Valsblaðið - 11.05.1961, Blaðsíða 13

Valsblaðið - 11.05.1961, Blaðsíða 13
VALSBLAÐIÐ 11 ir eins og framherjarnir. þar er enginn mismunur, hver hefir síns hlutverks að gæta. Sérhver yðar leggi þá alúð inn í sitt hlutverk, eins og leikslokin væru undir trúmennsku hans eins komin. Öll mikilmennska, mont og yfirlæti sé langt frá yður, en hógværð og lítillæti sé prýði og aðalsmerki hinna beztu. Þjónustusemi og veg- lyndi einkenni alla framkomu vora, bæði á leiksvæðinu og utan leiks. Le:kinn höfum vér oss sjálfum til hressingar og heilsusamlegrar hreyf- ingar. Hann á að vera uppeldismeðal til þess að ná meiru og meiru valdi yfir sjálfum sér. Hann á að hafa styrkjandi áhrif á líkamann og göfgandi áhrif á sálina. Hann er einn liður í starfi KFUM, sem glæðir, viðheldur fé- lagslífinu á sumrin og á að gjöra oss færari til þess að þjóna guði í hrein- leika líkama, sálar og anda. Sá sem temur sjálfan sig og reynist trúr í hinum minstu atriðum leiksins, undirbýr sig með því til þess að geta lifað í trúmennsku og prettaleysi í skyldustörfum lífsins. Sá sem hagar sér óheiðarlega í leik, verður varla fastur fyrir í ráðvendni lífsins. Þeim ungling, sem temur sér pretti og ógöfuga framkomu á leiksvæðinu, get ég ekki vel treyst í því sem meira er undir komið. Með leik yðar getið þér líka gjört KFUM, bæði sóma og gagn, en þér getið líka gjört því tjón og skömm. Gætið vel að því. Tvö fótboltafélög höfum við nú innan KFUM. Þau geta keppt hvert við annað en á félög utan KFUM skorum vér ekki né h'eldur tökum á móti áskorunum frá þeim til kappleikja. Tilgangur vor er sá að nota leikina oss til gagns inn á við, en ekki til fordildar út á við. Annað mál er það, að vér getum seinna, ef oss svo sýnist, sent flokk á eitt- hvert allsherjar íþróttamót með tímanum, ef vér höfum reynst trúir atorkusamir í því sem vér höfum, svo vér þá getum bæði unnið r,i"ur og beðið ósigur með sóma. Sá, sem leikur af sannri íþrótt, stillingu, kappi og fegurð, vinnur sér sóma, þótt annar verði yfirsterkari. Gætið þessa við hverja æf- ingu. Hafið markið fyrir augum, gjörið ekkert út í bláinn. en vitið ávalt hvað þér viljið, og hvers vegna þér gjörið þetta eða hitt. Munið ávalt eftir því að leikur vor er ekki aðeins stundargaman, heldur á hann að vera til þess að giöra oss betri, göfugi’i. heiðar- legri og karlmannlegri með hverri æfing. Og samlíf vort á leiksvæð- inn og utan þess á að efla kristindóm vorn og vera guði til dýrðar. Það er höfuð markmiðið. Hve hátt sem vér setium þessa íbrótt og aðrar góðar listir, verðum vér sem sannir meðlimir KFUM, að segja með postulanum: „Líkamleg æfing er til lítils nýt, en guðhræðslan er til allra hluta nytsamleg og gefur fyrirheit bæði fyrir þetta líf og hið tilkomanda. Með þessum hugsjónum viljum vér þá ganga inn á nýja svæðið vort, sem oss er léð af góðfýsi bæjarstjómarinnar. Notum það þá vel. Vér munum ávalt minnast með gleði þann tíma sem gengið hefur til þess að ryðja svæðið. Kærleika, starfi og atorku hefur verið fórnað kvöld eftir kvöld á þessum bletti. Hjarta vort hefur tekið ástfóstri við hann. Svo set ég þá á hann áritunina: „Helgað drottni! Hún stendur eins og í stórum boga letruð yfir svæðinu markanna á milli. Þeir sem unna KFUM, og málefnum guðs, sjá hana alltaf í anda. í nafni KFTJM vígi ég svo svæði þetta til notkunar, til framfara og yndisauka. 1 ' ' Hér ríki friður, kærleiki, samheldni, fegurð og atorka. Hér þrífist Björgvin Schram, form. K. S. í. Um og eftir síðustu aldamót voru fyrstu knattspyrnufélög höfuðstaðar- ins stofnuð hvert á fætur öðru, en Val- ur Þó þeirra síðast. Ekki var spóð björgulega fyrir þessum félögum eða knattspyrnunni merkilegri framtíð. En þó fór svo, að félögunum tókst að standast byrjunarerfiðleikana og vaxa síðan og mótast jafnt og þétt, unz til- vera þeirra og knattspyrnunnar var tryggð — vonandi um alla framtíð. Með þátttöku sinni í nær öllum knatt- spyrnumótum allra aldursflokka um margra áratuga skeið, hefur Valur ver- ið og er enn einn þeirra aðila, er sett hefur hvað mestan svip á allt okkar knattspyrnulíf. Valur hefur jafnan átt því láni að fagna, að hafa á að skipa vöskum og drengilegum kappliðs- og forustu- mönnum, sem borið hafa merki félags- ins fram til margra stórra sigra á liðn- um órum, ekki aðeins á knattspyrnu- vellinum, heldur og á annan hátt, eins og hin glæsilegu mannvirki félagsins bera gleggstan vott um. Og í dag, á 50 ára afmæli félagsins, geta æskumenn Vals horft vonglaðir fram til bjartrar framtíðar, því aldrei fyrr befur hún átt jafngóða aðstöðu til hverskonar íþróttaiðkana sem ein- mitt nú.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Valsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Valsblaðið
https://timarit.is/publication/399

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.