Valsblaðið - 11.05.1961, Blaðsíða 136

134
VALSBLAÐIÐ
63.
Mörg þá var?S, er gaman gjöríSist
glíman heit meS drengjasveitum,
eftir brœíSrabyltu og aíSrar
brátt upp stóÖu sáttir og góíSir;
oft sér í hvirfing bvíldir þarfar
á hvamma-brúnum tóku lúnir,
dátt þar sungu, kátt svo klingja
kvœ?Si gjörÖ um fósturjörÖu.
64.
Þegar söngur svall, og langar
sveiflur ^1^0^^* um loft, og ómur
barst um dranga klofin klungur,
aíS kvaíS viÖ dvergamál úr bergi,
komu’ upp þar úr kletta-skoru,
kölluíS af söng úr gljúfri þröngu,
arnarbjón, sem vildu, aíS vonum
vita reiíS hvaíS ylli seiíi.
65.
HreiÖur áttu* í bjargi bröttu,
báru þangað gnægtir fanga
utan frá sjó, atS unginn grái
æti fengitS gæti lengi.
Stundum hingatS, stundum þangatS
sterklega svifu fjalli yfir
bátt og vítSa vængjabreitSir
voru’ á sveimi kringum beima.
66.
Fljótt leitS títS, þess fáir gá(Su,
fararvörtSur þar til gjörtSi
merki* atS tími til væri kominn
tækur nú til borgar atS snúa.
GótSa fyrst þó gutSsþjónustu
garpar snjallir héldu' á fjalli,
stilltra drengja stigu söngvar,
stuttortS rætSa og bæn í hætSir.
67.
Fyllti bjarta bugi og björtu,
bátt yfir glaumi mannlífs strauma
himinfriíSur belgra tíÖa,
berrans oríS af náÖarborÖi.
Dásöm kirkja Drottins verka
dýríSleg sem brúíSir f vígsIuskrúíSa
náttúran var?S, og næmur lærtSi
nytjamál, er gagnar sálu. -
68.
UríSu stoíSir fjöllin frííSu,
fagrar er Ijóma’ í belgidómi,
foldin gólf og biminn hvelfing,
bamradalir stúkur salar,
ValsbúíS.
Seytjánda júní gerast ýmsir kaupmenn
og hér hafa Valsmenn tekið sér stöðu
með bankann að baki!! Buisnessinn
virðist í fullum gangi!
□
F □ R S í Ð A
VaUMaðiiM
Frímann Helgason teiknaði forsíðuna.
Söguna tóku saman þeir Einar Björns-
son og Frímann Helgason. Frímann
ritaði um tímabilin frá 1911 til 1920
og 1930 til 1953, svo og kaflann um
Hlíðarenda. Einar ritaði kaflana frá
1920 til 1930 og frá 1953 til 1961. —
Valgeir Arsælsson samdi og sá um töflu-
ýfirlitin, sem birt eru aftast í blaðinu.
Myndamót gerði Litróf. — Það þótti
rétt að setja nr. 19 á hátíðarit þetta
og á þann hátt fá rétta númeratölu
blaða þeirra, er Valur hefur gefið út
síðan fyrsta blaðið kom, sem var Af-
mælisritið á 25 ára afmælinu, 1936.
altarisljós viS ungum blasir,
eigló björt, og gleSur hjörtu.
Hugarsjónir sorgarvana
sálum drengja fróa Iengi.
69.
Eftir 'glaðar unaðstíðir
uppi þar á f jalli skarar
stigu niður á neSra hauður,
neyttu forða á grœnu borði;
máltíð saddi kæti krydduð
kostulegri og miklu fegri
en veizla bezt með konungs kosti,
krásamergð og sundurgerðum.
70.
Þegar kvöldar heim er haldið,
heldur þótti lúnum dróttum
heimleiS þung og leiðir langar,
létti þó söngur undir göngu.
Þegar heim svo þreyttir komu,
þótti gott á sæng að dotta,
sváfu vært, unz sólin bjarta
signdi hlýjan dag aS nýju.
VIII. ÞÁTTUR
Stælið hinar máttvana hendur,
styrlcið hin skjögrandi kné! Seg-
ið hinum istöðulausu: Verið
hughraustir , óttist eigi! Sjá, hér
er guð yðar!
Jes. 35, 3—4.
71.
Rignir, dignar, dropar magnast,
drjúpa’ í Iopum, fóIki'S hopar
inn frá vinnu’ í verka banni,
á völlum bella straumaskellir.
Gegngum regnir brjótast bragnar,
bognar ei megn, þótt vökni þegnar,
stunda’ á fund aS fara £ skyndi,
f jöriS snarir eigi spara.
72.
Á slíku kvöldi kátir höldar
í K. F. U. M. vilja trúir
sitja fund meS sönnu yndi
saman hyggnir, þó aS rigni.
Til gleSiauka gjört er mikiS:
GamanræSur, lestur kvæSa,
skemmtun efla tveir meS tafli,
tala i næSi saman bræSur.
73.
Drengir þannig koma og kynnast,
kvistir mætir festa rætur
vinaástar vel í brjósti,
vísir smár sem grær meS árum.