðferð höfundarins á ör- lagaþáttum sögupersónanna. Astarþrár þeirra og tilíinn- ingar hótiegri, eða — réttara sagt — eigi jafn bráðar og áberandi. Þær brenna engu síður, en það er glóðareldur og eigi bál. Efnismeðferðin í sögunum »Seingróin sár« og »Aftanskin« bendir til þessa. Grundvallar-umbótastefna höfundarins er hin sama til enda. En það er eins og meira beri nú á þrá til þess, að finna í lífinu sjálfu þau sárasmyrsi, sem veita blæðandi und einstaklingsins meiri fróun en hlutsæisstefnan viðurkendi um skeið. Hann finn- ur fleiri ljós til þess að benda persónum sínum að síðustu höfn, þrátt fyrir árekstrana. Og nú kemur fram í sál hans og skoðunum einn áhrifastraumurinn frá ’74, runn- inn úr gömlu rómantikinni, sem hlutsæisstefnan þurkaði aldrei til fulls. Fegurðar- og samúðarþráin vakti inst inni — glæddist af samvinnuhreyfingum og hugsjónaöld- um nútímans, til endurnýjunar í ljósmóðu hinnar nýju »hugsæisstefnu« skáldskaparins (ný-rómantík). — .T. St. varð þýðari og bjartsýnni með aldrinum, eins og raunar allir, sem mentast vel og ná andlegu víðsýni. Efniviðurinn er að kalla má hinn sami í síðari sögunum. Málið í fastari skorðum og sveitamyndirnar há-islenzkar, t. d. í »Grasaferðinni« og »Snæfríðarþætti«, sem mun vera síðasta saga hans. I þeirri sögu eru að mínum dómi sam- andregin flest og ýms beztu skáldeinkenni höfundarins. Alt runnið frá hjartarótum hans og metnaðarhug. Mér finst eg sjá Jón Stefánsson sjálfan, eins og hann var á efri árum, skýrast í gegnum þessa sögu. Það hefir verið sagt um mörg skáld, að kunnugir geti fundið eigin persónur þeirra i ýmsurn útgáfum i ritum eftir þá. Þetta er mjög eðlilegt. T'ilfinningar sínar og innra iíf hljóta þeir að nota sem mælikvarða á sálarlíf annara
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.