Valsblaðið - 11.05.1961, Blaðsíða 53

VALSBLAÐIÐ
51
es Bergsteinsson og Hrólf Benediktsson. Þann leik unnu Danir 2:1.
Valur lék einnig og tapaði 4:2. Fram tapaði 2:0 og KR 5:1. Síðasta
leikinn vann Reykjavíkurúrvalið með 5:1. Þessum leik var útvarpað og
er það í fyrstá sinn, sem knattspyrnuleik var útvarpað hér.
Þetta ár gekk knattspyrnan mjög vel og segir það sína sögu, að
flokkar frá Val voru í úrslitum í öllum flokkum í öllum mótum sum-
arsins.
þess má geta að Reidar Sörensen gaf bikar til að keppa um, er hafði
þann tilgang að lengja æfinga og keppnistímann fram á haustið. Var
upphaflega ætlunin að öll félögin væru með, en aðeins Fram og Valur
vildu taka þátt í því og var þá ákveðið að Valur og Fram kepptu um
bikarinn í öðrum og fyrsta flokki.
Þetta ár sem önnur er haldin hlutavelta í KR-húsinu, en það bar til
nýmæla að meðan hlutaveltan stóð yfir lék hljóðfæraflokkur frá Val
og hafði Hermann Hermannsson forustu um þetta. Þótti þetta skemmti-
leg tilbreytni og ekki spillti það að horfa á hinar rauðu Valspeysur, sem
hljómsveitin klæddist. Framhald gat því miður ekki orðið á þessu í
framtíðinni, vegna þess að þetta var jöfnum höndum danshús og þar
var ráðin hljómsveit og krafðist hún að fá þennan „buisness“. Úr því
varð þó ekki og lagðist þetta því niður, illu heilli.
N orðurlandaför undirbúin.
Eitt af fyrstu verkum stjórnarinnar eftir aðalfundinn 1934, var að
hefjast handa um að undirbúa utanförina til Noregs og Danmerkur,
næsta ár.
Einn aðal hvatamaður að för þessari var Reidar Sörensen þjálfari
félagsins. Annaðist hann allar bréfaskriftir fyrir félagið varðandi för-
ina og var það mikið starf. Sunnudaginn 2. des. 1934 var fundur hald-
Reykjavíkurmeistarar 1934. — Fremri röí frá v.: Jóhannes Bergsteinsson,
Hólmgeir Jónsson, Hermann Hermannsson, GuíJmundur SiguríSsson, Olafur Gama-
líelsson, Agnar BreiíSf jöríS. Aftari röíS: Óskar Jónsson, Grímar Jónsson, Gísli
Kærnested, Jón Eiríksson, Reidar Sörensen þjálfari, Frímann Helgason og
Bjarni GuíSbjörnsson.
Gu'Smundur SigurtSsson
Hinn glaÖsinna félagi, sem kom öllum
í gott skap. GóíSur og einlægur sam-
starfsmaÖur, utan vallar, sem innan.
Minningar af Meiavelli
Vorkvöld fyrir 14 árum, þegar farið
var að halla undan fæti (knattspyrnu-
fætinum) hjá mér, og ég var farinn að
sjá fyrir endann á þeirri sóslskinshvítu
blómabraut, sem þó hafði stundum ver-
ið þyrnum stráð, varð mér og einum
knattspyrnuvini mínurn reikað af göml-
um vana „suður á völl“, sem kallað
var. — Sem sagt: Suðurgata, sól og
vor! eins og við Valsmenn sögðum oft
í þá daga.
Og sem við göngum þetta vorkvöld
suður Suðurgötuna og komum að hliði
iþróttavallarins, heyrum við frískar og
bjartar drengjaraddir, sem syngja full-
um í'ómi: „Leikum allir saman, gerum
mark, mark, mark!“ Og út um hliðið
kemur hlaupandi hópur ungra Vals-
manna, heill skari, 2—3 lið.
Það var sem sagt að hefjast lokaæf-
ing' hjá 3. flokki fyrir mótið! — Við
litum hvor ó annan, vinur minn og ég,
og ég fann, að það bærðust sams kon-
ar tilfinningar í brjósti okkar beggja.
Við vorum á líkum aldri og við höfðum
leikið fyrir Val frá þvi við vorum smá-
naggar, í 18 eða 19 ár, og engu móti