Valsblaðið - 11.05.1961, Blaðsíða 65

VALSBLAÐIÐ
63
í sambandi við afmæli þetta, má geta þess, að ætlunin var að fá
yfirlit yfir leiki félagsins frá byrjun, en það var ekki aðgengilegt,
þar sem leitað var. Ákvað stjórn félagsins þá að láta gera svokallaðar
fyrirliðabækur, þar sem allir leikir eru skráðir og á fyrirliði hvers
flokks, að annast það, og síðan, eða í 25 ár, á félagið leiki sína skráða
í bókum þessum.
Skýrslur þessar urðu upphafið að skýrsluformum þeim, sem síðan
hafa verið notuð á knattspyrnuleikjum og handknattleiksleikjum.
Eftir 5 ára starf lét Reidar Sörensen af störfum, sem þjálfari Vals
og var að því mikill skaði. Þá réðist stjórnin í það, að ráða skozkan
þjálfara, Bert Jack að nafni, sem var um skeið hjá félaginu. Hann
ílentist hér og er nú starfandi prestur í Húnavatnssýslu.
Á þessu ári urðu nokkrar umræður milli stjórnar Vals og fram-
kvæmdastjóra KFUM um samstarfið, þar sem Valur hafði fjarlægst
KFUM upp á síðkastið. Stjórn Vals vildi ekki, að um slit á sambandinu
milli félagsins og KFUM yrði að ræða og lagði til að stjórn KFUM
hlutaðist til um að ungur maður starfaði með Val í leik og starfi, yrði
nokkurskonar fulltrúi KFUM og annaðist hlutverk þess innan Vals
eftir því sem eðlilegt væri. Frekari formlega afgreiðslu hefur mál
þetta aldrei fengið.
Áætlanir.
Eftir aðalfundinn um haustið 1936 hafði stjórnin mörg járn í eldin-
um. í fyrsta lagi, inniæfingar og fundi þar sem þjálfarinn Bert .Tack
átti að halda fyrirlestra um knattspymu og skemmtifundi einu sinni
í mánuði. Æfingatafla var send út ásamt hvatningabréfi.
Samið var um kjör þjálfarans og átti hann að fá 12 krónur á viku,
frítt fæði, húsnæði og þjónustu.
Gerð var framtíðaráætlun um ýms málefni, sem stjómin taldi að
vinna þyrfti að á næstu árum. Var hún í 8 liðum og var á þessa leið:
1. Vinna að því að eiga góðan knattspyrnuvöll fyrir alla flokka,
hús og bað.
2. Vinna að því að eiga tvö lið í öllum flokkum.
3. Vinna að því að hafa fasta þjálfara í öllum flokkum.
4. Vinna að því að kappliðsmenn og fulltrúar séu reglumenn.
5. Vinna að því að safna gögnum að sögu félagsins.
6. Vinna að fjárhagslegu sjálfstæði félagsins.
7. Vinna að því að farnar séu innanlandsferðir með alla flokka.
8. Vinna að því að farnar séu utanfarir, minnst fjórða hvert ár.
Þá var rætt um það að fá hingað til lands einn eða tvo skozka knatt-
spyrnumenn, sem æfðu með félaginu á komandi sumri. Var Bert Jack
hvetjandi þessa og kvað föður sinn fúsan til að leggja fram 10 sterlings-
pund til þessa máls. Fyrir milligöngu Jacks kom svo Murdo Mac Dougall
hingað til lands 24. apríl og æfði hann fyrst með félaginu, en síðar
eða í ágúst sama ár tók hann að sér þjálfunina því Bert Jack fór þá
norður í land.
Murdo var leikinn og góður knattspyrnumaður og lærðu menn af
honum og þó sérstaklega þeir yngri. Dvaldist hann næstu 2 árin hjá
félaginu. —
Lengi höfðu félagsstjórnirnar á undanförnum árum óskað þess, að
hafa eigið hús til umráða til fundahalda. 1 byrjun þessa starfsárs
fékk félagið herbergi í Mjólkurfélagshúsinu til fundahalda og til þess
og fannst þá að þú leggja allt þitt fram,
félaginu til heilla?
Kemur það fyrir, að þú hnakkrífist,
með miður heppilegu orðavali, við fé-
laga eða mótherja, út af einhverju,
kannske mjög lítilf jörlegu, þegar ungir
félagar þínir eru viðstaddir? Hefur þú
nokkurntíma ljótan munnsöfnuð við
nokkra af félögum þínum?
Svona mætti lengi halda áfram, og
getur hver og einn gert það upp við
sjálfan sig, — ef hann á annað borð
er svo drenglundaður, að geta viður-
kennt misbresti sína.
Þá eru athugasemdirnar eftir á of-
angreindum liðum.
Ef við lítum á, hvað hver og einn
leggur mikið á sig til að þekkja og
kynnast þeim yngri, þá er ástandið svo,
að oft þekkja ekki 1. flokks leikmenn
alla 2. flokks leikmenn, þegar þeir
heyja leiki sína. En þó er nokkur á-
hugi hinna eldri að vita nöfn þeirra,
til þess að geta kallað miður heppileg
orð til einhvers, og síðan að hella sér
yfir þá í leikhléi og eftir leikslok, —
sérstaklega ef þeir hafa orðið undir i
viðureigninni, — fyrir hvað hann sé
illa af guði gerður, að geta ekki sigrað
hvern þann keppinaut, sem hann etur
kapp við, og hvað hann hafi verið skap-
laus, þegar þessi eða hinn hafi sett
bragð fyrir hann, og hví hann hafi ekki
„hjólað í hann“ og sýnt, að hann væri
góður Valsmaður. Eða þá að hann sé
svo rígmontinn, að hann geti ekki
hreyft sig vegna þess, að hann hafi allt-
af þurft að vera að laga hárið á sér, o.
s. frv.
Svona er það oft með 2. flokk,
og heldur verra með 3. flokk. Hvernig
er þá með hina mörgu tugi þar fyrir
utan, sem hinir og þessir hafa mokað
inn í félagið, eins og í ákvæðisvinnu
væri?
Þegar svona er ástatt, er þá nokkur
furða, þó að myndist smáklíkur innan
félagslífsins, sem svo oft í framtíðinni
er vont eða ómögulegt að brúa á milli,
og sem alltaf eru að rekast á; önnur
ýmist undir, hin ofan á. Hve marga
góða krafta höfum við ekki misst, eða
verið farið illa með vegna þessarar ó-
einingar, sem flestar eiga rót sína að